Iedere zomer worden op de stranden van Namibië 85.000 jonge Kaapse pelsrobben doodgeknuppeld voor hun vacht. Daarnaast worden 6.000 volwassen dieren doodgeschoten; de penissen zijn geliefd als afrodisiacum in Azië.
De Namibische zeehondenjacht is bij weinig mensen bekend omdat de overheid er alles aan doet deze praktijken uit het zicht van de media te houden. Volgens de overheid bedreigt de zeehondenpopulatie de visvangst. De feiten laten echter iets anders zien, door overbevissing voor de kust van Namibië daalt de visstand.
De pelsrobben worden door knuppelaars bewusteloos geslagen. Daarna komen stekers om de dieren te doden. In de praktijk komen veel gewonde dieren weer bij bewustzijn en proberen weg te vluchten waarna ze alsnog worden gedood. Een zeer wrede jachtpraktijk dus. De controle op de jacht is nihil omdat waarnemers niet worden toegelaten. De jacht is daarom nog vrij onbekend bij het grote publiek.
In 2009 zijn twee onderzoekers van Bont voor Dieren naar Namibië afgereisd om beelden te maken van de Namibische jacht op de zeehonden. De beelden zijn de hele wereld over gegaan waardoor iedereen heeft kunnen zien wat daar gebeurt.
Een belangrijke inkomstenbron voor Namibië is toerisme. Vooral uit Nederland en Duitsland trekt het land veel toeristen. Elk jaar bezoeken zo’n 50.000 toeristen de Kaapse pelsrobben bij het Cape Cross Seal Reserve. De meesten van hen zijn onwetend over het feit dat op diezelfde dieren wordt gejaagd.
De jacht vind plaats op de stranden. ’s Ochtends vroeg tussen zes en negen uur worden de dieren bijeen gedreven en doodgeknuppeld waarna het strand wordt schoongemaakt. Korte tijd later arriveren de eerste toeristen op het strand om de zeehonden te bewonderen. Wat zich in de buurt op hetzelfde strand heeft afgespeeld wordt er niet bij verteld.