Week 4 alweer!

(origineel bericht op be-more.nl)

Week 4 alweer!

Lieve allemaal!

De eerste maand zit erop! Gisteren zijn Maaike, Astrid, Julius en Marieke naar Lilongwe vertrokken en morgen zullen zij weer lekker thuis zijn. Hoewel een heel klein deeltje in mij toch wel jaloers op hun is, ben ik echt blij dat ik nog een maand blijf. Ik merk dat ik nu pas echt gewend ben en het zou zonde zijn om nu al op weg naar huis te zijn. Ook zijn er nog genoeg dingen die ik hier wil doen, zo ga ik volgende week naar Liwonde op safari en hoewel Malawi daar eigenlijk niet het beste land voor is hoop ik toch echt een keertje een olifant in het wild te zien en het schijnt ook gewoon een heel lekker relax weekend te zijn, dus ik ben benieuwd! Verder zijn er nog verschillende activiteiten bij YODEP die ik nog niet meegemaakt heb, zo wil ik heel graag een keer mee op home visit of een life skills bijeenkomst bijwonen. En ook wil ik nog van allerlei leuke dingen kopen, maar dat vind ik zo lastig want ik vind zo veel dingen leuk hier! Maar moet van mezelf wel echt een plek voor iets hebben of weten dat ik iets ga gebruiken voordat ik het koop, want zonder die eisen zou ik alles wel willen kopen. Genoeg redenen om nog een maand te blijven zou ik zo zeggen!

Okee, genoeg vooruit gekeken, terug naar afgelopen week. Vorig weekend zijn we naar Cape Maclear geweest. Na een heerlijke bbq hebben we in Pakachere geslapen en vrijdagochtend vroeg zijn we vertrokken. Daar aangekomen een beetje de boel verkend en verder eigenlijk, zoals dat toch ook mag aan het strand, lekker niks gedaan. Voor zaterdag hadden we een boottripje gepland waarbij we eerst bij een eiland in het meer lekker hebben gezwommen en gesnorkeld. Wat een boel vissen daar! Echt gek, want normaal ben ik gewend dat vissen allemaal wegzwemmen als je in het water stapt, maar je zwom echt tussen de vissen. Ik heb nog geprobeerd een vis te vangen met een stukje brood (dat deden die mannen ook en leek mij ook wel grappig;)), maar toen ze aan mijn voeten begonnen te happen vond ik het toch niet meer leuk en ben ik maar uit het water gegaan. Daarna hebben we gezien hoe ze zeearenden gingen voeren, echt mooi om te zien hoe die vogels aan komen vliegen en op de vissen duiken. Tenslotte hebben we vanuit ons bootje de zonsondergang bekeken waarbij de zon achter de bergen verdween. Al met al echt een super leuk uitstapje. Zondag weer een lekker relax dagje en natuurlijk de rit terug naar Zomba.

Voor maandag stond de grote YODEP dag op de planning en omdat de locatie op een uur lopen vanaf het center was hadden ze een truck geregeld om alle materialen en vrijwilligers mee te vervoeren. Dus alles werd in de truck geladen en daar gingen we met weet ik hoeveel mensen, materialen en kippen. Hoewel het verre van comfortabel was, was het wel echt een leuke ervaring!! De dag zelf was een groot succes en zeker tijdens de voetbalwedstrijd aan het einde van middag waren er heel veel mensen. De voetbalwedstrijd eindigde helaas in onenigheid wat er voor zorgde dat het einde van de dag en ook het vertrek erg chaotisch verliep, maar ook de terugweg (waarbij ik nog minder ruimte had) was leuk en het was een lange, vermoeiende maar leuke dag.

De rest van de week gewoon op het project bezig geweest alleen heb ik al vanaf woensdag hoofdpijn. Waarschijnlijk komt dit door de warmte, het is hier namelijk de hele week al ruim boven de 30 graden en merk echt wel dat de warmte veel energie kost. Dus verder maar een beetje rustig aan gedaan en hopen dat het wat gaat wegtrekken.

Het idee was om vannacht bovenop het Zomba Plateau in een hutje te slapen maar toen we daar vanmiddag aankwamen bleek het huisje dat wij geboekt hadden al bezet te zijn. Het enige beschikbare was een houten hutje waar allemaal gaten in het dak zaten en onder de dakpannen een wespennest zat. Toen hebben we maar besloten weer terug naar beneden te gaan en lekker nog een nacht in Pakachere te slapen. Omdat we al alle spullen hadden gekocht om pannenkoeken te bakken hebben we Paul lief gevraagd of we hier dan pannenkoeken mogen bakken en dat mocht dus het is nu alleen even wachten tot er weer stroom is en dan kunnen we lekker eten!

Tiwanana oftewel tot ziens!

Liefs, Floor

(origineel bericht op be-more.nl)