Duitsland, een geweldig pension in Bamberg

FRED VORSTENBOSCH IN DUITSLAND - BAMBERG
EEN AANRADER VOOR SENIOREN DIE GESTELD ZIJN OP KWALITEIT TEGEN EEN LAGE PRIJS
**Ik heb de afgelopen tijd niet te klagen gehad met betrekking tot reizen en vakantie houden.
In 2008 ben ik tweemaal naar Rusland geweest, 1 x naar Georgië in de Caucasus, daarna nog even naar Trier in Duitsland en in september 2008 een weekje naar Frankenland Duitsland.
We verblijven in een gasthuis / pension LANDHAUS HUBERTUS.
(ziet: http://www.land-haus-hubertus.de/kontakt.html) ,
welke iets buiten de stad Bamberg is gelegen. Het voordeel van ons verblijf is tegenover een verblijf in de stad, dat wanneer we de drukte van de stad willen gaan opzoeken, dat we dan, met gebruikmaking van de autobaan, binnen 15 minuten (volgens de internet informatie) in het centrum van de stad Bamberg zijn. Willen we de rust en ruimte, blijven we in de buurt van ons pension, waar ook heel veel te zien en te beleven is.
Het is, althans voor ons, best een hele rit. Ongeveer 680 KM en dat zou dan zo’n ongeveer 8,5 uur rijden zijn.
Gelukkig zijn we met twee chauffeurs en kunnen elkaar afwisselen.
Dinsdag 16.09.2008.
Om circa 08.00 uur vertrekken we van huis. Eerst rijden vanuit onze verblijfplaats richting Arnhem, waar we vervolgens de route autobaan Duitsland kiezen.
Onderweg pauzeren we om de 2 tot 2,5 uur om lekker even de benen te strekken, een kopje koffie en een broodje te nuttigen en wat diens meer zei.
Het is een zonnige rit en alleen bij de stad Kassel in Duitsland zijn problemen met onze route (zowel op de heen - als terugweg) omdat de afslagen van de autobaan zijn afgesloten. Uiteindelijk via het navigatiesysteem worden we via de stad weer via een achteraf weggetje op de grote weg gebracht zodat we onze tocht kunnen vervolgen.
U zou kunnen zeggen, jammer van de tijd, en dat is het eigenlijk ook wel, maar ja, we hebben vakantie, dus de tijd aan ons zelf.
Volgens de site van de ANWB is de afstand van ons huis naar waar we moeten zijn 602 kilometer en dat is volgens de site te overbruggen in 6 uur en nog iets meer minuten. Volgens een andere site is de afstand 680 kilometer en daar doe je, volgens die site 8,5 uur over. De laatste site heeft het meer dan goed. Uiteindelijk heeft de laatste site de juiste informatie aangegeven.
Er zijn vele zogenaamde - UMLEITUNGEN - . Ook zijn er vele reparaties aan de wegen, die de snelheid terugbrengen naar 80 kilometers per uur.
Het blijft voor mij toch weer wennen aan de grote snelheiden waarmee gereden wordt. Dat maakt het niet makkelijk om in te halen wanneer er weer een dure dikke auto achter je ziet. Dus gewoon niet meer inhalen is mijn credo totdat je zeer zeker weet dat er geen snelheidsduivels achter je zit.
Zo af en toe houden we een stop om wat te eten en te drinken en natuurlijk om de blaas te legen. De toiletten die wij gebruikten zijn betaaltoiletten. Je betaald in een automaat 0,50 , gaat door een draaihekje, en krijgt een superschoon toilet.
Na 7 uren gereden te hebben, gaan we aftellen. Nog 1 uurtje rijden en dan zijn we in Bamberg.
Bamberg is een oude cultuur stad, die zover ik dat weet een beschermd stadsgezicht heeft.
Veel hebben we er vandaag niet van gezien maar dat komt nog wel.
Uiteindelijk geeft het navigatiesysteem aan dat we in de stad Bamberg zijn aangekomen, natuurlijk zijn de bekende gele plaatsnaamborden er ook die ons dat hebben aangegeven.
