(origineel bericht op be-more.nl)
Laatste weblog
Hoog in de lucht op weg naar huis, schrijf ik mijn laatste weblogbericht. Na 4 weken Palm Tree en 4 dagen Kaapstad kan ik zeggen dat ik met heel veel voldoening terugkijk op deze periode.
Als vrijwilliger maak je misschien niet altijd het verschil voor ieder individueel kind, maar alle vrijwilligers bij elkaar maken toch heel veel verschil voor alle kinderen en daar gaat het om!
De homescholing voor de 4 kinderen wordt volledig door de vrijwilligers gedaan. Deze kinderen, die door hun verstandelijke beperking niet naar school kunnen zouden anders geen onderwijs krijgen en hun ontwikkeling zou daardoor bijna stil staan.
Ervoor zorgen dat 10 kinderen elke dag hun huiswerk maken lukt ook niet in je eentje. Kinderen in Zuid Afrika krijgen al heel jong veel huiswerk mee waar ze elke dag ongeveer een uur mee bezig zijn. En natuurlijk proberen ook deze kinderen er onderuit te komen.
Voor sommige kinderen van de daycare zijn de vrijwilligers de eerste blanken die zij zien en het is heel leuk te ervaren dat ze na een paar dagen ontdooien en niet alleen meer bij D, de enige Zulu-medewerkster, willen zitten.
Door de vrijwilligers krijgen alle kinderen aandacht, liefde en een knuffel als ze daar zin in hebben. Ik heb nog nooit zoveel met kinderen geknuffeld (behalve met mijn eigen kinderen) als de afgelopen maand!
Het lijkt wel of de kinderen in Zuid Afrika veel meer openstaan voor knuffels. Overal waar je komt, op de daycare of op bezoek in het township komen de kleintjes naar je toegehold met hun armpjes omhoog om opgetild te worden, heerlijk!
Maar er is ook een andere kant, heel veel kinderen (en volwassenen) in Zuid Afrika hebben een uitzichtloos bestaan: geen of een heel schamel dak boven hun hoofd, zijn verslaafd, HIV positief, of worden verstoten omdat ze gehandicapt zijn.
De Apartheid is dan wel officieel afgeschaft maar is nog altijd te merken in het dagelijkse bestaan. Toen twee van de vrijwilligers voor een paar kinderen naar het ziekenhuis moesten om aidsremmers te halen bleken zij opeens veel sneller aan de beurt te zijn dan alle andere (zwarte) wachtenden…
Wat dat betreft was Kaapstad een hele mooie afsluiting, met een bezoek aan het Six districtsmuseum en Robbeneiland, waardoor de geschiedenis van dit land nog meer gaat leven. Zuid Afrika is een land van tegenstrijdigheden en dat kun je heel goed merken als je van Durban naar Kaapstad reist. Het verschil tussen deze steden is enorm, Kaapstad is echt een moderne stad waar heel veel blanken wonen en in Durban zijn wij, als blanken echt in de minderheid. Toch zijn er in Kaapstad ook miljoenen mensen die in een krottenwijk wonen, zonder de nodige voorzieningen.
Het besef dat wij bevoorrecht zijn had ik altijd al maar door deze reis is dat nog eens nadrukkelijk bevestigd. Een dak boven je hoofd, voldoende te eten, gezondheidszorg, onderwijs en vooral VRIJHEID zijn dingen die ik nu nog meer waardeer!
Ik zal nog heel vaak terugdenken aan deze reis en aan de kinderen op Palm Tree. Ik wil jullie allemaal dan ook heel hartelijk bedanken voor je betrokkenheid, of je nu loten hebt gekocht, een armbandje hebt besteld, gereageerd hebt op mijn weblog of op een andere manier je betrokkenheid hebt laten zien, DANKJEWEL xxxx!!!