Emigreren Japan

Ik wil graag emigreren naar Japan. Heeft iemand enig idee hoe ik dit het beste aan kan pakken? Hoe en waar je visa moet regelen, hoe je werk vindt vanuit Nederland in Japan, e.d.? Wie heeft hier ervaring mee en kan me helpen?

Ik heb je topic even verplaatst van de Reisgenoten rubriek naar het Japan forum!

Poeh, je zoekt wel een moeilijk land uit! Ik heb zelf in kranten daar gezien dat ze docenten Engels zoeken (dat was in ons westers schrift, dus dat was het enige dat ik kon lezen, haha) waarbij het niet nodig is om zelf Japans te spreken. Ze bieden dan ook nog accomodatie aan. Ik weet niet precies wat de vereisten zijn, je hoeft niet Engels gestudeeerd te hebben meen ik, maar wel een bepaald opleidingsniveau. Kom je daarvoor in aanmerking denk je, c.q. wil je dit?

Spreek je trouwens Japans? Want met Engels kom je niet echt uit de voeten in Japan…
En ben je er ook al eerder geweest?

Ik moet zeggen dat ik het vooral fijn vond dat iedereen zo gedisciplineerd is. Als het stoplicht op rood staat voor voetgangers en er is in geen velden of wegen een auto te bekennen, dan blijft toch iederen staan. Dat wilde ik bij terugkomst in Nederland ook doen, maar het voornemen heeft niet lang standgehouden…

Ja, zeker, Nihon is een van de allermoeilijkste landen in deze wereld om je naarheen te verplaatsen voor altijd+goed.
Weet je-van buiten lijkt het mooi-maar het is een van de aller ergste landen qua racisme en discriminatie. Alleen als je zelf van ooit Japanse komaf bent-via ouders bvb.- maak je een kans.
dat soort dingen meld je allemaal niet-en ook niet voor hoe lang je dat had gedacht, of de liefde soms in het spel is, en andere factoren, zoals hoe oud, wat je qua werk kan of wilt, of je ueberhaupt al ervaring met dat land hebt etc.
zonder grondige kennis van zowel het Japans (nihon-go), de cultuur en de daar gangbare zeden en gebruiken kan je het wel schudden.
maar voor een jaartje, wat doceren of wat anders wat witte meisjes soms wel doen, wil wel lukken met wat kunstgrepen.
Dit bovenstaande geldt vooral als je in je eentje dit had gedacht. Als je getrouwd bent of daarover denkt-met een Japan/ner/se, dan ligt het weer heel anders. maar dat meld je ook al niet.
en mijn eindconclusie: als je dit niet weet, omdat wij het je nog moeten vertellen, en dat allemaal nog moet vragen-trek eerst eens een jaartje of 4-5 uit om dat te leren en te weet te komen. en probeer het eens uit in die tijd in een niet gangbare toeristen stad, in een jaargetijde dat het slecht weer is enz.

Ik vind het wel een erg negatief beeld van Japan. Heb zelf bijna 25 jaar voor een Japanse firma gewerkt, maar heb er zelf niet gewoond. Wel enkele collega’s (Engelsen) en die wonen er nog!
Heb ook kennisen die er jaren gewoond hebben. Zij Nederlandse en hij Afrikaan! Geen Japanse achtergrond dus. En tegenwoordig is het goed te doen met de Engelse taal. De meeste Japanners willen graag Engels leren en met je spreken (als zie de chroom overwonnen hebben, dat wel). Dat was anders in 1979 toen ik voor de eerste maal alleen door Japan reisde. Je kon niets lezen en bijna niemand sprak Engels. Engels is zeker nog lang niet geweldig, maar best wel te doen. Ik vind het al met la een geweldig land met geweldige mensen!

