In een (online) commentaar in de Bangkok Post van vandaag - dinsdag 19 augustus 2014 - behandelt Atiya Achakulwisut de stand van zaken betreffende de eerste drie maanden militair bewind en haar (op basis van de gedurende die periode gerealiseerde praktische resultaten) verwachtingen over wat dit wellicht zal opleveren in de (nabije en verdere) toekomst.
In haar commentaar schetst zij op een minzaam kritische wijze, datgene wat een ieder die de ontwikkelingen in Thailand met interesse volgt, waarschijnlijk al had verwacht en heeft kunnen constateren, namelijk dat de resultaten hooguit als magertjes beoordeeld kunnen worden.
In haar commentaar haalt zij onder meer terecht aan, dat het ook nimmer realistisch was te veronderstellen, dat - zeker niet in de korte periode die hiervoor als doel gesteld werd - de militaire machthebbers alles wat fout is in dit land, zouden herstellen c.q. op het juiste spoor zouden zetten.
Het land is in alle mogelijk denkbare voegen en kieren dermate verrot, dat een herstel daarvan decennia zou gaan duren. Voorgaande zin is overigens mijn mening en wordt als zodanig niet in het commentaar van Atiya Achakulwisut verwoord.
In haar commentaar haalt zij onder andere als voorbeeld van het jammerlijk falen van door de militaire machthebbers afgekondigde maatregelen, de kwestie rond de prijzen van loterijtickets aan.
Met de nodige poeha werd door de militaire pr-machine een drietal maanden geleden verkondigd, dat loterijtickets voortaan niet meer dan 92 baht mochten kosten.
Nu…, drie maanden later kan overal in het land geconstateerd worden, dat die loterijtickets nog steeds bijna overal voor meer dan 100 baht verkocht worden.
De NCPO lijkt niet bij machte om het voor elkaar te krijgen, dat de loterijtickets voor niet meer dan 92 baht verkocht worden. Het lijkt er op, dat men verder ook geen poging(en) meer doet om een ander alsnog te regelen of af te dwingen.
En er zijn - zo wordt ook in het commentaar geconstateerd - wel belangrijker zaken om aan te pakken.
In voornoemd commentaar komen nog een aantal andere onderwerpen aan bod, die duidelijk moeten maken, dat het sowieso nimmer een realistische optie is geweest om binnen de daarvoor gestelde termijn van alles en nog wat dat mis is in en met Thailand te verbeteren.
En zoals in al veel eerder over dit onderwerp gepubliceerde artikelen, columns, commentaren etc. is geconstateerd: het is naïef te veronderstellen, dat er in Thailand wezenlijk iets zal veranderen/verbeteren, zolang de militaire machthebbers en/of hun opvolgers niet serieus rekening gaan houden met de verwachtingen en meningen van het Thaise volk.
Voor hen die hierin zijn geïnteresseerd: het commentaar van Atiya Achakulwisut is getiteld: “NCPO risks letting coup go to waste”.
Hoe dan ook, de coup was hoog nodig, had beter wat eerder kunnen gebeuren. Het Shinawatra-zooitje had er werkelijk een puinhoop van gemaakt.
Zeggen dat de coup hoognodig was, is zeggen, dat kennelijk niet begrepen wordt waar het om gaat.
Het is in dit land hoognodig, dat er op zeer veel gebieden drastische veranderingen worden door- en ingevoerd. Het probleem is, dat het niet uitmaakt of een nieuwe groep machthebbers aantreedt als gevolg van ‘verkiezingen’ of ten gevolge van een coup, zolang die nieuwe machthebbers in de praktijk niet daadwerkelijk de maatregelen die nodig zijn nemen c.q. invoeren. De problemen die al decennia lang voortwoekeren, blijven daardoor gewoon bestaan en worden vaak zelfs groter.
Het enige wat de coup bereikt heeft, is dat het volksvermaak escalerende groepsprotesten (tijdelijk) is beëindigd. Voor de rest is er in wezen niet echt iets veranderd.
Gewoon weer een andere groep machthebbers, die nu voorrang heeft bij het graaien in allerlei corruptiepotten en bij de verdeling van de macht en functies. Het land en volk worden er niet beter van.
Ik vind toch dat ze goed op weg zijn nu. De opvattingen van de koning over ekonomische onafhankelijkheid en biologische landbouw worden meer gevolgd en sociaal gebeurt er ook weer iets. Het grote euvel corruptie wordt aangepakt. Het zal nog wel een tijd duren voordat het allemaal een beetje soepel gaat draaien. Het Westen is i.i.g. een slecht voorbeeld dat ze hopelijk niet gaan volgen.