Wij zijn rond wezen trekken door Albanië. Wat een geweldig land zeg. Er wordt regelmatig, eigenlijk wel vaak zelfs, naar je gezwaaid door mensen langs de weg. De mensen zijn blij, maar ook trots dat hun land eindelijk ontdekt is door toeristen. Zelfs politieagenten roepen HELLOOOOO! Meerdere malen gezien. Dat ze trots zijn op hun land is volkomen terecht. En het brengt geld in het laadje.
De bevolking is open, behulpzaam en nieuwsgierig, en bereid om hun uiterste best te doen om te snappen wat je zeggen wilt. Je kunt je over het algemeen verstaanbaar maken met Engels, Duits en natuurlijk het bekende handen- en voetenwerk.
We zijn een aantal keer in gesprek gekomen met Albanezen. Die wilden van alles weten over waar we vandaan kwamen, hoe het er thuis uitzag, maar ook van alles over het prijspeil, salarissen en het leven in het algemeen. Ze waren ook niet te beroerd om zulke info met ons te delen. Verder waren ze razend benieuwd hoe we ertoe gekomen waren om naar Albanië te gaan, wat we ervan vonden.
In Gjirokaster is geen camping, en we hadden gelezen in een van de gidsjes dat je in je camper/caravan kon overnachten op het plein net onder de oude stad, bij het Griekse consulaat. Hebben we gedaan, maar de volgende ochtend kwam een parkeerwachter ons beleefd melden dat het betaald parkeren was geworden en niet meer toegestaan is om er op die manier te overnachten. Of we zo vriendelijk wilden zijn om de auto & caravan een stuk te verplaatsen, wat we natuurlijk gedaan hebben. Maar wel een belevenis hoor, die stad. Het uitzicht vanaf de citadel op de Cajupi-bergketen moet je echt gezien hebben.
Berat, ook indrukwekkend. Met de burcht bovenop de berg. Prima training voor de kuiten die wandeling omhoog, doen! Wat ik erg leuk vond om te zien was het woord ‘NEVER’ op de berg Shpirag, daar zit een interessant verhaal achter. Te zien vanaf de brug bij de Mangalem-wijk, naast hotel Palma.
De vallei van Theth was voor mij een hoogtepunt van de vakantie. Heel lang een van Europa’s meest afgelegen valleien. De weg er naar toe was beroemd onder liefhebbers van 4x4 rijden. Omdat ik er ook zo een heb moest ik die rit maken natuurlijk. Maar er wordt hard aan die weg gewerkt om hem geschikt te maken voor gewone auto’s. Jammer voor de 4x4 liefhebbers, maar prettig voor iedereen die naar Theth wil. Al ben ik een beetje bang dat het over, zeg 10 jaar, één groot resort geworden zal zijn.
Er zijn niet heel veel campings in Albanië, maar toch wel genoeg om het land te kunnen bekijken. Er is altijd wel een camping binnen een dag rijden. Er is natuurlijk de bekende camping Paemer, vlakbij Dürres. Er is een heel plezierige camping vlakbij Kucovë, in Urë Vajgurorë. Klein, maar alles is er. Warme douches, schone WC’s, restaurant, elektriciteit, WiFi en gerund door erg enthousiaste eigenaren, die goed met Engels uit de voeten kunnen. En de camping Lake Shkodra Resort, een grote camping gerund door Engelsen en voorzien van alle gemakken. Is populair als uitvalsbasis voor tochten naar Thethi. Dat kan op eigen houtje als je een beetje stevige auto hebt, maar er worden ook tochten georganiseerd.
Je mag in Albanië overal wild kamperen, en dat kan ook heel goed. Wij hebben ons in het land geen moment onveilig gevoeld. Alleen het verkeer, dat is oppassen.
Jammer genoeg moesten we op zeker moment terug naar huis, en dat was nog een heel eind. Maar dat we nog eens terug gaan binnen drie jaar, dat staat als een paal boven water.
Hier enkele foto’s: Panoramio is no longer available
Tillerman.