Tot mijn verbazing staat Ivoorkust niet als apart land vermeld tussen de verschillende fora. Het is er natuurlijk best wat onrustig geweest sinds de dood van de president Félix Houphouët-Boigny in 1993, maar het is een prachtig land.
Ivoorkust heeft echt veel te bieden. De stranden langs de Atlantische kust zijn prachtig. In de buurt van Abidjan zijn de toeristische stranden maar honderden kilometers verder liggen de stranden in en tussen kleine dorpen, al dan niet bescherd door een heldere lagune. Het water is niet overal even helder door de rivieren die uitmonden in de oceaan, maar de zandstranden met tropische begroeiing maken erg veel goed.
Ten noorden van de stranden liggen de regenwouden, vol met dieren en een overweldigende groene natuur. Hangbruggen over rivieren vol met krokodillen, apen, groot en klein, mangoesten, herten, tropische vogels … van alles! De hoofdstad Yamoussoukro met de grootste basiliek ter wereld (Notre-Dame) in the middle of nowhere is verrassend. Naar het westen zorgen de steltenlopers met hun maskers van Danané voor de nodige betovering.
Ivoorkust is jarenlang beschermd geweest door Frankrijk en is hierdoor erg ontwikkeld. Desalniettemin heeft het land zijn eigen cultuur en tradities weten te behouden. Ik heb er een jaar gewoond en gewerkt en mijn ervaringen opgeschreven in het boek Reizen door landen in opspraak (www.ecritures.nu/reizen). Als bezoeker heb je de keuze tussen westers eten en lokaal eten, tussen luxe hotels en eenvoudige pensions. Het volk is gastvrij. Met name de stad Abidjan is gewoon een westerse stad met een Afrikaans tintje.
Jammer genoeg is het land nog niet helemaal veilig, zeker niet buiten Abidjan. Maar er worden weer vakanties gehouden en reizigers zijn vol lof over het land. Het verdient zeker een kans. Wat foto’s avn toen staan op mijn website www.ecritures.nu/reizendoorlandeninopspraak.
Royan van Velse