L.S.
Op allerlei niveau’s , van Toscaanse dorpjes, gemeenten tot steden en provincies etc. worden in Italie clubs, hulpcommitee’s gevormd die zich richten op de gevolgen van de verschrikkelijk vloedgolven van afgelopen zondag, dd. 26 dez., in Azie en Afrika.
De mee-leving (en verbijstering) in Italie is enorm, maar dat zal in de rest van de wereld ook wel zo zijn.
In Italie is dat m.i. te danken aan de meer dan voortreffelijke berichtgeving met name door de kranten (van zowel links als rechts) Italie.
Zo heeft sinds zondag bijvoorbeeld de website van La Repubblica,
3 speciale, extra internet-redacties die , nota Bene ook 's nachts, 24 uur per dag van minuut tot minuut, ik herhaal:van minuut tot minuut, de berichtgeving over Azie bijwerken.
(Daar kunnen Nederlandse kranten zoals Volkskrant, NRC, AD nog wat van leren. De internet-redactie van Het Parool loopt zelfs continue meer dan een volle dag achter.)
Dus hoe een website bijgewerkt dient te worden bij ongehoord monstrueuze rampen, zoals deze in Azie en hoe die website er uit moet zien, zie:
http://www.repubblica.it
Ik zeg: Bravò
Maar dat geldt voor àlle andere Italiaanse kranten.
Het spijt mij dat ik het zeggen moet, maar ik vind de berichtgeving via internet , ik herhaal VIA INTERNET, in Italie over deze ramp in Azie veel en veel beter dan in Nederland . En dat heeft m.i. gevolgen voor de betrokkenheid (en dus hulpverlening) op langere termijn, maar ik hoop dat ik mij vergis.
Sorry dat ik afdwaalde.
Vanaf maandag hebben veel ingezonden artikelen in Italiaanse kranten, ik bedoel hun websites…, opgeroepen geen vuurwerk af te steken, maar stilte in acht te nemen.
Andere jaren begon het geklapper al op 27,28,29 en 30 dec. in het Toscaanse stadje waar ik woon.
Ik heb tot vanavond, giovedi 30 dicembre 2004 nog niet één klap(per) van een rotje of zo, gehoord.
Bravò nr. II.
“Zo is de Toscaanse jeugd”, zegt mijn buurvrouw Nonna trots.
Maar haar klein-zoontjes van 14, 12 en 11 bezwoeren haar en mij vurig… dat zonder wat klappers om 24.00 uur op 31 dez. . “de boze geesten niet verjaagd worden” en “wat te doen met het al gekochte vuurwerk”…
"Daar (voor dat geklapper) hebben jullie je handen dan voor ", zei moeder Oma , “en wees blij dat handen er bij het vorige vuurwerk niet afgerukt zijn zoals bij sommige andere jongens, basta, basta cosi” (moeder’s wil , pardon grootmoeder’s wil is hier wet en Nonna bracht mij twee dozen… op 2 dicembre 2004 gekocht… 
nou zit ik opgescheept met het reeds gekochte vuurwerk…: ik heb de jongens beloofd met Nonna een compromis te vinden…, zoniet dan gooi ik die twee dozen om 24.00 uur morgen in de openhaard…)
Nou ben ik weer afgedwaald, maar…
€ureka: In €uropa wordt ieder jaar voor bijna één miljard €uro aan vuurwerk verknald. Verloren vingers, verloren ogen, verloren handen, brandwonden etc.kosten ook nog eens zo’n miljard en dan heb ik het niet over de pijn en verdriet bij die ongelukken.
Zoals veel brieven in Italie zeggen: definitief afschaffen dat vuurwerk-geklapper en de komende 20 jaar die miljarden éxtra naar de overlevenden die zonder éxtra hulp die klap daar nòòit te boven komen. Ik zeg éxtra. Want zelfs 2 miljard is voor zoveel slachtoffers per persoon gewoon bijna niks.
Daarom dan ook dat ik vind dat de G-8 in een bijzondere zitting in begin 2005 bijeen moet komen:
"Een Vloedgolf aan Hulp:
200 miljard, minstens.
Ieder ander begin van 2005, is m.i. niet goed, niet gezond,basta,basta cosi.
Ik wens U Allen een goed …, gezond …Anno 2005
Arturo