1 like

Ik denk dat er best een kern van waarheid in het betoog van Bkkflyer zit, de vraag is echter of dat ergens ter wereld anders is. Jij als vreemdeling zal je moeten aanpassen in een heel andere mate dan een toerist, en dan nog zal je in de meeste gevallen hooguit getolereerd worden, nooit echt geaccepteerd. Hoe afwijkender de cultuur, hoe erger dat is. Maar ook van mensen die dicht bij huis blijven en binnen Europa emigreren hoor je vaak dergelijke verhalen.

De vraag is hoe je daar zelf mee omgaat. Raak je er door gefrustreerd, dan zal het een kort verblijf worden. Maar accepteer je je positie en leer je er mee omgaan, dan staat niets een langdurig verblijf in de weg. Een typerend voorbeeld hiervan kwam ik in China tegen, een Engelse Australiër die al jaren in Guangzhou woonde en werkte, die had geen goed woord over voor het land, de bevolking en vond ook dat ie aan alle kanten door alles en iedereen gediscrimineerd en belazerd werd. Maar toch zou hij op geen enkele andere plaats in de wereld willen wonen.

Uiteindelijk is er maar één manier om er achter te komen hoe je hier zelf tegenover staat, en dat is het gewoon proberen. Zorg dat je vooraf een idee hebt waar je aan begint en probeer je zo goed mogelijk voor te bereiden v.w.b. taal en cultuur, en maak dan de stap.

Ik heb er ook nooit gewoond, ben er in 2007 op vakantie geweest. Ervaring met wonen heb ik dus niet, maar ik heb wel gehoord van mensen die er gewoond hebben dat er inderdaad wel rascisme is. Blanken vinden ze vrijvertaald maar ´grootneuzen´. Ik was er omdat mijn ex vriend daar op zakenreis moest en overdag moest ik me daar alleen redden. Nou ben ik aardig bereisd dus niet voor één gat te vangen, maar het niveau Engels viel me toch echt tegen! Ik wilde bij het 5 sterren hotel in Kobe vragen hoe ik de bus kon nemen naar het station, maar ze hadden geen idee wat ik wilde. En dat in toeristengebieden in een luxe hotel! Ze vinden het ook eng als je ze aanspreekt om de weg te vragen. Het beste lukt het door iets op te schrijven en ze het te laten lezen. Hun uitspraak van Engels is zo anders dat ze het niet begrijpen als je het uitspreekt. Niet voor niets noemen ze het daar `Japanlish´.

(Ik stond in de rij voor een treinkaartje en na de ervaringen van de kennis van het Engels stond ik de Japanse zin voor ‘een enkeltje kyoto alsjeblieft’ in te studeren. Toen ik aan de beurt was gaf ik mijn beste staaltje Japans weg. Weet je wat de medewerker zei: Where do you want to go? :slywink: Ze zijn er dus wel, maar je moet geluk hebben)

Oh ja, kijk de film “Lost in translation” dat geeft je een aardige indruk!

Ach ja, racisme. Houd er rekening mee dat je anders bent. Ik ben zelf half Aziatisch(niet Japans overigens) en half Nederlands en wat dat betreft denk ik dat het hier niet anders is. Als je daar een grootneus bent, dan zijn de Japanners hier weer spleetogen. In hoeverre je dat als racistisch moet opvatten moet je zelf bepalen.

Ik zelf moet zeggen dat ik me nog nooit ergens echt gediscrimineerd voel. Het zal wel voor een flink deel aan jezelf liggen. Als je er anders uitziet dan de norm, dan val je nu eenmaal op. Sommige mensen zoeken achter alles racisme. Zeker als ze het niet gewend zijn doordat ze eerst als blanke in een blanke samenleving woonden. Ik kan me voorstellen dat het als Marokkaan in Nederland ook niet altijd even fijn is. Wat dat betreft denk ik dat je als blanke in Japan nog wel beter op je plek bent.

Toeristische gebieden in Japan zijn trouwens vooral voor de Japanners zelf. Japan hoeft tenslotte niet te leven van tourisme. Wat dat betreft is het Engels niveau ook wel begrijpelijk. Hier spreken we geen Japans.

