Alweer 20 jaar geleden heb ik vijf jaar in het noordoosten van Thailand gewoond. Veel gereisd in Laos en Maleisië. Maar het liefste was ik ‘thuis’ in Nakhon Phanom. Waar we in een heerlijk huis woonden. Mijn partner en ik een baan hadden bij een NGO in 2 verschillende Lao vluchtelingenkampen. Na deze periode nadat ons zoontje leerplichtig werd en we hem een nederlandse opleiding wilden laten volgen. Min of meer gedwongen naar Nederland terug te gaan.
Daar heb heb ik veel vrijwilligerswerk met asielzoekers gedaan. Nu, nadat er veel mensen uit mijn nabije omgeving zijn overleden. Dacht ik in mijn eentje een reis naar Chili wel aan te kunnen. Ik heb een taalcursus in Santiago gedaan. Waarom dan Chili? Ja, nooit echt van gehoord of een idee hoe het leven daar is. Wat me opviel was de soberheid en degelijkheid van de gebouwen. Er hing een sfeer van hard werken en weinig tijd om te genieten. Met uitzondering van een klein deel van de stad. Waar de 'rijken’wonen.
Ik raakte bevriend met iemand die uit een armere wijk kwam. Daar werd ik zeer gastvrij ontvangen. Ben daar zes weken, met wat onderbrekingen van uitstapjes, geweest. Het voelt nu als mijn familie. Ik heb er gewoon weer een paar ouders bij met broer, zus en neven en nichten.
Nu wil ik gaan lesgeven in Chili in 2015. Via de Bridge TEFL cursus.
Super. Dat dit gewoon kan. Daar hoef je geen twintig voor te zijn.:knuffel:
Welkom op Wereldwijzer!
Mooie plannen! Voor informatie en tips kun je terecht op het Chili Forum.