Ons landhuis / pension is iets buiten Bamberg gelegen. Via een heuvelachtige weg, omrand met naaldbossen, verder via kleine dorpjes, rijden we ons pension (landhaus) tegemoet.
Het pension is heel rustig gelegen op een top van een heuvel. Je zou hier een speld kunnen horen vallen.
We worden door de eigenaren van het pension zeer vriendelijk welkom geheten en worden begeleid naar onze mooie - en compleet ingerichte kamer met balkon met uitzicht op de bossen. Wat wil je nog meer en dat voor die prijs.
We leggen onze bagage in de kamer en pakken deze nog niet uit. We gaan terug naar Bamberg, we halen familie uit de USA op van het treinstation in de stad en dat is meer dan 20 minuten rijden. Dus we hebben haast. Net er aan te gekomen bij het station, staat ons familielid geduldig te wachten. Hij had de vlucht Washington naar Frankfurt en vandaar uit met de ICE trein vanuit Frankfurt, met overstap, naar Bamberg genomen. Hij zal wel heel erg moe zijn en ook het tijdsverschil van 6 uren zullen hem parten spelen.
Maar het is altijd heerlijk om je familie weer te zien.
We slapen in het pension, de rest van de familie slaapt in het Welcome Hotel Residenzschloss Hotel in het centrum van de stad Bamberg , een wel heel mooi hotel.
( www.welcome-hotel-residenzschloss-bamberg.de ).
We zijn met zijn allen uitgenodigd voor een informele - meet and greet - in dit hotel.
Omdat ik de eerste avond niet in het donker wil rijden naar ons pension, besluiten we rond 19.30 uur de meeting te verlaten en terug te rijden naar het pension.
We parkeren de auto voor ons pension, gaan naar onze kamer, pakken onze bagage eindelijk uit, drinken nog een kop koffie en gaan moe naar bed. Het was het dagje wel.
Woensdag
Echt lekker en zeer rustig geslapen. Zoals ik reeds schreef, je kunt hier een spelt horen vallen. Het ontbijt voor ons, in dit 3 kamer tellende pension is om 09.00 uur. Koffie, thee, yoghurt, melk, vruchtensap, broodjes, vleeswaren, kaas, en wat nog meer er aan tafel staat, zijn uitgeserveerd. Te veel om op te noemen. Het lijkt wel op een zeer goed hotel hier.
Landhuis Hubertus ( 4 sterren categorie), is een klein en zeer rustig gelegen landhuis. Volgens hun informatie is hun doel om het verblijf van de gasten, het zo goed mogelijk te maken.
Op de kamer ligt er allerlei toeristische informatie voor ons klaar en met het aanbod van de eigenaars om behulpzaam te zijn om tot een welslagen van de vakantie te komen, moet het dus een zeer goede vakantie worden (en dat is het ook geworden!).
Bijvoorbeeld: heeft men geen zin om met de eigen auto ergens heen te gaan, niet ver van het landhuis stopt een bus die je naar Bamberg brengt. Let wel op: de bus komt en gaat slechts 4 maal keer per dag.
Wat vertellen de brochures ons wat er allemaal te doen en te bezichtigen is.
Hieronder slechts een kleine greep van al wat men zou kunnen doen.
Cultuur - Natuur - Kerken - Kloosters - Kastelen - 6 Heuvelen tocht per bus - het Frankische Toscane - Frankische Zwitserland - Wereld cultuur erf stad Bamberg - Uitgebreid nachtprogramma - Rondrit per koets - Boottochten per salonboot - Gondelvaart - Theater - Concert - Bierproeverijen - Heksen - Rodelen - Duivels grot - Golfen - Kletteren - Paardrijden - Zwemmen - Paragliding - Wildwatervaren - Shoppen - Marionetten - etc., maar ook voor rustzoekers is er veel te zien en te beleven.
Het ontbijt is weer uitgebreid en lekker, compleet met alles er op en er aan. Zeker aan te bevelen is dit Landhuis.
Eerst gaan we inkopen doen. Elke keer als ik in Duitsland ben koop ik wijn en Duitse brandy, ik vind ze heel lekker. Buiten het feit dat ze lekker is, zijn de prijzen voor ons erg interessant.
