(origineel bericht op be-more.nl)
Safari met tegenstrijdigheden
Afgelopen vrijdag zijn we dus zoals gepland op safari vertrokken naar de Serengeti voor 2 dagen, Ngorongoro krater voor 1 dag en lake Manyara voor 1 dag. Het is een safari geweest met veel tegenstrijdigheden. We hebben prachtige momenten gehad, prachtige dieren gezien en in een prachtige omgeving gezeten. Maar we hebben ook momenten van angst, frustratie en boosheid gekend. Ik zal het proberen uit te leggen.
Vrijdag zijn we vertrokken vanaf Mwanza naar de Serengeti. Onderweg was het volgens onze chauffeur al behoorlijk veel aan het regenen. Deze hoeveelheden zijn ze hier niet gewend blijkbaar. Toen we aankwamen bij de Serengeti bleek het ook hier behoorlijk veel geregend te hebben. Het was eigenlijk voor iedereen onduidelijk hoe de Serengeti erbij zou liggen en hoe ver we zouden geraken. Toch heeft onze chauffeur (die wij de bijnaam Rafiki hebben gegeven, Rafiki betekend in het Swahili vriend, en voor de mensen die goed opgelet hebben tijdens de film de lion king, ja zo heet de aap in de film ook) besloten om de Serengeti in te gaan. Met redelijke gevolgen van dien. Doordat het zo veel geregend had waren de wegen bijna onbegaanbaar. Gelukkig hadden we een grote, hoge auto met 4 wiel aandrijving, maar zelfs met deze auto hebben we af en toe behoorlijk in spanning gezeten. Het begon na ongeveer een 20 min. We kwamen aan bij een rivier die overstroomd was. Voor ons zagen we een auto vast zitten in deze rivier. Ze hebben deze auto er uit moeten trekken. Wij moesten deze rivier ook door om verder te kunnen gaan. We hebben een uur gewacht, het water was dan 20 cm gezakt en toen hadden ze er alle vertrouwen in dat we er door konden. Gelukkig hadden ze gelijk en zijn we er door gekomen, maar het was wel spannend. Onderweg nog een aantal behoorlijk heftige riviertjes over moeten steken, en af en toe zag ik onze auto al in het water drijven tussen de krokodillen en nijlpaarden. Is gelukkig niet gebeurd. Die dag heeft het zo wat de hele dag geregend en hadden we wel geteld 3 giraffen en 5 olifanten gezien. Vervolgens kwamen we ligt gefrustreerd en doorweekt aan op onze camping. Om onze frustratie nog een beetje groter te maken viel dit enorm tegen. We hadden niet veel verwacht maar de tent waar we in sliepen was werkelijk waar een oud vervallen tentje. We kwamen er hier ook nog eens achter dat we midden in het np sliepen. De hyena’s waren te horen op de achtergrond en de olifantenpoep lag 30 meter voor ons tentje. Door de eeuwige hakuna matata instelling van de afrikanen moesten we echt niet bang zijn, geen zorgen, alles komt goed. Deze dag was voor ons beide een dag waarbij we wel hadden kunnen huilen. Hebben we hier nou zo veel geld voor betaald? Die nacht eigenlijk verbazingwekkend goed geslapen op een veel te dun matje.
De volgende dag (zaterdag) maakte echter de dag daarvoor weer helemaal goed. De zon scheen weer, de lucht was weer helder blauw en we hebben leeuwen en olifanten van 3 meter afstand gezien. Daarnaast ook een luipaard, giraffen, buffels enz enz gezien. Het was prachtig en we waren de frustrerende vrijdag weer helemaal vergeten. Die nacht begon het dunne matje wel wat op te breken, halverwege de nacht wist ik niet goed meer in welke houding ik nou het beste lag. Maar toch de nacht weer overleefd.
