Tassie biedt hemelse stranden en ongerepte natuurschatten
http://static0.hln.be/static/FOTO/pe/7/7/5/media_xl_3651845.jpg?20100411082231
Eén derde van Tasmanië is natuurgebied
Lang voor James Cook de officiële ontdekker van Australië werd, hadden Nederlandse ontdekkingsreizigers al enkele delen van het immense ‘Terra Australis’ ontdekt. Zo zette Abel Tasman al in november 1642 (bijna 130 jaar voor Cook Sydney bereikte) voet aan wal in Tasmanië, het eiland dat later naar hem genoemd werd. Het is één van de mooiste natuurlijke parels op onze planeet. Meer dan een derde van het land ligt in beschermd natuurgebied of World Heritage. Wij belichten vooral de onaangeroerde plekken Tasman Peninsula, Freycinet Peninsula, Cradle Mountain en Strahan en sluiten of met een citytrip naar Hobart, de hoofdstad van Tassie, zoals de Aussies hun grootste eiland noemen.
http://static2.hln.be/static/FOTO/pe/6/3/2/media_l_3651977.jpg?20100411083654
Standbeeld van Abel Tasman in hoofdstad Hobart.
http://static0.hln.be/static/FOTO/pe/4/3/4/media_l_3651994.jpg?20100411084958
Een pier glijdt in het glasheldere water.
http://static3.hln.be/static/FOTO/pe/3/2/3/media_l_3651993.jpg?20100411084807
De Tassies zien in deze rotsformatie een kaart van hun eiland.
http://static3.hln.be/static/FOTO/pe/1/0/1/media_l_3651991.jpg?20100411084419
Werelberoemd kiekje van Wineglass Bay.
http://static3.hln.be/static/FOTO/pe/11/8/7/media_l_3651982.jpg?20100411085158
Het hemelse Hazards Beach.
http://static2.hln.be/static/FOTO/pe/4/1/0/media_l_3651975.jpg?20100411083024
De prachtige wandeling rond Dove Lake met op de achtergrond Cradle Mountain.
http://static2.hln.be/static/FOTO/pe/5/2/1/media_l_3651976.jpg?20100411083226
De met uitsterven bedreigde tasmaanse duivel ziet er gevaarlijker uit dan hij is.
http://static2.hln.be/static/FOTO/pe/7/4/3/media_l_3651978.jpg?20100411083830
Een culinaire aanrader: de ‘Drunken Admiral’ in Hobart.
http://static1.hln.be/static/FOTO/pe/8/5/4/media_l_3651979.jpg?20100411084334
Een bizar beest met een hoog knuffelgehalte: de wombat.
http://static1.hln.be/static/FOTO/pe/2/1/2/media_l_3651992.jpg?20100411084523
Het gezellige haventje van Strahan, het enige stadje op de onherbergzame westkust.
http://static3.hln.be/static/FOTO/pe/9/6/5/media_l_3651980.jpg?20100411084707
Een wallabie: schattig en niet mensenschuw.
http://static3.hln.be/static/FOTO/pe/12/9/8/media_l_3651983.jpg?20100411085412
Eén van de ontelbare prachtige watervallen.
In Hobart woont ruim de helft van de half miljoen Tasmanen. Op een oppervlakte van twee keer België betekent dit dus dat het land 40 keer minder dichtbevolkt is als ons land. Zo’n 10.000 jaar geleden geraakte het eiland los van het moederland Australië waarmee het voordien met een smalle landbrug verbonden was en nu 240 km van verwijderd is. Met de ferry of een korte vlucht vanuit Melbourne bereik je deze onbedorven natuurschat.
Bloedbad in Port Arthur
De enige keer dat Tasmanië echt het wereldnieuws haalde, was op een erg tragische wijze. In 1996 richtte Martin Bryant (28) een vreselijk bloedbad aan in de historische site Port Arthur, een oud gevangenenkamp. Hij schoot 35 mensen dood en verwondde er 21 in één van de dodelijkste schietincidenten ooit. Port Arthur staat ook symbool voor hoe Europeanen vaak meewarig over Australië spreken als ‘a bunch of convicts’ (‘een bende veroordeelden’), want oorspronkelijk was het een groot gevangenenkamp van de Britten. Een unieke getuigenis uit deze tijd biedt ook Eaglehawk Neck, waar een smalle landengte van amper een paar honder meter breed (die het Tasman Peninsula verbindt met de rest van Tasmanië) bewaakt werd door een reeks bloedhonden aan kettingen. Ze moesten gevangenen die Port Arthur wilden ontvluchten, ontmoedigen.
Grillige kust
Het Tasman Peninsula is voorts gekenmerkt door prachtige, grillige en wilde kusten met steile rotswanden. die zijn het best te bewonderen aan The Tasman Arch en The Devils Kitchen. Tesselated Pavement is dan weer een geologisch wonder, want bij laag tij zie je een een getegelde ruimte uit de zee opdoemen. Er is op het schiereiland ook een opvangcentrum voor Tasmaanse duivels, maar over die bedreigde diersoort straks meer.