Na het ontbijt rijden we, zonder gebruikmaking van het navigatiesysteem, gewoon onze neuzen achterna. We zien wel waar we uitkomen. Beetje de omgeving bekijken.
Het achterland van Bamberg bestaat voornamelijk over kleine plaatsjes en is vooral heuvelachtig, zeker wanneer je niet je op de grote weg begeeft. Veel uitgestrekte landerijen, tractoren die bezig zijn op het land, alles is er zo rustig, het lijkt of men het woord - haast - niet kent. Een uitzondering blijken toch weer de snelle auto’s, op zeer smalle wegen, proberen ze je toch weer in te halen. Plotseling duikt er een kasteel op, gelegen op een top van een heuvel. Om er te komen moet je over een zandpad enkele kilometers rijden en daar hebben we op dit moment geen zin is. Dus bewaren we het bezoek aan dit kasteel voor later. Verder gaat onze rit, heuvel op - heuvel af, tot dat we, toch nog onverwacht, alweer de stad Bamberg in rijden over een zeer brede weg met grote supermarkten en andere winkels en bedrijven.
In het centrum aangekomen parkeren we onze auto in de ondergrondse parkeergarage van het hotel waar onze familie verblijft. Naar het centrum van de stad lopen is niet alleen boeiend en gezond, maar is op minder dan 15 minuten afstand. Gezamenlijk gaan we dus naar de gezellige binnenstad, op zoek naar - natuurlijk WINKELS!, de dames willen natuurlijk - shoppen -. Mogelijkheden zijn er genoeg. In de voornaamste winkelstraat is er bijna elke dag (groenten en fruit) markt. Buiten de winkels kent Bamberg ook vele oude gebouwen en kerken, die voor hen die daar interesse in hebben, meer dan een bezoek waard zijn. Op de rivieren die de stad doorsnijden, kun je boottochten maken die ongeveer 80 minuten duren. Ook zijn er in het snelstromend gedeelte van de rivieren kanotochten (poortjes) te doen. Dit is niet zo maar een kanotocht, dit is echt voor de geoefende sportliefhebber. Wil je echt iets anders: Bamberg noemt zich ook het Klein Venetië, dus je kunt er ook boottochtjes met echte Italiaanse gondels maken, wel of niet aangedreven door middel van een buitenboordmotor. Als echte toeristen (grapje) gaan we naar de Konditorei voor koffie met gebak. De koffie smaakt heerlijk, het gebak nog beter.
Om 17.00 uur krijgen we honger. We maken een keuze uit de vele restaurants en restaurantjes van Bamberg.
Ons oog is gevallen op een wat scheef staand restaurantje. Alhoewel het buiten toch fris begint te worden, zitten (voornamelijk de rokers) buiten in de straat aan hun tafeltjes te consumeren. Wat opvalt is dat de zitjes die in de straten staan, op de stoelen een deken hebben. Dit schijnt een extra service te zijn voor die mensen die het , wel of niet noodgedwongen, buiten het restaurant, hun consumptie nuttigen, al dan wel of niet genietend van hun rokertje.
In dit scheefstaande restaurant, met een prachtig uitzicht op de rivier, bestellen we ons diner. Op Woensdagavond biedt dit restaurant een diner tegen een heel speciale prijs aan. Alle vleesmaaltijden, inclusief bijlagen, voor de ongelooflijke prijs van slecht € 5,55 per persoon. Je eet bijvoorbeeld een heel groot stuk Wiener Schnitzel met patat (of aardappelen) en salade. Een half liter bier kost slecht € 1,95. Je vraag je af, waarom kan dit wel in Duitsland en waarom zijn de prijzen dan in vergelijk met Bamberg, in Nederland zo extreem duur? Zeker wanneer je later in de week uitvindt , dat je zulke lage prijzen meer tegen komt in - en rond Bamberg.
In het scheve restaurant is het warm en gezellig. De bediening is vlot, maar wanneer je de ober vraagt hoe oud de stad Bamberg is, krijg je als antwoord dat hij het niet weet, maar dat de stad zeker ouder is dan hij is.
