Column: Woensdag filmdag
Voor veel Mexicanen is een bezoek aan de bioscoop niet weggelegd. Om meer mensen naar de bioscoop te lokken, kunnen zij sinds vijftien jaar op woensdag met korting naar de film. In Mexico is er voor filmliefhebbers een uitgebreid aanbod in de bioscopen, filmfestivals als het overheidsinstituut Cineteca Nacional.
Door haar enorme omvang is Mexico-Stad een stad die alles te bieden heeft, zowel in positief als in negatief opzicht. Eén van de minder geliefde aspecten van de stad, is het feit dat je regelmatig terecht komt in een lange wachtrij. Deze avond is het in het moderne winkelcentrum ´Plaza Delta´ niet anders. Er staat een behoorlijke wachtrij en wel om een kaartje te kunnen kopen voor de bioscoop. Donovan Molina, 27 jaar en leraar aan het Nationaal Polytechnisch Instituut, is in het bezit van een ledenpas en kan terecht bij een speciale kassa: ¨Met de pas krijg ik voorrang en korting en om de pas te kunnen verlengen moet je minstens twaalf maal per jaar naar de bios gaan dus ik ga regelmatig.¨ Het is geen toeval dat er op deze avond een dergelijke lange wachtrij staat, het is namelijk woensdag en dat is ´bioscoopdag´. Dat houdt in dat in alle bioscopen de entreekaartjes zo´n veertig procent goedkoper zijn.
Voor vele Mexicanen van de lagere sociale klasse is een bioscoopbezoek echter een uitstapje wat ze maar moeilijk kunnen veroorloven en zien zelden of nooit een film op het grote scherm. Deze mensen voor wie een bioscoopbezoek een luxe is, kunnen terecht op straat waar de piraterij hoogtij viert. Daar kan men voor slechts tien pesos een illegale film kopen terwijl één bioscoopkaartje toch al gauw vijfmaal duurder is.
Geuren
Het concept van de woensdag als kortinsdag is ontstaan sinds de
opkomst, zo´n vijftien jaar geleden, van populaire bioscoopketens zoals
Cinemex en Cinépolis met het doel om meer mensen naar de bioscoop te
lokken. Door het hele land openen deze ketens moderne bioscoopcomplexen die voorzien zijn van alle gemakken. Van de in de
totaal zo ongeveer drieduizend bioscopen die Mexico rijk is, vind je er
vijfhonderd in de hoofdstad, ongeveer twee keer zoveel als in heel
Nederland. Amper het complex betreden, komen de geuren van popcorn, hotdogs, nachos en ander etenswaar je al tegemoet. Eenmaal zittend in een comfortabele bioscoopstoel, kan de film beginnen, maar de kijkervaring wordt al gauw verstoord door een ringtone. In de Mexicaanse bioscoopzaal levert dit standaard een afkeurend fluitconcert op waardoor de
uitgefloten persoon terstond ophangt of de zaal tijdelijk verlaat. Hardop praten levert een gelijk staaltje van sociale controle op en treiterende jongeren zijn een rariteit.
Maar waar kijken de Mexicanen nu naar? Het aanbod in de Mexicaanse bioscopen is te vergelijken met dat in Nederland: het leeuwendeel, zo´n driekwart, van de films zijn geproduceerd in de Verenigde Staten, het resterende kwart wordt ongeveer gelijk verdeeld tussen nationale producties en films uit de rest van de wereld. In de bioscopen van Mexico-Stad is er in tegenstelling tot de rest van het land meer ruimte voor niet-Hollywood producties, al blijven de Amerikaanse films de markt domineren met zo´n zestig procent van het aanbod.
Massa
Uiteraard is er ook aandacht voor de echte cinefiel voor wie het reguliere aanbod in de bioscopen niet voldoende is; deze kan zijn of haar hart ophalen tijdens één van de verscheidene filmfestivals die Mexico rijk is. Wie niet wil wachten totdat er weer een festival plaatsvindt, kan sinds 1974 zeven dagen per week terecht bij de Cineteca Nacional. Dit overheidsorgaan verzamelt, beschermt, bewaart, restaureert en vertoont
gerenommeerde films en documentaires uit Mexico en de rest van de wereld. De onderzoeker kan terecht in het documentatie en informatie centrum, terwijl de reguliere bezoeker kan kiezen uit een gevarieerd en kwalitatief sterk film- en documentaireaanbod. De eerste film die hier vertoond werd was de Mexicaanse klassieker uit 1934: ´El Compadre Mendoza´ en dergelijke klassiekers komen nog vaak langs in de programmering. Naast films uit het verleden, komt ook de moderne cinema
aan bod en dan gaat het met name om films die niet gewaardeerd werden door de massa en flopten, maar volgens de Cineteca wel degelijk over voldoende kwaliteit beschikken. Dit soort beslissingen worden genomen door mensen als José Antonio Valdez Peña, als medewerker verbonden aan de Cineteca. Ook is hij één van degenen die verantwoordelijk is voor de samenstelling van themacycli, een reeks films en of documentaires rondom een thema. ¨De themacycli zijn onze publiekstrekkers, een recent succes was de cyclus ´Film en rockmuziek´ waar zo´n 40.000 mensen op af zijn
gekomen. We hopen op dergelijke bezoekersaantallen voor de komende thema´s als ´Film en jazz´ en de vertoning het oeuvre van de Deense regisseur Carl Dreyer¨ vertelt Valdez Peña.
De combinatie van het alternatieve aanbod, de gemoedelijke
sfeer en de lagere prijzen maken de Cineteca een geliefd uitstapje voor de warefilmliefhebber. Zolang ze het zich maar financieel kunnen permiteren, komen de filmliehebbers in de Mexicaanse hoofdstad uitgebreid aan hun trekken.