Ebola

Thailand Wonen en werken in Thailand
1

Al geruime tijd strijden - in ieder geval in de westerse wereld - de onderwerpen IS(IL) en Ebola met elkaar om de toppositie waar het het dagelijkse nieuws betreft.

Wat Ebola aangaat spitst dit zich de laatste tijd vooral toe op zaken als het aanpakken en uitroeien ervan aan de basis en hoe te voorkomen, dat de ziekte zich verder verspreid buiten die landen waar de ziekte momenteel het hardst toeslaat.

Wat ik mij in dit verband afvraag is, hoe men zich hier in Thailand voorbereidt op de eventuele komst van een of meerdere ebolagevallen en wat voor infrastructuur/maatregelen dan aanwezig is/genomen zullen worden om in zo’n geval het kwaad in de kiem te smoren.

Je zou mogen verwachten, dat een land waar toerisme een van de belangrijkste inkomstenbronnen is - en toeristen zijn mensen afkomstig uit allerlei landen verspreid over de aardbol - er alle belang bij heeft, om preventief te denken en handelen in dit soort situaties.

Vraag is echter, of het realistisch is te verwachten, dat de hiervoor verantwoordelijke Thaise autoriteiten en instanties (als die er al zijn), gekwalificeerd zijn en over voldoende realiteits- en verantwoordelijkheidsgevoel beschikken, om er inderdaad voor te zorgen, dat wanneer zich in dit land een of meerdere gevallen van ebola voordoen, die situatie dan ook direct, rigoureus en adequaat wordt aangepakt, wordt bestreden en in de kiem gesmoord.

Ik vraag mij af of er meer mensen op dit forum zijn, die zich hetzelfde afvragen en/of beschikken over gegevens over hoe het met de kwaliteit van het bestrijden van een bedreigend virus zoals ebola hier in Thailand gesteld is.

2

Thailand is ‘well prepared’ op een eventuele uitbraak van ebola, zegt het Department of Disease Control (DDC). Adjunct directeur-generaal Opart Karnkawingpong wijst erop dat het land ervaring heeft met het beteugelen van besmettelijke ziektes, zoals sars, vogelpest, mond- en klauwzeer en ‘nog meer’.

Opart zegt dit naar aanleiding van het opsteken van ebola in de VS, waar de afgelopen week acht gevallen zijn geconstateerd en enkele sterfgevallen in Spanje. Sinds maart heeft de uiterst besmettelijke ziekte 4.500 levens geëist in West-Afrika. Tot nu toe is Azië ebola-vrij.

Reizigers die uit een van de getroffen landen komen, dienen zich na aankomst bij de DDC te melden. Ze worden alleen toegelaten met toestemming van de DDC. De DDC neemt gedurende drie weken dagelijks contact met hen op om te informeren naar hun gezondheid.

Wie ziek wordt, gaat naar een van de vier aangewezen ziekenhuizen in Bangkok. Buiten Bangkok dienen patiënten zich te melden bij een regionaal ziekenhuis. Ze worden in quarantaine gebracht. Personen die in contact zijn geweest met een vermeende ebola-patiënt, worden dertig dagen gevolgd.

Het lijkt mij al beter geregeld dan in Europa

Via Wereldwijzer app

3

Mokum, dat figuren die een functie bekleden als Opart Karnkawingpong verklaren, dat Thailand goed voorbereid is op het bestrijden van ebola, is iets wat mij zeker niet geruststelt.

Dit is standaard - niet alleen in Thailand overigens, wereldwijd verklaren vergelijkbare functionarissen en politici desgevraagd om het hardst, dat men zich geen zorgen behoeft te maken en dat men de situatie volledig onder controle heeft - en zegt niets over hoe de situatie in werkelijkheid is.

In een nog niet zo ver verleden werd hetzelfde beweerd toen er sprake was van sars. En de praktijk heeft geleerd, dat toen er zich op een gegeven moment ook in Thailand sars-gevallen voordeden, dat Thailand in het geheel niet goed was voorbereid op de komst en bestrijding van die ziekte. Gevolg: dodelijke slachtoffers.

En theoretische regelgeving kan aardig klinken, waar het om gaat is hoe en of die regelgeving in de praktijk wordt toegepast en gecontroleerd.

Thailand heeft op allerlei gebied vaak wetten en regelgeving, die vergelijkbaar is met bijvoorbeeld het Westen. In de praktijk blijkt het in het merendeel van de gevallen, dat het in Thailand alleen maar gaat om inkt op papier.

Een infrastructuur die deze regels in de praktijk op een juiste wijze kan controleren en uitvoeren, is in de meeste situaties simpelweg niet aanwezig.

Vandaar mijn eerdere vraag. Ook ik heb eerder berichten zoals die van Opart Karnkawingpong gelezen, maar zoals gezegd, berichten van dit soort figuren stellen mij niet gerust.

Ik woon met veel plezier en genoegen in dit land. Als het aan mij ligt ga ik hier ook nooit meer weg, in zijn algemeen bevalt het me hier dermate goed, dat bijvoorbeeld een terugkeer naar Nederland wat mij aangaat geen optie is.

Het feit echter, dat ik het hier uitermate naar mijn zin heb, betekent niet, dat ik blind ben voor nogal wat tekortkomingen in dit land.

En op basis van de praktijk in een nog niet zo ver verleden, heb ik ernstige twijfels of men hier in Thailand in het geval zich hier een of meerdere ebolagevallen zouden voordoen, in staat is om daar op een snelle, adequate wijze op te reageren en verdere verspreiding ervan te voorkomen.

Natuurlijk is het te hopen, dat zo’n situatie zich niet zal voordoen, maar ik heb er geen groot vertrouwen in, dat er momenteel werkelijk een infrastructuur in Thailand aanwezig is, die in staat is erger te voorkomen.

4

Ik maak me er njiet druk om, wat gebeurt dat gebeurt.

Maar goed voorbereid hier: geloof ik niets van.