Zondag vertrokken richting Ngorongoro krater. Onderweg gestopt bij een Masaai dorpje waar we voor een uurtje kennis hebben mogen maken met hun leefstijl. Aangekomen bij de Ngorongoro was als een paradijs. Het was prachtig. Daar ook nog een game drive gedaan waarbij we flamingo’s en neushoorns hebben gezien. De big five hadden we dus nu compleet gezien (olifant, buffel, luipaard, neushoorn, leeuw). Onderweg kregen we te horen dat we boven op de berg zouden slapen en dat het daar ’s nachts afkoelt tot zo’n 0 graden. Maar dat hadden ze ons niet verteld?? Wij zijn helemaal niet voorzien om zulke temperaturen en hebben er ook helemaal geen kleren voor bij. We voelde het ’s avonds inderdaad al behoorlijk afkoelen. Gaan slapen in 2 broeken en een vest. Het was goed te doen… Tot dat… het om half 4 ’s nachts begon te regenen en ons vervallen tentje dus niet tegen water kon. Binnen een half uur was heel ons binnenzeil nat en zijn we gevlucht naar de auto. In deze auto sliep onze Rafiki ook. Erg onhandig hebben we de rest van de nacht met zijn 3en in deze auto doorgebracht. Lees; ik van voor op de 2 stoelen met de handrem onder mijn billen. Met als gevolg dat in midden in de nacht met mijn benen op de toeter lag en dus de camping heb voorzien van een wake up call. Michelle lag vanachter in de auto tussen een paar stoelen in op een half matje. Kort om… geen goede nacht dus.
Maandag ochtend kregen we dan ook nog eens te horen dat Lake Manyara waar we die dag heen zouden gaan was overstroomd. Ook was er een brug ingestort die leid naar Arusha. De enige weg naar Arusha en net de weg die wij moesten hebben. Toch heeft Rafike besloten om richting lake Manyara te rijden om te kijken of we er toch in konden. Dit bleek gesloten te zijn. Hij heeft ons daarom verschillende souvernir winkeltjes ingestuurd om te tijd te doden (en je moet jut en jul soevenir nu net deze winkels in sturen, wij komen met tassen vol souvernirtjes terug). Na een uur of 4 was de brug die was ingestort op afrikaanse wijze gemaakt. Deze zijn we over gegaan zodat we daar niet meer van afhankelijk waren. De volgende dag zouden we dan wel een fiets/wandel safari in het np kunnen doen. Wij hadden aangegeven dat we het niet zagen zitten om in een tent te liggen in een gebied dat net was overstroomd. Daarom besloten om een guest house op te zoeken en hier hebben we dan ook heerlijk bijgeslapen van afgelopen nacht.
Dinsdagochtend om half 7 vertrokken voor de fiets/wandelsafari. We hadden gisteren nog duidelijk gevraagd; is dat toch mogelijk met al die regen? Is het niet veel te slikkerig? Nee hoor, hakuna matata. Wij vol goede moed vertrokken op de mountain bikes. Onderweg hadden we steeds meer onze twijfels over de hakuna matata instelling. We moesten namelijk riviertjes door die niet te fietsen waren, we moesten er tot onze knieen in om over te steken. Bijna aangekomen bij het meer bleek het zo drassig te zijn dat we niet meer verder konden. Volgens de gids was het geen probleem, maar wij hadden geen vertrouwen meer in dat hakuna matata en hebben besloten terug te gaan. Na 2 uur door de modder te fietsen en met tot je knieen in het water te staan hadden we het wel redelijk gehad (zacht uitgedrukt). We hebben een douche gepakt en hebben gevraagd of we richting Arusha konden rijden. Onderweg nog gestopt bij een snake farm. Een kleine slang in onze nek gehad en een kleine krokodil in mijn handen gehad. Om het verhaal compleet te maken; 4 dagen lang hadden we een geweldige klik met onze chaffeur. Daarom hadden wij besloten om hem wat fooi te geven. Maar de chauffeur vertelde ons hartelijk dat we veel te weinig fooi gaven en dat hij het schandalig vond dat we dit durfde te geven. Wij zijn niet verplicht om fooi te geven dus werden hier ook behoorlijk vervelend om. Uiteindelijk dus kwaad weg gelopen wat de safari geen leuk einde geeft.
Nu zitten we in Arusha waar we even bij komen van de wat slapeloze nachten en tegenstrijdigheden. We hebben prachtige dingen gezien en ik heb er zeker geen spijt van. Maar het is zeker niet over rozen gegaan. Het is af en toe heerlijk om deel te nemen aan de Hakuna Matata instelling, maar na dit weekend hebben we het er ook wel een beetje mee gehad. Afrikanen maken zich nooit druk, en dat is af en toe wel eens heel fijn, maar dat maakt ook dat ze soms echt niet weten waar ze aan beginnen en niet eerlijk zijn als je ze vraagt of het wel echt kan/veilig is enz.
We blijven nu t/m vrijdag in Arusha. Vrijdag ochtend is het de planning om naar Moshi te gaan. Een doprje onderaan de Kilimanjaro. We gaan kijken wat daar te beleven valt (we zijn niet van plan om de berg te beklimmen)
Liefs Leonie