Hallo reizigers,
Ook ik wil me als vaste bezoeker graag voorstellen. Mijn naam is Eva, ik ben (reis-)journaliste / tekstschrijfster en ik woon in Amsterdam. Een stad naar mijn hart, maar desondanks toch wat beperkt voor iemand die iets te vaak reisjeuk heeft… Want de wereld is zoveel groter dan Amsterdam. Zoveel groter dan alles wat binnen de grenzen van ons kikkerlandje valt. Die grotere, onbekende wereld is waar ik wil wonen en werken. In die wijde wereld vol bijzondere ontmoetingen, interessante culturen en overweldigende landschappen wil ik rondstruinen en me verwonderen met al mijn zintuigen, zonder mijn ogen te sluiten voor de onvermijdelijke keerzijdes. Over dat totaalplaatje wil ik schrijven, zodat liefhebbers een beetje met me mee kunnen reizen.
Gelukkig heb ik van die wereld al aardig wat mogen proeven. En het smaakte meer dan prima. Zo trok ik in 2008 een half jaar in mijn eentje door Zuid-Amerika. Mijn enerverende reis begon in Ecuador en eindigde via Peru, Bolivia, Uruguay en Chili in Argentinië. Wat een belevenis, helemaal super. Ik moet en zal absoluut terug naar dit schitterende continent, want ik ben er nog lang niet uitgekeken. Bovendien mis ik “mijn” apen van La Senda Verde -een paradijselijke opvang voor wilde dieren in de jungle van Bolivia waar ik als vrijwilligster heb gewerkt- teveel om Zuid-Amerika simpelweg af te vinken als “Been there, done that, bought the T-shirt”.
Verder ben ik in het verleden in Thailand (2x), Zuid-Afrika (3x), Cuba, Mexico, Florida en Cambodja geweest en ook van Europa heb ik al veel gezien. Mijn laatste verre bestemming was St Maarten, in juni van dit jaar. Ik had meegedaan aan een reisverhalenwedstrijd van Columbus Magazine, waarbij je een persreis naar St Maarten kon winnen. Je voelt hem al aankomen…tot mijn vreugde was ik de winnaar! Geweldig om zoiets mee te maken. Ik was totaal onverwachts ineens het middelpunt en mocht als beloning voor mijn inzending ook nog eens datgene doen wat ik het allerliefste doe: reizen en schrijven!
Al deze bijzondere ervaringen hebben mijn reislust echter voor geen millimeter kunnen temperen. Integendeel, want als je het virus eenmaal te pakken hebt… Dus heb ik nog altijd een veelomvattende droom: een wereldreis per zeilboot met mijn geliefde, waarbij we regelmatig voet aan wal zullen zetten om ook de binnenlanden te ontdekken en we waar mogelijk zullen werken om (hopelijk) in ons levensonderhoud te kunnen voorzien. Reisverhalen en boeken schrijven, of Engelse les geven aan kinderen, om maar een paar voorbeelden te noemen. De zeilboot is er al, nu de rest nog! Maar ach, dromen zijn er tenslotte niet voor niets. En totdat ze uitkomen blijft dagdromen een heerlijke bezigheid ;-). Jullie bijdragen zullen dus hoe dan ook van grote waarde voor mij blijven, waarvoor dank!
Groetjes,
Eva