De Amerikaan in ons gezelschap wil ook een ander soort van bier proeven. Hij ziet op de spijskaart Johannesbeer (dus met dubbel E) Zoals u weet is - beer - het Amerikaanse woord voor bier. Zeer teleurgesteld is hij (maar achteraf vond hij het wel grappig en leerzaam) dat wanneer hij de kleur ziet en de smaak proeft van zijn bestelde - beer - en blijkt dat het een vruchtensap is. Hij had gedacht een glas bier te krijgen maar kreeg nu een glas niet alcoholische limonade.
Na nog wat door de stad geslenterd te hebben, halen we de auto op uit de parkeergarage en rijden terug naar ons rustige Landhuis alwaar de eigenaren weer voor ons klaar staan met tips wat we verder allemaal kunnen bezoeken later gedurende ons verblijf.
Donderdag
Om 11.00 uur worden we in Bamberg verwacht. Vandaar uit gaan we per auto naar de plaatsjes Pottenstein en Goesweinstein, gelegen op ongeveer 50 kilometer van het centrum van de stad Bamberg. Via de autobaan rijden we eerst richting Neurenberg . Het navigatiesysteem geeft tijdig aan wanneer we de snelweg verlaten moeten. Na een tijdje autobaan gereden te hebben, rijden we nu, eenmaal linksaf geslagen, de snelweg af en rijden we Frankisch Zwitserland in. Kleine dorpjes, stadjes, platteland, maïsvelden, brengen ons de rust en afwisseling die we zo graag willen hebben. Bergje op - bergje af, stijgingen en afdaling tot 14 % toe. Weinig benzinestations te vinden, dus op tijd tanken. De benzinestations in de dorpjes zijn wel goedkoper als op de autobaan. Dus tijdig tanken om niet zonder te komen staan. Bijna overal in de velden staan beelden van Jezus Christus aan het kruis, soms een piepklein kapelletje. De natuur is overweldigend en uitnodigend mooi. Gelukkig kan je hier niet hard rijden, alhoewel het mij opvalt dat er op voor ons gevoel 80 kilometer wegen, toch 100 kilometer per uur gereden mag worden (indien je dat kan op deze bochtige wegen). De wegen zijn smal, soms moet je tussen twee nauwe huisjes, links en rechts gelegen aan de weg in dorpjes, je heenpersen. Nauwelijks echt ruimte om door te rijden, dus ook niet doen. Ik haal ook geen (snel) verkeer in, ik blijf er wel achter hangen. Veel rustiger rijden en veiliger in dit bochtrijke gebied. Het zonnetje schijnt, het is vakantie, wat wil je nog meer!
Het einddoel van deze reisdag is Pottenstein en dat bereiken we naar circa 1,5 uur rijden. Pottenstein heeft ook de sportieve vakantievierder veel te bieden. Wat dacht je van : wildwater kanovaren, zomer - en winter rodelen, paarrijden, zwemmen. In een kleine - maar zo gezellige roeivijver, kan men boten huren en naar hartelust gaan roeien. Pottenstein is ook bekend om zijn duivelsgrotten, waar we morgen heen gaan.
Nu eerst sportief. Pottenstein is een mooi en ook klein dorpje. Overhangende rotsen markeren deze plaats.
Er zijn twee verschillende soorten van rodel vormen. De ene rodelslee rijd op wieltjes en de andere op glij ijzers. Welke het hardste gaat, dat weet ik niet. Voor de prijs behoef je het niet te laten. Voor een rit betaal je nog geen € 2,00 en voor kinderen is het zelfs goedkoper. Indien je 6 ritten koopt is de prijs slechts voor deze 6 ritten € 9,00. De rodelsleden zijn veilig en bieden veel positieve spanning en zijn een feest voor de kinderen. Ook kan men nog terecht op een bungy jump kussen (tegen betaling). Restaurantjes genoeg om niet te verhongeren of uit te drogen.
Op de terugweg doen wij het toeristenplaatsje Goesweinstein aan, dat op slechts 10 minuten rijden van Pottenstein is gelegen. In deze plaats zijn weer ook vele Gasthuizen en pensions, winkeltjes alwaar ze edelstenen verkopen en andere toeristische snuisterijen. Natuurlijk diverse restaurants voor een hapje of een snack.
