(origineel bericht op be-more.nl)
first week!
Hallo lieve allemaal, even een kort verslagje van de eerste dagen. De reis is prima verlopen, wel lange vlucht en een lange tussenstop maar verder geen gekke dingen. De eerste nacht hebben we doorgebracht bij een backpackers hostel met de andere vrijwilligers. Zij zitten over verschillende projecten in Durban verspreidt. Nadat we lekker wat hebben bij geslapen, kregen we een korte bijeenkomst over de do’s en dont’s op het project en van Durban. Onze projectbegeleider Glynnis en Aunty Ilona (vrijwilliger die haar al twee maanden werkt) kwamen ons tegen het middaguur halen. We zijn eerst even naar ons huisje gereden om onze koffers te droppen en toen kwam Glynnis ons weer halen voor uitleg over het project. Glynnis is Isiaiah54, 26 jaar geleden begonnen, ze had altijd al een zwak voor Afrikaanse kindjes en de armere bevolking. Ze is gestart met de crisisopvang en later is er een tienermoederhuis bijgekomen. In de crisisopvang zitten kindjes met allerlei achtergronden, misbruikte kinderen, kinderen zonder ouders of ouders die andere dingen belangrijker vinden. Het is de bedoeling dat de kinderen er tijdelijk blijven en dat er dan naar een goede oplossing word gezocht, meestal adoptie. Maar tijdelijke opvang is een ruim begrip, zo zitten sommige kinderen er al een hele tijd en heeft Glynnis zelf ook vier kinderen geadopteerd. De kinderen zijn tussen de zes maanden en achtien jaar die er nu zijn. We hebben een hoop indrukwekkende informatie de laatste dagen gehad, heavy om te horen wat die kleintjes allemaal al hebben meegemaakt. We draaien iedere dag diensten die we met elkaar verdeeld hebben, van 07.00-15.00 en van 10.00-18.00 en dan nog een nachtdienst van 19.00-7.00 1x.p.w. De diensten zijn denk ik goed te doen maar wel heel vermoeiend want de kinderen zijn giga druk en vragen veel aandacht, willen graag steeds geknuffeld worden(dat is dan weer niet zo erg J). Ze vinden alles wat je met ze doet geweldig als je er maar gewoon even voor hun bent. De kinderen wennen snel aan je en sommige noemen me al Aunty ‘tine’, zo lief klinkt dat. De aunty’s zijn de vrouwen die de familie runnen, zo zijn er ook twee lokale aunty’s die er de hele week zijn en maar een keer in de maand een dagje vrij hebben, ook hun kinderen wonen op het project dus one big family. In het tienermoederhuis is vorige week een kindje geboren maar is al geadopteerd dus wij hebben hem niet kunnen zien. We zijn nog niet in het tienermoederhuis geweest, komt vast binnenkort.Gisteren ben ik meegeweest met een kindje naar het ziekenhuis, zij kreeg de uitslag of ze tbc en hiv heeft, gelukkig beide uitslagen negatief. We hebben ongeveer vier uur gewacht, normale african time!Ze werken hier dan ook niet met afspraken, iedereen komt en gaan wanneer ze willen, alleen in de particuliere hospitals werken ze op afspraak en het ziekenhuis waar wij met de kinderen heen gaan is gratis.Tijdens de volgende weblog ga ik jullie wat meer over de dagtaken vertellen want daar zit ik nu nog niet zo in. Ook ga ik dan wat foto’s toevoegen maar mag niet van alle kindjes en van de meeste alleen van de zijkant/achterkant omdat het een crisisopvang is en ook sommige kinderen dus gezocht kunnen worden. Waarschijnlijk kan ik ongeveer een- twee keer per week de weblog bijhouden. Ons huisje is verder goed, we hebben wc d,douche, keuken en wat huisdieren( hagedissen, kakkerlakkenJhihi)
Tot snel, dikke knuffel Aunty Martine