De fiets
Fietsen in Spanje is sport. Het is niet zoals in Nederland: voor het plezier of als transportmiddel. Vandaar ook dat menig Spanjaard vreemd opkijkt als ik in mijn normale kleren (lees: geen sportkleding) rechtop zittend op mijn fietsje langskom onderweg naar mijn werk.
Het gross van de fietsen dat hier verkocht wordt zijn dan dus ook mountainbikes. Die wilde ik echter geen, vanwege de stang in het midden. Gelukkig heb ik een fiets naar mijn wensen gevonden: een heuse citybike. Er zijn er niet veel, maar ze zijn er wel. En sinds ik mijn citybike heb, ga ik iedere dag op mijn fietsje naar mijn werk. Heerlijk. Helaas zijn Spaanse steden alleen niet op fietsen berekend. Meestal zijn er niet eens fietspaden!
Verschillende steden zijn er nu wel mee begonnen, zo ook Jerez. Een enkel fietspad is goed zichtbaar: een rood pad, duidelijk afgescheiden van de straat en stoep. De meeste fietspaden echter zijn niet zo duidelijk: twee witgeschilderde lijnen op een gedeelte van het voetgangerspad waar ergens helemaal aan het begin een witgeschilderd fietsje staat. Een pad waar je dus regelmatig voetgangers op aantreft, die nog verontwaardigd durven te reageren als je belt om aan te geven dat je eraan komt.
In Jerez zijn nog niet veel fietspaden, dus meestal ben je gedwongen op de weg te blijven. De Spaanse weggebruiker is echter fietsers niet gewend en zal daarom ook niet op ze letten. Dat is dus altijd uitkijken geblazen. Het wil niet zeggen dat het onmogelijk is om hier te fietsen, maar je moet er altijd van uitgaan dat je géén voorrang hebt. Knoop je dat in je oren, dan ondervind je geen enkel probleem als je besluit op je fietsje te stappen. Blijf bijvoorbeeld ook niet altijd op de weg, maar wijk af en toe uit naar het voetgangersgedeelte. Sommige wegen zijn namelijk echt niet geschikt voor fietsers.
Ik ben al lang blij dat ik een fijn fietsje heb. Meestal zie ik er gewoon ook de humor van in, hoe Spanjaarden tegen fietsers aan kijken, hoe Spanjaarden de fietsers NIET zien. Het is werkelijk grappig, hoewel ik wel hoop dat het in de toekomst beter geregeld zal worden. Tot die tijd geniet ik gewoon, van het lekkere buiten zijn, van het heerlijke weer en van de beweging, terwijl ik weer eens een lange verkeersopstopping voorbij ga.
Liefs,
Carolina