Op een rots is een wit kleurig kasteel gelegen. Op een langzaam stijgend onverhard pad, klim je gemakkelijk naar boven. Mooie uitzichten op de plaats waar we nu zijn. Voor €1,80 kan je het kasteel in. Wel spannend voor kinderen, voor volwassenen een aardig kasteeltje, maar heeft eigenlijk niet veel te bieden. Uiteraard heb je geweldige vergezichten vanaf het kasteel. Van al het klimmen en dalen hebben we en dorst en honger gekregen, dus op naar een Konditorei.
Na ons bezoek aan beiden plaatsjes rijden we dezelfde weg terug naar ons Landhuis.
Vanavond eten we in Brauerei Schammeldorf Knoblach in Litzendorf. Een plaatselijke kroeg en treffen voor de lokale bevolking, die veelal bestaat uit 50 plussers. Schijnbaar genoeg geld om elke avond uit te gaan eten en daarbij een biertje te drinken.
Deze plaatselijke kroeg schenkt niet alleen dranken, maar brouwt ze zelf ook. Tevens is het een slachterij, hebben ze eigen groenten verbouw, zodat ze praktisch alles uit eigen voorraad hebben. Eigenlijk zit je niet aan een eigen tafeltje (wij wel de eerste maal) maar ga je gezellig bij al de andere gasten aan de grote stamtafels zitten. Wanneer je bierpul leeg is, lig je de pul op de tafel. Dan weet de bediening dat die weer gevuld moet worden.
Per persoon eet en drink je hier overheerlijk, en natuurlijk weer veel te veel, voor slechts € 8,00 gemiddeld per persoon. Later kwamen we erachter dat we een seniorenportie konden bestellen. Dan nog is het veel, maar meer dan genoeg eten en drinken voor een senior. Natuurlijk mag je de rest van je maaltijd laten inpakken zodat je bijvoorbeeld in je pension (of in je gehuurde kamers) de resten alsnog (eens) kan opeten.
Het is er vol, mensen van alle rangen en standen kletsen heel wat met elkaar af en proosten op een goed leven. Ook heeft deze eetgelegenheid een buiten terras alwaar, wanneer het er warm genoeg is, lekker buiten gezeten kan worden, terwijl de plaatselijke muziekkapel zijn deuntje blaast.
We zijn weer terug op onze kamer, alles is er weer schoon en er zijn weer schone badhanddoeken in de badkamer te vinden, zoals later bleek dat elke dag te zijn. Wat een goede service. Wat een heerlijke vakantie.
Vrijdag
Vandaag de warmste dag en tevens de zonnigste dag van de week, althans dat verteld mij het weerbericht. We hebben deze dag een rustige morgen. Pas rond 12.00 uur behoeven we in de stad Bamberg te zijn. Deze ochtend is dus voor ons tweetjes. De middag is voor onze familie die ook hier verblijft, maar dan in een hotel in Bamberg, zoals eerder vermeld.
Zoals ik gisteren memoreerde, gaan we vandaag weer terug naar Pottenstein,er is nog zoveel te doen wat we of nog een keer willen doen of nog niet gedaan hadden. Bijvoorbeeld er zijn 2 typen van rodelbaan sleden, gisteren hebben we er een geprobeerd, vandaag dus de tweede type slee.
Op ongeveer 1 kilometer afstand van de rodelbaan, voorbij de roeivijver en het zwembad, is de duivelsgrot gelegen, daarop aansluitend is het forellen restaurant. Buiten is het koud, in de grot is een constante temperatuur (zomer en winter) van circa 9 graden. De entreeprijs voor 50 minuten rondleiding in de duivelsgrot is slechts € 3,80 per volwassen persoon, de kinderen krijgen korting. Zoals elke grot die ik gedurende mijn reizen bezocht heb, is ook deze grot indrukwekkend te noemen. Gezien de klimpartijen en soms nauwe doorgangen in de grot, kunnen mensen die wat breder zijn dan anderen, of mensen met een wat slechtere fysieke conditie, misschien zich afvragen of ze wel deze grot in zullen gaan.
