(origineel bericht op be-more.nl)
vertrek
Bijna is het dan zo ver, bijna gaat mijn grote avontuur beginnen. Ik lig in bed en denk na over wat me te wachten staat, heb geen flauw idee. Op deze momenten mis ik de wijze raad van mijn lieve oma. En de grapjes van mijn lieve opa. Opa is er nu al een aantal jaartjes niet meer, maar oma is er pas een jaartje niet meer. Ja, vooral zulke momenten mis ik de levenslessen van die lieve mensen. Maar ik ga iets goeds doen! Mijn opa en oma hadden het zo te doen met de Melaatse mensen (Lepra). Ik vind het daarom bijzonder dat ik naar een gebied ga waar dit voorkomt, dat ik die mensen een beetje kan helpen. Zo weet ik dat opa en oma toch een beetje bij mij zijn en ze mij zullen helpen als ik het moeilijk heb.