(origineel bericht op be-more.nl)
Arba Minch en nog maar een paar dagen te gaan!
Vanmiddag had ik een groot stuk geschreven, staat het er niet op!!
Overnieuw dus maar weer, ik typ nu op een lastig toetsenbord, dus alvast sorry voor spelfouten…
Zondag zijn we naar het Haile-resort geweest, waar we de hele middag lui onder een parasol op een ligstoel hebben gelegen en af en toe het zwembad in. En: een heerlijke massage genomen!
De dagen met de kinderen lijken op elkaar, er gebeurt niet veel bijzonders.
In de eerste week hadden we naambordjes gemaakt, die de kinderen elke dag als een ketting netjes omdoen.
Inmiddels ken ik daardoor de - soms lastige- namen van alle 15 kinderen.
En wat leuk is, zij kennen bijna alle vrijwilligers die de afgelopen maanden zijn geweest ook nog bij naam.
We zijn ook een paar keer naar de markt geweest, een hele belevenis!
Super druk en vol, in mijn ogen een enorme chaos, maar LEUK!
Er zijn zoveel mensen, spullen, geuren en kleuren, jammer genoeg wil niet iedereen dat we foto’s maken.
Donderdag zijn Kirsten en ik naar Arba Minch (betekent: 40 bronnen) gegaan.
Om 5 uur opgestaan, om 6 uur werden we door Sjimi, de bajajchauffeur, in de goeie bus gezt.
Het was op dit tijdstip al ongelofelijk druk op het busstation en de bus al behoorlijk vol.
De bus vertrekt niet als het tijd is, maar als hij vol zit.
Dat was om 6.45 het geval , we zaten opgepropt met onze rugtassen op schoot naast een veel ruimte innemende Ethiopier en onze koffer stond in het gangpad.
Helaas werd onderweg iemand wagenziek en ja, onze koffer stond op de verkeerde plek, bah!!
Onderweg 1 koffiestop, want de busreis duurde 6 uur.
Vrijdag zijn we naar het National Park geweest, samen met een Zweed die deze trip ook wilde maken.
Het was zeer de moeite waard, we hebben zebra’s, gazelles en bavianen gezien, en twee gigantische meren, mooi, mooi, mooi.
Op de heenweg kregen we nog de slappe lach door het gestuiter door de auto, de terugweg vonden we al wat minder, weer 25 km door elkaar gerammeld worden.
's Middags een boottocht over het meer, waar ook nog een Russisch meisje bijkwam, hoe meer mensen er mee gaan, hoe goedkoper het wordt.
We hebben krokodillen van heel dichtbij gezien en hippo’s, een soort nijlpaard.
Het stadje zelf vonden wij niet heel veel aan en we misten Awassa!
Zaterdagmiddag waren we dus al weer terug.
Nu met 2 bussen, waar wij ook weer de enige buitenlanders waren.
Het leuke van dit soort uitstapjes vind ik, dat je letterlijk tussen de locale bevolking zit- in een propvol minibusje door de stad (er waren daar bija geen bajajs), de lange busreis waar af en toe gestopt wordt en er dan allemaal mensen binnen komen die mango’s, pinda’s etc willen verkopen, of hij stopt omdat iemand heel nodig moet…!
We waren zaterdag blij weer thuis te zijn, Marjan had als welkom een ’ Merry Christmas’-versiering op onze deur geplakt.
En zondagmiddag weer naar het resort, een groter contrast tussen 2 uitstapjes is haast niet denkbaar.
Huub, we eten hier maar weinig injera, er zijn veel restaurantjes en hotels waar we van alles kunnen eten: pizza, pasta, lasagna, rijst.
Om het gevaar op buikloop te verminderen eet ik bijna geen vlees, vis of kip, je kunt hier prima vegetarisch eten.
Alleen met de ’ red Italian wine’ wil het niet altijd lukken, ik probeer het iedere dag weer;-)
De Ethiopische wijn blijkt niet te drinken te zijn en vaak kun je geen of soms alleen een hele fles Italiaanse wijn krijgen.
Nou ja, dan maar cola of water, ook goed.
De komende week hebben ze op het project heel wat leuke dingen voor ons in petto, we zijn benieuwd!
Leuk om jullie reacties te lezen.
Ik probeer dit bericht nog eens te plaatsen en wens jullie vanuit een heel warm Ethiopie goeie Kerstdagen.
liefs, Annelies