Interview met Niki: Documentaire in Oeganda
Niki, Niki F, heeft dit jaar gewerkt aan een documentaire in Oeganda. Het gaat over particuliere hulpprojecten in Oeganda. Wereldwijzer vroeg naar haar ervaringen tijdens het maken van de documentaire.
1. In welk land heb je een documentaire gemaakt?
Ik heb de documentaire in Oeganda en Nederland gemaakt.
2. Ben je alleen of samen met iemand daar naar toe gegaan?
Ik ben alleen naar Oeganda gegaan om het voorwerk te doen. Het daadwerkelijke filmen in Oeganda afgelopen maand (juli 2012) heb ik samen met een cameraman van Blue Tie Media gedaan.
Copyright: Niki Frencken
**3. Wat heeft je bewogen om naar dit land te gaan? **
Uit wetenschappelijk onderzoek is gebleken dat er veel Nederlandse particuliere hulpprojecten worden gestart in Oeganda. Bovendien is Oeganda een populaire reisbestemming en ontstaan particuliere projecten vaak na een reis naar een ontwikkelingsland. Om deze twee redenen is er gekozen om in Oeganda te filmen. De bevindingen zijn echter in grote lijnen ook van toepassing op andere ontwikkelingslanden.
4. Wat voor een soort documentaire heb je gemaakt?
Voor startende particuliere hulpgevers vertaalt De Bijsluiter van Goed Doen de complexe discussie over particuliere hulpprojecten van schrift naar beeld op een dusdanige wijze dat de kijker zijn eigen conclusies kan trekken en geïnformeerd zijn verantwoordelijkheid kan nemen. De documentaire brengt de successen, valkuilen en dilemma’s van particuliere hulpprojecten in beeld, want ook ‘goed doen’ heeft een bijsluiter nodig. Het doel van de documentaire is om een bijdrage te leveren aan het duurzaam en effectief maken van kleinschalige particuliere hulpprojecten, onder andere in Oeganda.
Copyright: Niki Frencken
5. Voor welke organisatie heb je dit gemaakt?
De Bijsluiter van Goed Doen is een onafhankelijke productie, die op mijn eigen initiatief gestart is. De documentaire wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse ambassade in Kampala, maar deze heeft geen invloed op de inhoud.
**6. Wat is de leukste ervaring die je tijdens de documentaire maken hebt meegemaakt? **
De leukste ervaring beleefden we tijdens het filmen in noord-Oeganda. We volgden daar een landbouwproject waarbij voormalig kind-soldaten met behulp van gedoneerde ossen hun land kunnen verbouwen. Na een lange zoektocht door het hoge gras naar de ossen, eindigden we diep in de ‘bush’ bij een heel klein dorpje en kwamer we er achter dat dit project een interessante wending had genomen. Welke wending kan ik niet verklappen, maar dat zal in de documentaire duidelijk worden.
**7. En de minst leuke ervaring? **
De minst leuke ervaring is een afwijzing van een geldschieter die in eerste instantie erg enthousiast en veelbelovend was.
8. Zou je het ooit nog eens doen? Eventueel in een ander land?
Ik zou het zeker nog eens doen. In Oeganda of een ander land; alles kan.
Copyright: Niki Frencken
9. Wat zijn de grootste (cultuur) verschillen tussen Nederland en het land waar je de documentaire hebt gemaakt?
Een van de grootste culturele verschillen bestaat op het gebied van tijd en is mooi te vatten in de uitdrukking: ‘Een ‘mzungu’ heeft een horloge, een Oegandees heeft de tijd’. Een ander verschil is te merken in de mate van directheid waarmee men spreekt. In Oeganda kan je beter zes indirecte vragen stellen om tot een antwoord te komen, dan een directe vraag.
Links bij dit interview