Kun jij je verstaanbaar maken in Amerika? Stem hierboven en licht eventueel hieronder je antwoord toe!
Dat gaat prima. We hebben ruime ervaring met de Amerikaans/Engelsde taal.
Verstaanbaar maken is heel wat anders dan een goed gesprek.
Zeker als je je goed kunt redden in het USA engels denkt men vaak dat je alles weet, en dan kun je wel eens een woord missen.
Vooral discusies over politiek, verzorgingsstaat, enz.
Dit zijn ook de momenten waarop de stevige verschillen tussen de dem. en rep. ineens hard naar boven kunnen komen, dan heb je je hele woordenschat nodig.
Gemiddeld zit iemand zo op z’n 20000 woorden, en als je er zelf dan z’n 4000 beheerst, waar je best een end mee komt, zul je dan wel eens mis grijpen.
Ben deze winter aan een vervolg cursis Engels conversatie begonnen, steek je altijd weer wat vanop, en is nog leuk ook.
Hans
Ja, ik kan me prima verstaanbaar maken. Ik ben met een Amerikaanse getrouwd, dus de voertaal is thuis Engels, en in mijn werk spreek ik ook voornamelijk Engels, dus verstaanbaar maken is geen probleem.
Ik ben het wel met hansracet eens dat ‘verstaanbaar maken’ iets anders is dan de Engelse taal goed beheersen. Ik kan zeggen dat ik het Engels redelijk goed beheers, maar er zal voor Amerikanen of Britten geen enkele twijfel bestaan dat ik een buitenlanders ben. (en dat is meer dan alleen het missen van een Amerikaans of ‘Brits’ accent)
Helemaal mee eens en daar moet je ook mee leren omgaan; geeft soms komische resultaten maar ook dat is niet erg. Meestal amusant.
Fouten maken is geen schande; trouwens wie spreekt er noiu Nederlands?
Over het algemeen worden Nederlanders zeer gewaardeerd om hun talenkennis en de wil om te communiceren. en
Geen probleem aangezien ik drie jaar avondschool amerikaans-engels heb gevolgd.
Een paar jaar geleden bij een workshop wel van een Amerikaan de vraag gekregen uit welke staat ik kwam, hij kon mijn accent niet plaatsen. Die was dan ook best verbaasd dat ik überhaupt niet eens uit een Engels sprekend land kwam. Maar dat was dan wel een gesprek binnen mijn vakgebied, terwijl ik toen al drie dagen over niks anders had gepraat.
Als ik er voor vakantie kom, en dan dus voornamelijk korte gesprekken voer en tussendoor met m’n reisgenoten gewoon Nederlands spreek zal ik genadeloos door de mand vallen. Het kost me toch altijd wat tijd om op gang te komen, ik zit in het begin toch altijd wat naar woorden te zoeken.
Maar met 6 jaar Frans op de vwo stond ik toch nog met mijn mond vol tanden bij mijn eerste bezoek aan Québec. Zegt dus niet alles. 
Mijn Engels is op prima niveau. Voertaal hier thuis is ook Engels, ook met diverse vrienden. Vele Québecers (ook die hebben gereisd en ook goed Engels kunnen) hebben mij gevraagd of ik uit Ontario kwam, dus dat zie ik dan maar als een compliment. In Amerika en Anglophone Canada dan ook geen probleem om mij verstaanbaar te maken en zelfs een pittige discussie over politiek hoef ik niet uit de weg. 
Dat zegt inderdaad niet alles, maar ik heb nu eenmaal een natuurlijke aanleg voor talen en vertaal niet maar luister en assimileer.Typische uitdrukkingen die ik voor het eerst hoor ,gebruik ik dan snel zelf. Op mijn 16e had ik een amerikaanse pennevriendin , en hou ook een dagboek bij in het engels.Ik kijk !k ook veel film zonder ondertiteling.Dat maakt allemaal wel een verschil.
Ik kan me prima verstaanbaar maken in Amerika, ook al spreek ik met een zeer Engels accent, in het Franse gedeelte van Canada zal ik meer problemen krijgen, mijn Frans is mijn zwakste taal, ik zal echter niet van de honger omkomen.
