Waaghalzen op schaatsen
De Canadezen zijn beroemde en beruchte wintersporters. Op de laatste WinterOlympics hebben ze een respectabel aantal medailles binnengehaald en op nationaal niveau is ijshockey verreweg de populairste sport. Hierdoor hebben ze een schat aan schaatstalent, meestal jonge mannen stijf van de testosteron, want het gaat er vaak hard aan toe. Dit talent wordt pas echt benut als er waanzinnige evenementen worden bedacht, zoals de Red Bull Crashed Ice.
Afgelopen maart was het de beurt aan Québec om de finale van deze jaarlijks terugkerende sportcompetitie te ontvangen en het seizoen spectaculair af te sluiten. En spectaculair werd het inderdaad met één van de langste banen in zijn geschiedenis (ca. 560 meter lang met 60 meter hoogteverschil) die door de historische binnenstad van Québec kronkelt. Geen wonder dat er ruim 120.000 toeschouwers op af kwamen!
http://www.wereldwijzer.nl/120782-albums2827-picture18492.jpg
Crashed Ice!?
In januari 2000 was het aan Stockholm, Zweden de primeur voor de eerste editie van dit evenement. Officieel heet de sport Ice Cross Downhill, maar sponsor Red Bull heeft hier een eigen draai aan gegeven. Ook niet zo’n hele rare naam, want er zijn maar weinig schaatsers die geen enkele keer crashen tijdens het kampioenschap.
Hoe werkt het?
Zoals de jongens het het liefste willen: weinig regels en zo simpel mogelijk. De ‘atleten’ moeten zo snel mogelijk het parcours afleggen en bij de finish aankomen. Onderweg moeten ze hindernissen doorstaan, zoals sprongen, opstakels, scherpe bochten en het overeind blijven tijdens de waanzinnige snelheden. Deze kunnen namelijk oplopen tot wel 70 kilometer per uur! Schaatsers mogen elkaar niet wegduwen, aan het shirt trekken of op een andere manier hinderen. Veel ruimte daarvoor is er trouwens niet op een baan van gemiddeld 5 meter breed.
http://www.wereldwijzer.nl/120782-albums2827-picture18490.jpg
‘Onze jongens’
Voor Nederland mochten Bart van Roosmalen en Remo Speijers opdraven in de finale. Helaas kon Speijers niet meedoen in de finale (blesure?) en was het aan Van Roosmalen om onze eer te verdedigen. Dat deed hij niet slecht, want hij overleefde de voorrondes en schopte het tot de kwartfinale. Uiteindelijk ging de wereldtitel naar Duitsland, dankzij Martin Niefnecker. Canadees Kyle Croxall ging er vandoor met de eerste prijs van deze baan.
Meer weten
Een Nederlandstalig verslag van ca. 30 minuten is verzorgd door SBS6 (klik voor de video).
Het volledige verslag van 1,5 uur (Engelstalig) is terug te vinden op de website van Red Bull Crashed Ice.
Bron: uw eigen forumbeheerder. 
http://www.wereldwijzer.nl/120782-albums2827-picture18491.jpg