De groep van bezoekers, waar wij meegingen, was zo tussen de 30 en 40 personen, de voertaal Duits. Geen andere talen worden er gesproken, wel is er een folder aanwezig die in het Engels gedrukt is alwaar geschreven wordt over de historie van deze grot. In de verschillende delen van deze grot worden lichteffecten en geluidseffecten opgevoerd. De stalactieten en stalagmieten worden daardoor beter uitgelicht. Ook treffen we het opgezet skelet van een beer in de grotten aan… Het is een heel geklauter en afdalen in deze grotten. Een aantal mensen haakt van tijd tot tijd af omdat de beklimming van de trappen hun toch even te zwaar uitvalt. Na de rondgang in de grotten komen we uiteindelijk 25 meter hoger uit de grotten dan we er in zijn gekomen. Een prettige wandeling, door groen en langzaam aflopend, brengt ons via een restaurantje (met souvenirs) terug op de parkeerplaats. In de nabij gelegen beek zwemmen forellen en eenden rond. Men kan via een automaat visvoer kopen en dat doen we dan. Het visvoer wordt langzaam uitgestrooid in het snelstromende water, waar alras de forellen, maar ook de eenden, van het visvoer komen eten. Iets verderweg van de duivelsgrot is een forellenkwekerij annex restaurant gelegen. Indien men daarheen wenst te gaan kan men de auto gewoon op de parkeerplaats van de duivelsgrot laten staan. Voor parkeren moet men betalen.
We verlaten de parkeerplaats nu met het navigatiesysteem ingesteld in plaats van Bamberg of Litzendorf, de plaats waar ons pension staat. Ik dacht dat we ongeveer bijna dezelfde weg terug zouden rijden, met een kleine uitzondering naar Litzendorf in plaats van naar Bamberg. In de planning stond iets te gaan eten in het dorpje Goesweinstein en dan verder rijden. Het navigatiesysteem toonde ons een geheel andere weg, die voor hen die aan autoziekte lijden misschien tot een probleem zou kunnen zijn. Via Klein Zwitserland, met veel heuvels, klimmetjes tot wel 18 procent, schilderachtige stadjes, schitterende uitzichten, smalle - tot zeer smalle wegen, kerkjes, landbouwers, vee, maïsvelden, dennenbossen, dus een heel landelijke - en vooral bochtige weg, die misschien wel een paar uur duurden, maar dan echt mooi is te rijden, komen we uiteindelijk in Litzendorf aan.
Eenmaal aangekomen bij het pension, parkeren we de auto en wandelen we een paar 100 meter naar het restaurant waar we gisteren ook gegeten hadden.
We hebben er weer heerlijk gegeten en gedronken en de totaal prijs voor 2 personen bedroegen slechts € 12,00. Ook in deze eetgelegenheid kan je, bijvoorbeeld als aandenken, een stenen bierpul met opdruk of inscriptie kopen voor vanaf € 3,00. Dat hebben we dus ook gedaan.
Na het eten brengen we onze familie terug naar hun hotel in Bamberg. Na nog een tijdje aldaar te zijn gebleven rijden we weer terug naar Litzendorf.
Zaterdag
Straatfestival in Bamberg staat op de spandoeken die over de straten gespannen zijn in het centrum van Bamberg. Dat moeten wij ook meemaken en dus vertrekken we vanuit Litzendorf naar het hotel in Bamberg alwaar we een vaste parkeerplaats hebben, wel gemakkelijk. Vanuit de parkeerplaats is het ongeveer 15 minuten lopen naar het centrum van de stad. We wandelen langs de snelstromende rivier, alwaar al vroeg mensen zich inschepen voor een toeristische boottocht. Oude, soms scheefstaande huizen, staan aan de beide kanten van de rivier. De ene nog mooier dan de andere. Ook kan men in Italiaanse gondels, een boottocht maken op de rivieren en kanaaltjes van deze stad. Niets voor niets noemt Bamberg zich - het Kleine Venetië -.
Het is koud, ik denk ongeveer 11 graden en voor ons niet direct een uitnodiging om een gondelvaart op het koude water te gaan maken.
