(origineel bericht op be-more.nl)
BOBO, oftewel hallo allemaal!
Lieve trouwe (en ook de ontrouwe, hihi) lezers van mijn weblog,
tis en blijft hier Afrika en ook wij hebben helaas regelmatig te maken met stroomstoringen maar sinds vorige week (net voordat ik mijn weblog wilde plaatsen) deed tot overmaat van ramp onze dongel het niet meer en hebben we moeten wachten op een nieuwe. En deze week deed nu helaas internet weer erg moeilijk dus kon geen andere mogelijkheid vinden om eerder verbinding te maken helaas. Maar nu dus een extra lange update vanuit Malawi.
Disney fever,
alle kinderen in Nederland worden grootgebracht met Disney films maar hier in Malawi bestáán er zelfs geen kinderfilms. Er worden hier alleen films voor volwassenen gedraaid en hierin zit veel geweld, drugs en seks en deze zijn dus totaal niet geschikt voor kinderen. Helaas worden ze wel (tegen betaling uiteraard) toegelaten bij deze filmavonden waarvan ze zoals jullie zullen begrijpen niet echt veel goeds leren. In Cape Maclear bij lake Malawi woont een Nederlandse man, Gerrit van Engelen, die een super gaaf kinderfilm project heeft opgezet. Hij heeft er n.l. voor gezorgd dat er op elke woensdag en zaterdagavond Engelstalige Disney films draaien op het dorpsplein in Cape Macclear waarvoor het hele dorp dus uitloopt. Het is voor iedereen gratis toegankelijk en alle kinderen, maar ook alle volwassenen, zie je dan genieten van deze avonden. Gerrit heeft een groot aantal Engelstalige disney films laten vertalen in het chichewa en voordat de film start komt er een Malawiaanse man in beeld die de strekking van het verhaal verteld waarna de kijkers de gedraaide film ook een beetje kunnen volgen.
Wat er nu zo goed is aan dit project:
- de kinderen, maar ook de volwassenen, krijgen de Engelse taal op een goede manier aangeleerd.
- ze leren een goed moraal van elk verhaal want deze zit in elke disney film.
- het heeft ook nog eens een hoge entertainments waarde voor jong maar zeker ook voor oud want die gierde n.l. net zo hard mee om de streken van Mogli en Balou uit het Disney Junglebook .
- en het geeft een saamhorigheidsgevoel tussen kinderen en volwassenen waar het hier in Malawi nogal eens aan ontbreekt omdat kinderen toch vaak aan hun lot overgelaten worden en geen of heel weinig aandacht van volwassenen krijgen.
Het is echt een geweldig initiatief en een genot om de sfeer van zo’n avondje dorpsplezier mee te mogen maken.
Wij (Maartje en ikzelf) willen dan ook graag gaan bekijken of zo’n soortgelijk project ook in Zomba (Mpunga) te realiseren is.
Onze nieuwe (o.a. van het donatiegeld betaalde) boekenkast is klaar en ingericht en wel. Ondertussen zijn ook de boeken nu allemaal genummerd en genoteerd zodat het uitlenen kan beginnen.
Alleen de achterwand ontbreekt nog maar die komt vast nog wel een keertje, hoe Afrikaans wil je het hebben?
En ook de 8 bankjes voor de nursery’s zijn vandaag afgeleverd en de kindjes kunnen ze dus morgen uitproberen in de klas.
Ze zijn helaas wel, ondanks de doorgegeven maten, niet helemaal op de goede hoogte en ze zullen hun beentjes flink moeten laten bengelen maar ik neem morgen maar gewoon de zaag mee denk ik zo en maak ze dan zelf gewoon op maat, lijkt me ook een strak plan want als we op de timmerman moeten wachten? hihi.
Ook hebben we aan het trapje voor de ingang van het klasje wat meer treden gemetseld omdat de hele kleintjes maar amper omhoog geklauterd konden komen omdat het voor hen een ware afgrond leek, zo hoog was de veranda voor het klasje.
Vorige week donderdag zijn we de community ingegaan om alle meegebrachte donatie kleding van de laatste 2 maanden te gaan verdelen onder de dorpsbewoner, in overleg met de chiefs van de verschillende dorpen natuurlijk wie van zijn of haar dorp de kleding het beste konden gebruiken. Alle kleding is verdeeld in de grote stapel stoffen tassen die ik elk jaar van de collecteweek van de kankerbestrijding overhoud en ook die kunnen de kinderen dan weer gebruiken als schooltas. Alles kan hier dus ook optimaal gebruikt worden, en zo hoort het toch eigenlijk ook in onze consumptie maatschappij te gaan denk ik zo.
