(origineel bericht op be-more.nl)
Reis en eerst indruk
Hallo allemaal
We zijn er! Aangekomen na een voorspoedige reis. Het duurde lang, maar we hebben genoten en de tijd vloog om. Vertrokken om 5 uur thuis en aangekomen om 11 uur plaatselijke tijd. Er is 5 uur tijdsverschil.
We hebben dus als het ware een nacht overgeslagen.
We hebben allerlei vliegtuigen gehad, een kleine cityhopper, een boeing 777 en als klap op de vuurpijl een propellervliegtuigje voor het laatste stukje naar Siem Reap. Het landschap onder ons zag er bijzonder leeg uit. Overal grote groepen palmbomen, met wat huisjes, heel groen, want het is hier regentijd. Op het laatst vlogen we over het enorme Tonle sap meer (opzoeken op de kaart), waar maar geen eind aan leek te komen. Het schijnt dat het meer aan het eind van de regentijd nog veel groter is.
We moesten in Siem Reap een visum kopen en dat was een hele aparte ervaring. We kwamen in een grote hal, met een enorme halfronde balie van ik denk wel 20 meter en met daarachter, ik overdrijf het niet een mannetje of vijftien, allemaal keurig in een militairachtig uniform. We moesten voor in de rij beginnen en ons paspoort ging de hele rij langs, ergens in het midden zaten drie mannen achter de computer en aan het einde van de rij zat een man die ons uiteindelijk onze papieren gaf. Een hele belevenis, waar ik helaas geen foto van heb durven maken.
Daarna met een tuk tuk naar ons Guesthouse.Een hele belevenis. Overal om ons heen krioelde het van de brommertjes en tuk tuks. De weg naar Siep Reap is redelijk, met aan weerzijden allemaal hotels (in aanbouw). In de stad kijk je meteen je ogen uit. Kuilen en gaten in de weg. Verkeersregels lijken er niet te zijn. Maar toch komt het ontspannen over omdat iedereen rekening lijkt te houden met elkaar. Overal zijn kleine ‘winkeltjes’ modern, mooi, oud, lelijk alles door elkaar, allemaal een meter of 4 breed. Hele families wonen/werken er door elkaar. De kapper knipt iemands haar en buiten zit z’n vrouw te eten, kinderen spelen er dwars door alles heen. Heel veel beelden in m’n hoofd, die zich moeilijk laten delen. Durf nog geen foto’s te nemen en ik weet ook niet hoe ik ze hier op de computer kan krijgen. Ben al blij dat het me nu gelukt is om iets te typen.
's avonds hebben we met alle vrijwilligers van be-more gegeten, tenminste met degene die niet uit waren voor het week-end. 3 jonge vrouwen en een man van 26. Ook hebben we Patrick en Daniela ontmoet, die we al kenden doordat we in Nederland een lezing van hen hadden bijgewoond. Door hun verhaal hebben wij gekozen voor Cambodja. Ze hebben verteld over hun werk, ik vond het best indrukwekkend allemaal en ook nog helemaal niet zo gemakkelijk. De warmte en het feit dat je met de kinderen niet in het engels kunt communiceren, maakt het allemaal wat moeilijker. Ze waren wel allemaal heel erg enthousiast over hun werk. Ben benieuwd hoe het voor ons gaat worden.
Afijn, veel allemaal, maar alles voelt echt heel erg fijn. Vandaag even echt helemaal aankomen. Veel vrijwilligers zijn weg voor het week-en en wij gaan onderzoeken hoe en waar we willen ontbijten, waar een supermarkt is en waar ze lekkere koffie hebben. Om 4 uur komt er nog een nieuwe vrijwilligster aan en hebben we ons kennismakings/instructiegesprek.
allemaal een fijne dag vandaag en bedenk dat wij er al een paar uur op hebben zitten.