De vraag is natuurlijk of je wilt wonen, werken en leven of dat je ook echt een hele sociale kring wilt opbouwen met hartsvrienden. Dat laatste zal ongetwijfeld lastiger zijn.

ik droom er ook van om me in Japan te gaan settelen.
woon al mijn hele leven in België en hoe ouder ik word hoe meer ik merk wat voor een verschil in mentaliteit en karakter er wel niet is met mijn landgenoten. Ik kijk al mijn hele leven anime (spreek geen japans maar versta wel enkele woorden, zinnen). en doordat ik al zo lang anime kijk en aziatische cinema is dat deel geworden van mijn leven, heb ik karakteristieken overgenomen en kan ik helemaal niet meer aarden in de sociale omgang van de westerse samenleving, wat best wel vreemd is, maar ik ben dan ook een vreemde jongen. :stuck_out_tongue:

Het maakt me zelf niks uit dat ik daar alleen zou zijn, ben ik hier ook zowiezo. Het gaat me om de taal, de mensen, de cultuur, het leven, alles gewoon. het past perfect bij me, hier in belgie geraak ik geen meter vooruit.

1 like

Nou Pfoeh zeg, ik vind jou reactie wel heel deprimerend. Heb je zelf soms een slechte ervaring? En hoe komt het dat je alles en iedereen over dezelfde kam scheert? De informatie die de TS “ook al niet” vermeld, is misschien wel privé. De TS zoekt tips en advies om te verhuizen, niet om een levensverhaal en missie neer te knallen. Dat is niet nodig. Ik weet dat deze post outdated is, maar ik kwam hier toevallig omdat ik zelf ook informatie zoek om naar Japan te verhuizen. Ik ben namelijk zelf half Japans, heb er vrienden en familie wonen. Waar ik nu dus graag heen wil. De dingen die jij opnoemt, kunnen wel misschien enige vorm van waarheid bevatten, maar dat zijn alleen in bepaalde delen van Japan. Niet in Tokyo bijvoorbeeld. En al zeer zeker niet in heel Japan. Ik mag dan wel japans bloed bevatten, maar ben zelf spierwit, en heb rood haar. Snap je? Volgende keer even goed nadenken voor je een post neerkwakt en zo negativiteit verspreiden omdat jij het land niet interessant vind, of zelf een slechte ervaring heb gehad omdat JIJZELF niet goed geinformeerd hebt.

Ik heb nog niet alle posts en berichten doorgelezen, het kriebelde zo erg om op deze “Doomsayer” te reageren. TS ben je ondertussen al ge-emigreerd? En zo ja, hoe is het je bevallen?

Het is niet zo moeilijk als veel mensen denken hoor, naar Japan. Ik heb er zelf ook vijf jaar gewoond en gewerkt als leraar Engels. Wat je nodig hebt zijn een Bachelor diploma om een visum te krijgen, een goed niveau Engels om les te kunnen geven en een beetje geluk.

Veel van de grote talenscholen werven buiten Japan. Logischerwijs doen ze dit hoofdzakelijk in Engels sprekende landen. Nederlanders willen ze echter ook graag hebben omdat wij over het algemeen goed Engels spreken en goed ons werk doen.

De grootste stap is de sollicitatie. Hiervoor zul je naar London moeten. Zoals gezegd, werving vindt plaats in Engels sprekende landen. Laat ik het bedrijf waar ik gewerkt heb als voorbeeld nemen. Via hun website (https://www.ittti.com/form/form01/index.php) solliciteer je online en geef je aan dat je als ze je willen in London een sollicitatiegesprek aan wilt gaan. Als je vervolgens wordt aangenomen zorgen zij voor het juiste visum en de support die je in het begin nodig zult hebben.

De grootste stad is dus naar London vliegen voor een gesprek waar je wellicht niet doorheen komt. Dat is een risico maar als je graag wilt de moeite waard.

2 likes