wij gaan in september naar Cuba en willen spulletjes meenemen voor Cubaanse kinderen.
We zijn al druk aan het inslaan bv. pennen, potloden en kladblokjes.
Hoeveel mag je invoeren en geeft dit geen problemen met de Cubaanse douane? hoe geef je het aan de kinderen?
op straat, een school of een weeshuis?
Ik hoop dat ik hier antwoorden kan krijgen.
Groeten
Dirk
Waarom wil je het aan de kinderen geven?
Als dit gaat doen zou ik het niet op straat doen, maar via n school, of opvang.
de kinderen kunnen t maar beter via school krijgen zodat ze niet het idee krijgen dat toeristen komen uitdelen daar.
Ha Dirk,
Leuk dat je naar Cuba gaat, het is een fascinerend land.
Wel zet ik mijn vraagtekens bij het meenemen van pennen, potloden, etc. Dit is volgens mij echt niet nodig hoor (volgens mij in bijna geen enkel land, en bovendien moet je voorkomen dat toeristen geassocieerd worden met cadeautjes, dit leidt immers tot bedelarij).
Sommige reis blaadjes zijn een beetje achterhaald waar inderdaad staat dat je mensen blij kunt maken met papier, potloden, pennen en zeep. Toch heeft menig Cubaan intussen wel een gsm of computer.
Hoewel er genoeg arme wijken en dorpen in Cuba zijn waar je mensen nog blij kunt maken met schaarse dingen als een goed stuk papier en een schrijvende pen is de vraag of je daar komt.
Voor wat betreft de reputatie van de toerist in Cuba; het zijn allemaal miljonairs, waar je best wel wat van mag plukken.
In dat laatste kan ik me niet echt vinden. Tuurlijk zijn wij allen rijke westerlingen, maar we zijn daar toch (veelal) al met goede bedoelingen en besteden ons geld ter plekke toch in ruime mate in de lokale economie? Ik vind het juist erg vervelend om altijd geassocieerd te worden met geld. In Cuba herinner ik me nog een jonge kerel die op dringende (en steeds dringend wordender) toon mij vroeg mijn T-shirt aan hem te geven, omdat hij niets had en ik veel. Als je daarmee akkoord gaat, is het hek van de dam wat betreft dit soort gebedel. Ik ben daar niet van gediend en zou het dan ook nooit promoten. Als ik iets aan de locals wil geven (of anderszins een goed doel wil steunen), doe ik dat graag op mijn eigen manier en op het door mij gekozen moment…
Dit is niet iets wat ik verzin. Er zijn tal van mensen die in een jaar slechts een paar honderd dollar verdienen. Als wij in een week al meer verdienen dan zij (en er zijn er genoeg die dat weten) is die vergelijking snel gemaakt. Als er mensen naar Nederland kwamen die in een week verdienen wat Nederlanders in een jaar verdienen dan zou die vergelijking ook snel worden gemaakt.
Ik heb dezelfde ervaringen opgedaan in Gambia. Het is hard, maar geld of cadootjes uitdelen leert de mensen alleen maar om te gaan bedelen. Onder het mom van “het is hier zó goedkoop!” heb ik mensen fooien zien geven die zo ongeveer tien keer zoveel waren als de gangbare fooi, en daar gaan mensen aan wennen en zijn niet meer tevreden met “normale” bedragen. Een tendens die echt moet worden gestopt.
Haaai,
Ik ben het met bovenstaande eens, maar vond toch dat het voor mij een kleine moeite was om kleurpotloden en stiften mee te nemen.
Ik heb een schooltje er erg blij mee gemaakt.
Ik zou er wel voor kiezen om je “waren” af te geven aan de inwoners van het binnenland. De mensen in de grote steden hebben het naar mijn idee toch iets beter.
Gr marleen