(origineel bericht op be-more.nl)
eerste week
Heel veel indrukken: ontroerende momenten van alle hartelijkheid, waarmee mensen ons ontvangen en blij zijn met alleen al het feit dat we er zijn. Ons werkgebied is heel groot en er zijn heel verschillende werkzaamheden waarmee mensen in de community geholpen worden. Van de week zijn we al op huisbezoek geweest bij twee families die ver in de bush woonden, geen enkele voorziening in huis, slapen op lege zakken en verder staat of ligt er niets in e hut. Ze etenl van wat hun landje opbrengt en geen geld om hun kinderen naar school te laten gaan. Vanuit Pelido krijgen ze mogelijk bijv. een jerrican om water te halen en matrasjes; mogelijk ook een geit, waarvan de eerste twee jonkies aan Pelido gegeven moeten worden en de daarop volgende voor de nieuwe eigenaar, zodat er inkomen vergaart wordt. Verder hebben we lekker met de handen in de klei gezeten door stoven, een soort lemen fornuisjes te bouwen en gisteren een latrinehok met dikke “modder”, we waren helemaal oranje en het viel niet mee om onszelf met koud water weer schoon te krijgen. We hebben een prima huis, maar wel primitief; alleen een jerrycan koud water om ons mee te wassen en een latrine buiten. Ik moet wel wennen aan het Afrikaanse tempo: veel wachten op anderen en zij op ons; ondertussen wordt er heel veel gekletst en gelachen.
Marc (25) en ik kunnen het goed vinden met elkaar. WE DENKEN OVER VEEL DINGEN HET ZELFDE EN onze wensen voor het programma wat we maandag voor de rest van de drie weken gaan maken komen veel overeen.
Dit is dus voor het eerst dat we kunnen internetten, het int. cafe in ons dorp heeft het de hele week niet gedaan, dus ik kan niet zo vaak bloggen als ik zou willen.
Liefs voor allemaal