Ongeveer een dik half jaar geleden schreef ik hier in het topic “is Brazilie Primitief” dat we plannen hadden om naar Brazilie te gaan.
Wellicht dat sommige forumleden me nog kunnen herineren onder de naam Caucaia.
Het is nu dus echt gebeurd en we zijn vertrokken, volgens mij heeft de hele emigratie-voorbereiding opzich nog geen 3 maanden geduurd.
In een razend tempo hebben we ons huis, auto en gehele inboedel verkocht. Met enkel 7 koffers en 4 handbagage en een kale bankrekening (het huis helaas met verlies moeten verkopen) gaan we hier in Caucaia (Sao Paulo-Cotia) met z´n 4en een nieuw bestaan opbouwen.
De vrijdag voor vertrek nog snel mijn nieuwe paspoort opgehaald en sávonds nog een verhuisbericht gestuurd naar TNT post.
Ik sta er zelf nog steeds van te kijken.
Hoezo is emigreren moeilijk?
Wat ik dan wel weer mee heb is dat we bij mijn schoonouders (ben getrouwd met een Braziliaanse, reeds 6 jaar) de 1e weken/maanden zullen gaan wonen en van hier uit gaan kijken of we iets kunnen gaan huren.
Werk heb ik gelukkig ook al, maandag begin ik bij Unita Moveis met het produceren van meubels voor enkele Nederlandse bedrijven. Ook wil ik van hieruit mijn eigen lijn meubels gaan verkopen op de Braziliaanse markt.
Of het een succes wordt?..geen idee.
Het was nu alweer de 8e keer dat ik de oceaan ben overgevlogen *(voor mij een hele prestatie, daar ik vliegangst heb) *Mijn vrouw gaf in Nederland les bij Avenida Brasil (zwart, zonder contract) dus de taal ben ik ook al redelijk machtig. Erg veel te wennen hoef ik hier (denk ik/hoop ik) dus niet.
Het enige waar ik wel soms van wakker lig is of het wel een goede keuze is geweest voor mijn 2 kleine dochtertjes, 3 en 4 jaar.
Zal mijn “carriere” wel gaan lopen en kunnen we wel goede scholing en verzekeringen voor ze krijgen.
De kleine is hier b.v al na 3 dagen boven op een notebook gaan zitten van 1800 real, scherm kapot. Aansprakelijkheidsverzekering is hier dus niet.
Een visum regelen als je een contract hebt en getrouwd bent met een Braziliaanse zal waarschijnlijk ook niet veel teweeg brengen, ben het land binnen gekomen als toerist.
Ach ja, we zijn allebij 31 jaar en we gaan het gewoon proberen, een goede baan kon mijn vrouw in Nederland vergeten, kreeg alleen poetswerk aangeboden. Geld voor een serieuze studie en dus diploma hebben we niet. Werd ook gek van weken/maanden binnen zitten met de kleine als het weer september was geworden. Ze had erge heimwee en kon sociaal gewoon niet aarden.
Het is een verrijking voor ons 4en, want we leren zo wel 2 werelden kennen. Op naar het avontuur en harde werken (en hopenlijk wat:zon02:want het regent al 3 dagen in Sao Paulo)