Het is de gewoonte om na een trekking in Nepal een fooi te geven aan drager(s) en gids(en).
Het sta u vrij te geven wat u wilt - u bent zeker niet verplicht.
Toch even dit: geef vooral een fooi aan de drager(s) deze hebben voor u hard gewerkt - zijn meestal de armsten - hebben niet veel andere mogelijkheden om wat extra te verdienen.
Gidsen spelen het wat slimmer: vragen soms een vergoeding in de lodge aan de uitbater - rekenen soms wat meer aan de trekker (toerist) dan de werkelijke rekening - spreken soms af met de lodge uitbater over prijzen - vragen soms geld voor hun tussenkomst bij het huren van materiaal enz…
Niet iedereen is natuurlijk zo …wees op uw hoede…en vergeet niet: de vriendelijkheid van de Nepalezen heeft veel met geld te maken.
Nog dit: bij een ruscue met helikopter in Tangnak kreeg de gids 40.000NRP toegestopt.
veel trekkingsplezier en het blijft aangenaam om arme mensen wat te geven.
Als u al mijn trekkingstochten - vrijwilligerswerk en kleine expedities samen neemt, ben ik meer dan 3 jaar in Nepal geweest.
In die tijd heb ik veel contact gehad met Allerlei Nepalezen en ook veel informatie opgestoken.
Ik heb een kamer in KTM welke ik ter beschikking stel van mijn vast crew Nepalezen.
Indien u vragen heeft - stel maar - geen probleem.
Groeten,
Afgelopen jaar heb ik in de Himalaya een aantal trekkingen gedaan. Zo heb ik het mount everest basecamp, Anapurna en verschillende pieken van 6000 beklommen. Heb jij suggesties betreffend uitdagingen voor mij in de Himalaya?
Zeer mooi ( mijn idee ) is een trekking via Renjo La - Cho la en Kongma La ( en eventueel beklimming Lobuche en Island Peak)
Ook bijzonder de Rol Waling met beklimming van Yalang Ri - Ramdung - Parchemuche.
Deze laatste trekking-expeditie zal ik dit jaar nog doen in nov en dec
Als ge zin hebt - altijd welkom.
Gidsen houden over het algemeen nog minder over dan de organisator van de reis. Ik steun een aantal Nepalezen die zelf gestart zijn met begeleiden van toeristen (breed) en het aanbieden van pakketjes reizen door Nepal. Kleinschalig en het gaat van mond tot mond. Deze personen worden goed geschoold en lopen stages bij betrouwbare reisburo’s, hotels en lodges om alles te leren wat nodig is. Deze (vooral jongens) hebben nu allemaal een basis jaarinkomen met wat zij doen. De meeste krijgen 2 a 3 keer per jaar een enkele toerist of kleine groep die zij 24/7 bij staan en begeleiding bieden. Altijd persoonlijk contact, maar ze houden professionele afstand. Ze vragen een bescheiden bedrag aan loon maar wij zien inderdaad dat de tip (vooral amerikanen (logisch ook)) soms het loon overstijgt. 200-300 $ tip voor drie weken is geen uitzondering. Ik ben het met je eens dat hier een verkeerde werking van uit gaat op termijn.