Vliegangst is een zeer veel voorkomende ‘fobie’, vergelijkbaar met pleinvrees, hoogtevrees, vrees om in het publiek te praten…
Men noemt het ook aviofobie. Een derde van de volwassen bevolking zou er in meer of mindere mate mee te maken hebben.
Zelf ondergetekende georgessiam heeft last van vliegangst,ik neem gewoonlijk angstremmers om de 11 uur durende vlucht (Bangkok) te overbruggen.
Hebben jullie ook problemen met vliegangst en hoe lossen jullie dit op , met het volgen van een cursus vliegangst overwinnen of neem je van tervoren een kalmerende medicijn?
U kan hierboven in de peiling stemmen,eventueel kan je hieronder het één en ander kwijt over het onderwerp !
Het is niet mijn favoriete vervoermiddel, neem liever de trein. Maarja, op lange afstanden… Met stijgen en dalen probeer ik in mn boek te lezen voor wat afleiding, maar ben er wel erg mee bezig op zo’n moment. Controlfreak? :-p
Vroeger had ik veel last van vliegangst. Ooit heb ik zelfs geroepen dat ik nooit in een vliegtuig zou stappen. Op mijn 17e heb ik toch de stap genomen en vloog ik naar Londen. Doodeng. Toch ben ik vaker in het vliegtuig gestapt. Heel veel vaker zelfs. Simpelweg omdat ik anders niet kwam waar ik wilde zijn. En nu moet ik de oceaan over om bij mijn familie te kunnen zijn, dus veel keus is er niet. In de loop van de tijd is de angst gelukkig afgenomen. Vooral het opstijgen vind ik eng, maar als ik eenmaal stabiel in de lucht hang is het wel te doen. Ik zoek vooral afleiding met films en lezen. Inmiddels heb ik zo vaak gevlogen dat het normaal wordt, maar nog altijd zit ik de eerste minuten wel in de zenuwen en ben ik erg opgelucht als ik met beide voetjes weer veilig op de grond sta
Gelukkig nooit vliegangst gehad. Ook zonder blijft vliegen al vervelend genoeg. Het is dat het de enige manier is om met een beperkt aantal vakantiedagen verre reizen te maken, want anders…
Voor de wat langere vluchten neem ik angstremmers in, soort slaap pilletjes. Dit vind ik best wel prettig omdat de reis dan ook niet zolang duurt.
Maar sinds ik deze pilletjes inneem ben ik ook niet meer zo bang om te vliegen, dus niet zoveel spanning vantevoren.
Vroeger meer dan nu. Ik probeer altijd een zitplaats bij een raampje te krijgen. Gek genoeg heb ik er dan het minste last van, aangezien ik het naar buiten kijken altijd erg leuk vind en dat geeft me afleiding. Films kijken, een boek lezen, daarvoor kan ik me niet concentreren. Het enige wat ook nog enigszins werkt is (rustige) muziek luisteren.
Verleden maandag op dinsdag over de golf van Bengalen gevlogen,zware turbulentie gehad.
Was er eerlijk gezegd niet gerust in,ben altijd bang dat we naar beneden storten.
Zo nog een weekje genieten van mijn vakantie en we komen terug naar het koude België.
Ik heb geen angst van de vliegangst zelf, maar wel van het nerveuze gekakel en gefriemel die er vaak symptomen van zijn. Verdomd irritant als ik rustig mijn boek wil lezen of uit het raam wilt staren en er zit zo’n zenuwpees naast me.
En er hoeft niet per se een gevangenisstraf op te staan, maar kan de logistiek op vliegvelden worden aangepast zodat de bagage van degenen die zo nodig moeten applaudisseren als de kist geland is als laatste op de loopband gaat?
Ik ben helemaal gek van vliegen.Ben echt het allergelukkigst wanneer ik met een ticket op Schiphol sta. Het idee dat ik weer ergens aankom waar alles anders is …
In het vliegtuig geniet ik altijd enorm van mijn "windowseat"en de rust die ik vind op zo`n stoel met mijn schoenen uit en alleen mijn rugzak en de “zuster”(lees stewardes) die voor alles zorgt. Heerlijk ! En genieten vind ik het wanneer de lichten uitgaan in de nacht of bij een landing. Na mijn laatste vlucht van 18 uur vond ik het oprecht jammer al op Schiphol aan te komen. Had gerust nog een rondje gewild.
Ik ben verpleegkundige en heb een drukke baan en i.p.v dat ik voor een ander zorg voel ik mij ultiem verzorgd.
Ook het zijn op vliegvelden vind ik heerlijk. Al die mensen uit allerlei culturen die op weg zijn naar waar…
Vertraging vind ik alleen erg wanneer ik vertrek uit nederland. Op weg naar huis mag het van mij duren.
Een groter cadeau had ik niet kunnen krijgen toen ik, door een vertraging vanaf Denpassar, gedwongen een paar dagen in Singapore terecht kwam een paar maanden geleden.
Voor mij Ultiem geluk !
Vooral in het begin wel wat last van gehad, maar ik moet zeggen dat het went. Nog steeds geen fan van het dalen, zeker niet door de wolken heen. Het helpt ook niet echt dat je dan al je zooi al moet opbergen en dus niet meer echt iets te doen hebt. Ben altijd blij als we dan weer op de grond staan.
Heb al andere watertjes (ook letterlijk) doorzwommen.
Als je een klein beetje statistiek gaat opzoeken dan blijkt toch dat vliegen 1 van de veiligste manier van transport is die er bestaat.
Voordat ik ooit mijn eerste trans-Atlantische-solo-zeilreis begon vroeg men mij ook of ik niet bang was.
Een gezonde dosis natuurlijke schrik kan natuurlijk nooit kwaad en houdt je alert (zeker als je alleen op de oceaan zit in een bootje van amper 10m lang)
Toen ik echter op 1 van mijn stops onderweg in La Coruña de eerste dag op mn fiets de stad verkende werd ik na amper 1km fietsen van de weg gedrukt en had ik niet de correcte val-reflex gehad dan had ik hier niet gezeten.
Ik woon ondertussen al een 10-tal jaar in Brazilië en loop regelmatig wel eens in favela’s en dergelijke rond, voelde al eens een kogel rakeling boven mn hoofd suizen tijdens een overval …
Om nu terug te komen op het onderwerp … vlieg-angst ? Wa’s da ? :zon02:
Nee geen vliegangst, wel zeer regelmatig last van reisziekte (wagenziek). Hierdoor zie ik wel altijd op tegen de (vlieg)reis.
Kennelijk heeft het reisvirus mij dermate te pakken dat ik toch meerdere keren per jaar in het vliegtuig stap, ondanks mijn reis ziekte :wereld:
(en heb ik ook medelijden met mensen die naast me moeten zitten wanneer ik weer eens aan het overgeven ben, sorry alvast daarvoor! :zon02:)
