Goedenavond,
Het is lange tijd geweest. Ik was laatst op dit forum ergens in januari van 2012 geloof ik, en had destijds mijzelf vrijwillig verwijderd van het forum.
Ik vraag me nu af of het nog mogelijk zou zijn mijn oude account te achterhalen, het bestaat nog, maar ik heb geen toegang meer tot het emailadres. Graag ontvang ik hulp van moderators.
Maar nu ff ontopic wat betreft reizen:
2012 was een nog grotere reisjaar voor mij dan zelfs wat 2011 inhield - en dat was geenszins een kleine. In 2011 deed ik de regio’s Arkansas, Indianopolis, Pennyslvania, en Massachusetts aan. Voeg daarbij toe Florida en Maine, en je hebt er zo’n beetje een idee van waar ik zoal geweest ben.
Bij het einde van alles raakte ik reisvermoeid, dat wil nog niet zeggen dat ik mijn reislust voorgoed kwijt ben, nee, dat niet, alleen ben ik er achtergekomrn dat ik voldoende uit moet rusten en dat mijn leeftijd inmiddels mij niet meer permitteert zonder enige belastingtelling voor een gezonde levensstijl voort te ploeteren door het leven.
Daarnaast ben ik ten dele op bepaalde dagelijkse objecten en benodigdheden van het reizen uitgekeken. Ik mag geen reiskoffer meer of mijn maag staat te rommelen, hostels/lijnbussen/en stations mag ik niet meer in of ik krijg het triest gevoel dat ik weer als een nomade leef.
Daarom probeer ik kei- en keihard een vaste plek uit te kiezen die mij het meest bevalt en waar ik mijzelf over een jaar of twee nog zie zitten. Maar dat blijkt in de praktijk echter bijna onmogelijk, daar ik weer uitgekeken raak op mijn huidige omgeving en nieuwe dingen opnieuw wil meemaken. Het is een nooit aflopende vicieuze cirkel van reizen, verblijven, reizen en weer verblijven ben ik inmiddels achtergekomen. Ik kan en er niet uit al wil ik dat wel, het doolhof heeft mij beetgepakt, ik ben veroordeeld door de hogere machten bovenop de wolken om voortdurend een reizigersbestaan te leiden. Om steeds op pad te zijn, goedschiks of kwaadschiks, kome er wat er kome gaat.
Ik heb mij berust in dit feit, dat ik, waar ook ik ben, mijzelf daar niet permanent, of zelfs voor enige betekenisvolle tijdsduur, zal kunnen vestigen.
Het reizeigersleven bevalt mij niet altijd, maar het is inmiddels een niet weg te denken onderdeel van mij geworden. Ik leef en adem het reizen uit. Het is als een lichaamsdeel dat mij altijd aan mijn zijde blijft.
Dus ik heb mijn insteek maar proberen te wijzigen. Ipv het weg te krijgen of te beperken, probeer ik er zoveel mogelijk uit te halen.
En dat is, zoals men redelijkerwijze kan verwachten, mij wel gelukt. Ik probeer nu af te stevenen op het schrijven van een boek, waarvoor ik nu dusdanig veel ervaringen en inzichten heb, dat ik iedere i op iedere pagina van een keurige, unieke stippel kan voorzien.
Ik heb als doel ook het starten van een reisadviesbureau (let wel, geen reisbureau =) die zijn inmiddels uitgefaseerd ) die consumenten van assistentie kan voorzien. Veel meer details geef ik niet gelijk prijs.
Welnu, ik heb al teveel geschreven.
Als laatse, maar zeker niet het minste, wil ik jullie allemaal hartelijk de groeten doen. Degenen onder jullie die ik van vroeger ken (jij kent mij niet uiteraard 
) maar ook de nieuwe gezichten die een veel leuke interactie lijken te beloven.
Groet,
Een inberuste reis(gek)/(genoot)