Al op enige afstand van het centrum zijn er heel veel mensen, die in groepen al wandelend, voorzien van een plaatselijke gids, de cultuur van deze stad voorgeschoteld krijgen. Eigenlijk zou je jezelf hierbij gewoon kunnen aansluiten en luisteren wat de gids te vertellen heeft over de geschiedenis en de bijzonderheden van deze mooie stad.
Wij lopen verder door en komen al spoedig in de drukte terecht. Duizenden mensen zijn op dit straatfestival afgekomen. Jong en oud, met en zonder kindertjes. Voor iedereen is er feest. Bij ons komt dit straatfestival over als zijnde een verzameling van standjes met veel eten en drinken, mensen die op straat aan lange tafels gezeten , in de kou, hun nog koudere pils consumeren. Natuurlijk zijn er ook veel eettenten en voor kinderen zijn er een paar draaimolens en springkussens. Er rijdt een treintje rond over het festivalterrein. De kinderen kunnen zich laten schminken. Op de markt staan weer de groetenstalletjes die normaal ook in de week daar staan.
Wij slenteren, met de menigte mee, over de fruit - en groentenmarkt. Ook op de markt staan standje met ondermeer vrijwilligers organisaties zoals die van het Rode Kruis, de Brandweer en ook Politieke partijen manifesteren zich hier. Kerkgenootschappen willen je ook het een en ander uitleggen waarvoor ze staan en in geloven.
Er wordt ook hier heel veel bier geschonken en heel veel gegeten. We ontvluchten de drukte, halen de auto weer op en besluiten wat rond te gaan rijden in het Frankische Zwitserland. Smalle wegen, kleine plaatsjes waar nu (Zaterdagmiddag) alles gesloten is en er dus niet veel te doen is. Het lijkt wel uitgestorven. We besluiten terug te keren naar onze warme kamers.
Voor het diner gaan we weer terug naar onze, inmiddels lijkt het er op, stamtafel, waar we brood met gebakken camembert eten en drinken er het een en ander weer bij. Je moet toch niet uitdrogen!. De totale rekening voor vanavond bedraagt € 11,70 .
Zondag.
Sinds gisteren zijn de Oktoberfeesten in Beieren begonnen. En deze feesten duren 2 weken , dus 14 dagen en nachten lang. In gebouwen, zalen, tenten die hier speciaal voor worden opgezet en waar soms meer dan 7000 personen per unit drinken en feestvieren, in de straten, op de pleinen en in andere drinkgelegenheden is het een groot bier - en eetfeest.
Wist u dat een lege glazen liter bierglas al 1,4 kilo weegt en dat wanneer deze volgetapt met bier nog veel zwaarder is. Dus als iemand met 10 van die glazen met bier wandelt, weet je ongeveer hoe zwaar wel dat kan zijn. Het bierpullen, gevuld met bier er in sjouwen, staat volgens informatie, op naam van een Australiër. Hij kan 20 gevulde bierglazen over een afstand van 40 meter sjouwen en mag dan in totaal maar 10 procent hierbij morsen.
Op oktoberfeesten is het bijna een must om dit buitenlandse record te overschrijden zodat het record weer terug is in Beieren.
Natuurlijk is er veel stemming, lol, volop feest, gezang en aangeschoten zijn. Dus denkt er aan: de Oktober feesten beginnen op een Zaterdag (rond 21.09) aan het einde van September voor wat Beieren betreft. De burgemeester luidt het feest in door het aanslaan van het eerste biervat, dan kan het feest beginnen.