Wineglass Bay
Meer naar het noorden langs de oostkust ligt het fenomenale nationale park Freycinet (naar de Franse ontdekkingsreiziger Louis de Freycinet) op het gelijknamige schiereiland. De grootste trekpleister is zonder enige twijfel ‘Wineglass Bay’, volgens heel wat reisexperts één van de tien mooiste stranden ter wereld en zeker ook één van de meeste gefotografeerde. Vanop een uitkijkpunt heb je een prachtig uitzicht op de afgelegen en ongerepte wijnglasvormige baai. Toch dankt Wineglass Bay zijn naam niet aan zijn vorm, maar wel aan de kleur van het water toen walvisjagers hun prooi hier aan land brachten: donkerrood, als rode wijn. Dat brengt ons bij walvissen die hier in tussen mei en november kunnen gespot worden op hun weg van Antarctica naar het warmere noorden en weer terug.
Sprookjesachtige stranden
Tegenover Wineglass Bay ligt Hazards Beach: een eveneens prachtig en nog meer afgelegen strand met een goddelijk zandstrand en azuurblauw water. Van daaruit kan je via een prachtige wandeling de parking van waaruit je naar Wineglass vertrok weer bereiken na een memorabele trip in een onvergetelijk decor. Net buiten het park ligt het sprookjesachtige Coles Bay, hét schoolvoorbeeld van hoe mens en natuur hand in hand kunnen gaan. De huizen zijn er heel ecologisch en modern gebouwd en het was de eerste plaats in Australië die de plastic zak bande uit het straatbeeld. De stranden en panorama’s in deze oase van rust en natuurschoon zijn adembenemend.
Cradle Mountain
Zo mogelijk nog mooier is de natuur in de streek van Cradle Mountain, erkend als UNESCO-Werelderfgoed. Met zijn 1545m is de berg in de vorm van een wieg één van de hoogste punten op Tasmanië en dé blikvanger in het immense nationale park dat naar de berg en het Lake St Clair is genoemd. Met de wagen kan je tot aan de oever van het hemelse Dove Lake rijden. Vanaf dan moet je te voet verder. De wandeling rond Dove Lake is dubbel en dik de moeite waard met prachtige vergezichten op Cradle Mountain, temidden van heerlijke fauna en flora in een majestueus decor. Voor de echte avonturiers is er de zware Overland Track, één van de bekendste wandeltochten van Australië: 74 km door de ongerepte natuur waarbij je dagenlang buiten eventueel andere wandelaars geen levende ziel ontmoet. Bij Derwent Bridge kom je aan het lyrische Lake St Clair aan het einde van de vermoeiende tocht.
Tasmaanse duivel
Dit nationale park is ook bekend voor zijn rijke fauna. Naast de grappige en bizarre wombats en de talloze zeldzame vogelsoorten is er een opvangcentrum voor Tasmaanse duivels. Deze gevaarlijk ogende maar eigenlijk vrij schattige dieren zijn met uitsterven bedreigd door een vreselijke gezichtskanker. In dit dierenpark proberen rangers met een uniek kweekprogramma de soort in stand te houden. Ook de medische wereld doet een duit in het zakje met verregaand onderzoek dat recent een doorbraak kende. Mogelijk kan deze unieke Tasmaanse duivel zo nog gered worden.
Strahan
De westkust van Tasmanië is erg onherbergzaam door het gure weer dat over de Grote Oceaan hier aan land komt. Het mooie Strahan telt nauwelijks 1.000 inwners en is de enige noemenswaardige stadje aan deze kust en maar wat voor eentje! Het gezellige centrum situeert zich in een fraaie baai waar je sprookjesachtige kiekjes kan schieten van de ondergaande zon. Verrassend genoeg heeft Strahan ook een historisch politiek belang, want hier liggen de roots van de groene beweging. Begin jaren '80 brak een ware volksopstand uit na de beslissing van de regering om de natuurparel van het Franklin-Gordon Wild Rovers National Park voor een deel op te offeren ten gunste van een enorme elektriciteitscentrale. Vandaag doemen in ‘the middle of nowhere’ twee aartslelijke dammen op die wel instaan voor een groot deel van de elektriciteit van het eiland. Het begin van het ecologische vraagstuk (evenwicht mens-natuur) ligt in deze streek.
Riviercruise
Wie dit prachtig staaltje natuurschoon wil bewonderen, kan in Strahan inschepen op een rivierscruise. Na een stevige tocht door de fenomenale Macquarie Harbour gaat de boot enkele kilometers stoomopwaarts de Gordon River op. Deze cruise in een stukje ongerepte jungle (dit gebied heeft iets van de tropen) behoort tot de mooiste boottochten ter wereld.
Hobart
Aan het einde van onze memorabele trip door dit schitterende eiland snoven we in hoofdstad Hobart nog even wat cultuur en geschiedenis op. Abel Tasman heeft hier zijn standbeeld net als de vloot waarmee hij ruim 3,5 eeuwen geleden dit eiland ontdekte. Voor de shoppers is er de gezellige Salamanca-buurt, voor de culinaire liefhebbers is de ‘Drunken Admiral’ met een leuk en origineel zeemansdecor een aanrader en de liefhebbers van prachtige panorama’s moeten naar Mount Wellington (die 1271 m boven de stad uittorent en soms zelfs in de zomer met sneeuw bedekt is) rijden. De sportfans tot slot komen in de kerstperiode aan hun trekken bij de Sydney-Hobart zeilrace, één van de moeilijkste proeven ter wereld in deze sport. Op tweede kerstdag vertrekt de race in de haven van Sydney, een dag en zo’n 1.170 km later bereiken de eerste boten de fraaie haven van Hobart. (hlnsydney/kh/FOTO’S KVE)
http://static1.hln.be/static/FOTO/pe/18/15/14/media_xl_3651989.jpg?20100411083933
Tasmanië Verzamelgids.nl
BronHLN