Het is hier echt super heet geweest! Zo’n 42 graden en dan zonder een zuchtje wind en da’s dus best wel warm toch? We nemen dan een heerlijke douche in onze riante badkamer waarin het koele water overigens net zo lekker is als in de meeste luxe badkamer die je je kunt voorstellen.
Daarna gaan we heerlijk gewoon in de goot liggen. Deze super gladde, holle en lekker liggende goten lopen langs elk huis en in de schaduw liggen ze heerlijk koel. Dan nog een goed gesprek met wat Malawianen en samen kijken naar de prachtige sterrenhemel en je voelt je volmaakt gelukkig hier.
We hebben eigenlijk pas een paar regenbuien gehad dus ook de regentijd wil nog niet echt losbarsten hier maar we hebben al wel mais geplant in de garden dus die is er klaar voor! Afgelopen week heeft iedereen echt keihard gewerkt (3.30u in de ochtend vertrekken hier) om ook, het nu definitief aangekochte land voor de nieuwe office, zaai klaar te maken. Dit werk is echter volgens de mannen hier (gelukkig) véééél té zwaar voor vrouwen dus wij boffen en hoeven er pas om 6u uit.
Maar ook wij gaan dus wel woensdag heel vroeg in de ochtend mee om te zaaien want 't is een keigroot stuk land dus doorwerken geblazen voordat 't te warm is om je nog buiten te vertonen.
Morgenvroeg gaan wij, alle dames, in het huis van de blinde vrouw een vloertje leggen en de muren aansmeren dus al dat stuckwerk had ik thuis ook wel ff zelf kunnen doen dan he’, haha.
Donderdag is het huisje echt helemaal af en is de officiele sleuteloverdracht dus dat wordt natuurlijk wel champagne drinken dan! Maar SOBO (de meest in Malawi gedronken oploslimonade aller tijden) is ook best lekker hoor.
De kleding die wij mee hadden genomen is afgelopen donderdag en vandaag verdeeld en alles is echt goed terecht gekomen.
Had alleen ook de laatste shirts van ons mam meegenomen en toen ik ze aan de blinde vrouw gaf en zag hoe blij ze er mee was schoot ik toch wel ff totaal onverwachts vol. Ons mam zat boven te genieten denk dat ik het nu mee naar Afrika heb genomen dus voelt nu toch echt heel goed.
Khama, onze huisman voor deze mand wil héél graag Nederlandse gerechten leren koken maar ondanks dat wij uitgelegd hebben dat, ik in ieder geval, o.a. hierheen gekomen ben om ook van het lekkere Malawiaanse eten te genieten hebben wij samen toch een keer echte gehaktballen gedraaid en zelfs 1 ½ uur pannenkoeken staan bakken op dat ene kolenbrandertje wat je natuurlijk niet even wat zachter kunt zetten als het ff-tjes te hard gaat. En ook de Tefal-pan met anti-aanbaklaag was nergens te bekennen maar ze waren toch wel echt heeééérlijk!
Vanmiddag hebben we ook het oude brood opgemaakt door wentelteefjes te bakken omdat we eindelijk gisteren, na 7 weken zoeken, een potje kaneelpoeder gevonden hebben, jeeeeehhhhh! De aanhouder wint!!!
Al bij al, over eten gesproken, begin ik nu toch wel uit te kijken naar een lekker stukje Old Amsterdam, Cote dór melkchocolade of een Via Via ijsje!
Het is echt fantastisch om de kans te krijgen om zo voor 2 maanden mee te mogen leven, wonen en werken met de mensen van Malawi, en ik ben voor mijn gevoel nog zeker niet klaar hier, maar straks weer mijn eigen schatjes omhelzen is toch ook wel weer een heerlijk vooruitzicht!!!
Dus……jullie zijn nog niet van me af en ik kom gewoon alweer bijna terug.
Zal morgen proberen nog wat foto’s op de weblog te krijgen en gauw tot ziens in Holland dan maar weer allemaal.
Liefs, Monique.