De tijd gaat wel heeeeeel erg snel...!!!

(origineel bericht op be-more.nl)

De tijd gaat wel heeeeeel erg snel…!!!

Ik zei vorige keer al, dat het eerst nog zo “ver” weg klonk…“oh…ga je pas in maart” hoorde ik ook vaak. Maar ondertussen is het dus nog maar 79 dagen!! Ieieieieie… spannend… Ik ben net echt naar de kalender gelopen om het even te checken…is het écht nog maar zo kort?
Ik zei vorige keer dat ik me nog vaak zou verwonderen; nou dat klopt!

Ik heb al weer zo veel leuke, spontane dingen meegemaakt; dat had ik echt nooit verwacht. Ik heb een interview gehad met iemand van het plaatselijke blad “Rond de Toren” en op dat artikel kreeg ik veel leuke reacties. Daardoor (denk ik tenminste) lag er ineens een envelop op onze deurmat met een mobieltje erin en 5 euro en op de envelop was geschreven “Succes!”. En zo gebeurde het ook, dat er ineens 3 mobieltjes door de brievenbus geduwd waren, en een zakje met mobieltjes aan de deurknop hing. Van wie ik die gekregen heb? Geen idee! Maar via deze weg: iedereen ontzettend bedankt voor zijn/haar bijdrage! Het is erg mooi om te merken dat mensen met je meeleven.
Zo zag ik op mijn community site, waar ik kan zien hoeveel er al gedoneerd is, dat er ook donaties tussen staan van mensen die ik niet ken. Ook daarvoor: hartelijk dank; geweldig om dit mee te maken. Ik zal zorgen dat alles goed terecht komt! En aangezien Fons en ik onze verjaardagen samen hebben gevierd en alles aan Palm Tree wilden geven, was de opbrengst heel mooi: 500 euro!! Echt helemaal toppie! De 95 mobieltjes, waar ik het in mijn vorige stukje over had, hebben bijna 260 euro opgebracht! Nou…ik heb er pas weer op laten halen; 128 dit keer…zal vast ook weer een mooi bedrag worden! Dat is toch een hele makkelijke manier om iets te doen voor “mijn” project.
Nog zo’n onverwachte gebeurtenis: mijn collega’s hebben afgezien van hun kerstattentie en de waarde daarvan is overgemaakt naar mijn Be More rekening. En onze concierge wilde bij zijn afscheid geen cadeau, maar wilde het doneren aan Palm Tree. Is dat niet geweldig! Collega’s: super bedankt allemaal!
Verder ben ik op bezoek geweest bij de vrouw die mij, zonder dat ze dat wist, heeft geïnspireerd om ook naar Afrika te gaan: Simone Lambooy. Toen zij haar vrijwilligerswerk deed bij haar project, heb ik haar weblog gevolgd. Ze woont in Waalwijk, dus dat was zo geregeld. Het voelde meteen als vertrouwd; heel bijzonder!

Maar…het is nu dus nog maar 79 dagen…en ik begin te merken dat ik er steeds meer, gericht, mee bezig ben. Ik krijg dinsdag a.s. mijn inentingen en ik zal ook maar meteen vragen of ik malariapillen nodig heb. Zaterdag 14 januari is de vrijwilligersdag van Be More in Nijmegen. Dan zal ik hopelijk ook wat medevrijwilligers ontmoeten, die in dezelfde periode als ik daar zijn. We zijn in die periode in ieder geval al met 5 meiden: 2 “oudjes” en 3 jonkies; een leuke mix lijkt me dat.
Ik heb ook wat weblogs van anderen gevolgd en las dat ze een keer 2 weken zonder stroom hebben gezeten op Palm Tree…Hoezo alles is anders in Afrika!!! Misschien dat ik toch maar een extra batterij voor mijn camera ga kopen; zou toch zonde zijn als ik geen foto’s meer kan maken, omdat ik mijn batterij niet kan opladen!! Verder merk ik dat ik al meer concreet met de voorbereidingen bezig ben: dinsdag dus die inentingen, zaterdag vrijwilligersdag, zaklamp gevraagd (en gekregen) aan het bekijken wat ik echt mee moet nemen en dat al apart leggen of kopen. En dan heb ik het gewoon over iets simpels als een borstel en over elastiekjes. Kan ik eventueel (want ik doe dat eigenlijk nooit) als het te warm wordt in mijn nek (geen idee hoe de warmte in Zuid Afrika aanvoelt) mijn haren wegwerken. Verder begin ik dingen op te schrijven die ik zeker nog moet doen…allemaal in het teken van de maand weg…het begint nu echt al spannend te worden. Wat zal het een ervaring zijn…!!!
Wordt vervolgd…

(origineel bericht op be-more.nl)