Vandaag gaan we naar de plaats Kronach gelegen op ongeveer 50 kilometer van ons pension en we rijden voornamelijk op de autobaan. Plotseling komt ons navigatiesysteem er niet uit. Wat blijkt, we rijden op een spiksplinternieuw stuk autobaan en die is niet bekend op ons navigatiesysteem. Je rijdt ongeveer in een donker gat lijkt het wel. Je raakt zo snel gewend aan een autonavigatiesysteem. We rijden dus zonder navigatie verder en besluiten de eerstvolgende afslag af te slaan. Daarna pakt het systeem de veranderde gegevens weer op en al rustig rijdend over smalle 100 kilometer per uur wegen, komen we uiteindelijk in dit kleine stadje aan, waar op een top van een heuvel een kasteel staat te pronken. In de kasteeltuinen is er een rozententoonstelling. We slenteren wat door dit leuke plaatsje met zijn langzaam klimmende - en dalende straatjes, die je mijns inziens beter op een doordeweekse dag kunt bezoeken, want op een paar restaurants na, is alles gesloten, helaas. Het begint weer te regenen, we stappen in de auto en besluiten om rustig weer de autobaan op te zoeken richting Bamberg.Onderweg slaan we rechts de grote baan af. Er is weer een leuk spa plaatsje te bekijken, althans dat dachten wij. Het centrum is snel gevonden, parkeren is ook niet moeilijk, op Zondag zelfs gratis. We wandelen door de straatjes, vinden snel een Konditorei waar we koffie en gebak tot ons nemen. Je moet toch wat. Ook hier zijn alle winkels gesloten, het plaatsje lijkt wel uitgestorven. Ik denk dat je op Zondag beter een wandeling kan plannen in plaats van het bezoeken van plaatsjes.
We verlaten ook deze plaats. In de informatie die we van de VVV hadden ontvangen staat dat er werkelijk iets leuks is te doen in een plaatsje met de naam Altendorf, welke op 70 kilometer afstand van hier is gelegen. Eenmaal aangekomen te Altendorf blijkt er niets aan de hand te zijn. We rijden terug naar ons pension en genieten weer van een goede - en betaalbare maaltijd. Op de kamer maken we koffie. De mogelijkheid wordt hiervoor door het pension zelf gegeven. Er is een koffiemachine in de kamer die we kunnen gebruiken.
Maandag.
Alweer de voorlaatste dag van onze vakantie. Morgen rijden we weer huiswaarts.
Eerst de noodzakelijke boodschappen doen voor onderweg, de auto voltanken om vervolgens naar een openlucht kinderparadijs te gaan. Toen we deze brochure van dit kinderparadijs eens goed bekeken, bleek dat dit alleen in het weekend nu nog open was, dus het voor ons geen zin had om er heen te gaan. Bovendien begon het weer te regenen.
We hebben vandaag dus een rustdag en hebben zover mogelijk de bagage ingepakt zodat we morgenochtend niet zo veel hoeven te doen.
Vanavond is er een afscheidsdiner in het hotel van onze familie in Bamberg en wij zullen oppassen op onze kleindochter. De verwachting was dat het afscheidsdiner rond 21.00 uur zou zijn afgelopen. Het werd dus toch later en rond 23.50 waren we weer terug in ons pension voor een, voor nu, laatste nacht aldaar.
Conclusie: het landhuis / pension waar wij verbleven biedt alle mogelijkheden aan en doet alle moeite voor je, om tot een geslaagde vakantie te komen. De kamer is meer dan compleet met alles er op en eraan. Het landhuis / pension is kleinschalig en kent slecht 3 kamers die allen verschillend van elkaar zijn. Het ontbijt is zeer uitgebreid, menig hotel zou hier van kunnen leren. Op zo’n 100 meter afstand van het landhuis / pension is een GASTHAUS annex restaurant waar men voor weinig veel en smakelijk kunt eten en drinken.
Wij hebben het erg naar onze zin gehad en wij denken dat u het ook daar naar uw zin zult hebben. DUS EEN AANRADER!
Voor meer informatie:http://www.land-haus-hubertus.de/kontakt.html)
Dinsdag.
Om half acht loopt de wekker af. De regen tikt tegen de ruiten van onze kamer. De lucht ziet er grijs uit. De weervooruitzichten zijn alleen maar regen. We genieten weer van ons ontbijt. De vrouw des huizes vraagt ons of we gratis de overgebleven broodjes met beleg willen meenemen op onze reis naar huis
We hebben vandaag slechts 1 regenbui gehad te beginnen bij het vertrek uit ons pension tot bij aankomst thuis in Nederland.
Informatie:
Landhaus Hubertus
www.land-haus-hubertus.de
@ mail: kontakt@land-haus-hubertus.de
Welcome Hotel Residenzschloss Bamberg
Info@welcome-hotels.com
Fred Vorstenbosch
september 2008

**