In oktober vertrek ik samen met mijn vriend naar indonesië.
Drie weken java met aan het eind 2 daagjes strand in bali (lekker toeristisch, niets doen).
We reizen via jakarta, naar halimun national park, bandung,regio garut / pangandaran, yogja, tulungagun & blitar, surabaya&madura, zuid-oost java, bali.
Ja… ja…, de reis die bijna iedereen maakt :).
Ik ben zelf al 4 maanden in indonesië geweest voor stage en toen ook al enkele dingen gezien en wil niet alles voor een tweede keer zien.
Mijn vragen:
Is iemand bekend met het halimun national park? Wat zijn de ervaringen?
Ik heb er her en der wel iets over gevonden, maar kan het niet op veel plekken terug vinden. Wat ik vind is wel overweldigend, daarom dat we het in onze reis mee hebben genomen.
Zuid oost java. Vanuit surabaya hebben we 2 dagen om te vullen in zuid-oost java. Nu ben ik bij Bromo en Ijen geweest, in één woord schitterend maar wil graag iets anders zien in die regio. Ik vind er zowel in de reisgidsen als op internet vrij weinig over. Iemand tips?
Ik vond het GEWELDIG! We zijn geland op jakarta, toen een nacht nabij Bogor geslapen, niets speciaals vooral uitrusten. Vervolgens zijn we met onze chauffeur richting Halimun vertrokken, een flinke rit! Daarna moesten we nog (ik schat) 2 à 3 uur met een omgebouwde vrachtwagen naar boven, een hele slechte weg, maar de ervaring alleen maar geweldig!
Aangekomen bij het dorp moesten we een pad naar beneden wandelen en daar kwamen we aan in het dorp met één stroomvoorziening van het dorp. De “burgemeester” had een paar slaapvoorzieningen (zie foto). Hier hebben we twee nachten geslapen. Eerste dag hebben we vooral genoten van de directe omgeving, De tweede dag zijn we met een lokale gids een trekking gaan maken. Een behoorlijke wandeling door het national park, over paden waar ter plekke wegen voor je gemaakt worden. Een route die alleen maar steigt en daalt en glibberig en vochtig is. Maar een oase van rust, een paar apen in de verte, maar vooral schoonheid! Wij hebben halverwege besloten een iets eenvoudigere route te nemen, anders zou je doorgaan naar een waterval. Maar ondanks dat wij die grote waterval niet gezien hebben (wel een kleintje) was de wandeling zeer de moeite waard (van 06.30 in de ochtend en 's middags rond 13.30 uur waren we terug) :). De gasvrijheid van de lokale bewoners, was schittered. Wij waren de enige twee toeristen op dat moment. Alleen maar stilte en in de verte hoorde we de aggegraat voor stroom brommen maar verder niets. 's nachts is ons huisje aangevallen door de apen op het dak, maar die bleven buiten. Kortom ik kan wel blijven typen over deze bijzondere ervaring! Totaal niet toeristisch een verborgen geheim.
De bewoners vinden het ook niet erg dat er een paar toeristen komen, en totaal geen plek waar ooit massa toerisme zal komen!
Mocht je nog meer specifiek willen weten, laat maar horen!