Verder heb ik het voordeel dat mijn Spaans vloeiend is en dat is zeker in de VS erg handig
Sorry voor de fouten en missende dingen het (vorige) bericht!
Het is niet zo moeilijk om je verstaanbaar te maken in Noord Amerika.
Zoals ik al noemde in het vorige bericht; humor en vooral de wil om elkaar te begrijpen/verstaan is het belangrijkst.
Onze ervaringen zijn dat de Amerikanen altijd bereid zijn om te helpen als iets (de taal) niet duidelijk is. Ze zijn daarentegen ook nieuwsgierig naar waar je vandaan komt; wat je voor werk doet enz. en vooral waarom je in de USA bent. Dat levert dan ook weer een discussie op waarvan je ook weer iets kunt leren.
Over het algemeen, als je helemaal geen Engels/Amerikaans kent dan kan een simpel woordenboekjede helpen. De meeste mensen en vooral de ‘locals’ (loale bevoking) willen je best helpen; ook als er taalproblemen zijn.
Wij (echtgenoot en ik) zijn dikwijls o.a in de USA en andere delen van de wereld geweest.
Wij realiseren ons altijd dat ‘wij’ de gasten zijn in een ander land en passen ons dan aan.
Maar met respect en vooral veel humor als men elkaar niet meteen goed begrijpt is praten/communiceren met elkaar geen probleem.
Trouwens, wie begrijpt of verstaat Nederlands.???
Dus… Speak to people and have fun… Gebruik gebarentaal als je het niet meer weet en lach er om. Maar lach een ander nooit uit!
Komt me bekent voor.
En als je twee weken alleen maar engels heb gepraat is dat ook wel grappig als je thuis komt. Begon spontaan engels tegen mn vrienden te praten in de kroeg lol2
Heb grammatica en wat beginselen vroeger op school geleerd, maar kon echt nog nauwelijks Engels spreken toen ik van school kwam en nu 6 jaar later gaat dat prima, zeker 't verstaan en begrijpen is geen enkel probleem, waarschijnlijk omdat ik heel veel amerikaanse tv kijk, voornamelijk sport en comedy(en zoveel mogelijk zonder ondertiteling). En had de eerste dagen op reis dan toch wel een beetje moeite om alles duidelijk te maken, merkt dan toch dat je vooral veel luistert en weinig spreekt, ookal ik wel al vanaf mijn 15de met buitenlandse vrienden Engels sprak(chatten).
Stond wel vreemd te kijken toen iemand me vroeg uit welke staat ik kwam, maar dat gaf me natuurlijk wel een hoop zelfvertrouwen.
Merk wel af en toe als iemand me vraagt iets te vertalen dat dat dan toch niet altijd even makkelijk is, omdat ik dat zelf eigenlijk niet meer doe en ik voor sommige dingen niet eens een Nederlands woord weet.
Ik kan me goed verstaanbaar maken in de Engelse taal en heb ook meer een “Amerikaanse” uitspraak dan een “Engelse” uitspraak.
Wat ik wel merk is dat ik soms niet alle “uitdrukkingen” begrijp maar dit wordt dan meestal wel uitgelegd. Ook merk ik soms dat als de Amerikanen een grapje maken dat ik soms hun grap niet echt “snap”.
Ook de 1e x in de US, de Amerikanen zeggen altijd standaard “How are you” (wij als Nederlanders antwoorden dan altijd ja ok, gaat prima, gaat z’n gangetje en met joü? en soms komt er een heel verhaal achteraan). Terwijl de Amerikanen helemaal geen verhaal willen horen maar alleen een standaard "I’m fine, how are you) and thats it. Ze gebruiken het als een soort “lange hallo”.
Dat is wel handig om te weten
Er zijn wel uitdrukkingen in de States die je voor schut kunnen zetten ;gewoon omdat je ze niet kent . Bvb : als je aan de receptie van het hotel meldt dat je wilt gewekt worden 's morgens en je zegt : 'Please knock me up in the morning ’ Dan heb je gewoon gevraagd om je 's morgens zwanger te willen maken. lol2
Prachtig boekje daarvoor: I always get my sin. Geschreven door een ex-expat van Heineken die iedere keer zijn managers op dat soort hilarische taalfouten betrapte. 
Ben Engelse dus dat is helemaal geen probleem