Hoi allemaal!
Ik heb in 2015/2016 in Beijing voor de klas gestaan via ChinaPlus (www.chinaplus.eu). Mijn vriendin werkte via hetzelfde bedrijf als au-pair bij twee Chinese gezinnen. Aangezien er online erg weinig te vinden is over ChinaPlus - en de bedrijven met wie ze samen werken - deel ik onze verhalen hier. We kijken beide met zeer gemengde gevoelens terug op onze tijd daar.
ChinaPlus werkt samen met Chinese “zuster bedrijven”: Risun (voor leraren) en Lohocenter (voor au-pairs), waarmee je afzonderlijk een contract tekent. Dit contract krijg je pas in China - en laat dus weinig ruimte over tot onderhandelingen. In onze contracten stond ook een boete clausule voor het eventueel verbreken van het contract, à €1000. Er zit een wereld van verschil tussen het beeld dat ChinaPlus hier in Nederland schetst en de werkelijkheid. Wellicht dat er leraren en au-pairs via ChinaPlus (of andere bedrijven) hele positieve ervaringen hebben, maar dat was onze ervaring in ieder geval niet. Als je vragen hebt: stel ze gerust!
Werken als leraar
-
Het moet gezegd worden: werken als leraar is gaaf. Maakt niet uit in welk land of welk vak - hier ligt mijn hart!
-
De leraren training die Risun geeft is waardeloos - het is geenszins een voorbereiding op je werk voor een Chinese klas.
(Wil je tips & tricks? Contact me!) -
De verwachting: een aantal vaste klassen, die je twee keer per week lesgeeft, volgens curriculum en met methode.
De werkelijkheid: ik had 16 klassen (bijna 700 leerlingen), één keer per week, zonder leerlijn of methode. Officieel mocht ik alleen gesproken Engels geven. Uiteindelijk zelf een leerlijn geschreven - gekoppeld aan het curriculum van de school. Mijn Nederlandse collega had zelfs 20 klassen. -
Zes maanden lesgeven vanaf 1 september? In werkelijkheid eindigt het lesgeven eind december omdat er in januari getoetst wordt en daarna de vakantie begint. Je loon pakt dus ook veel lager uit dan verwacht. De korte vakantie (golden week) wordt niet (of veel minder) uitbetaald, je contract loopt eind december af - dus er komt geen loon binnen in januari en februari. En je moet je verblijf verlaten.
-
In het contract staat dat je verplicht bent om aan speciale activiteiten van de school deel te nemen. Mijn Nederlandse collega en ik kregen een ‘speciale’ klas - met kinderen van de leraren. Eenmalig? Risun zei: ja! Maar twee weken na de eerste les kreeg ik van Risun bericht: Je weet dat vandaag de speciale klas is? De speciale klas werd ons door de strot geduwd - en kostte mij mijn enige vrije dag die ik samen met mijn vriendin had.
Verblijf
-
We hebben ChinaPlus duidelijk gemaakt: mijn vriendin en ik gaan samen naar Beijing en we houden natuurlijk rekening met reistijd. Beijing is groot immers. Totale reistijd kon uiteindelijk niet groter zijn: ruim vier uur van deur tot deur. Risun was niet verteld dat mijn vriendin ook in Beijing was. In Nederland gevraagd: zit er een subway in de buurt van de school? ChinaPlus antwoordde: ja - op 10 minuten afstand. Totale reistijd naar de subway was uiteindelijk - buiten de spits - 45 minuten. In de spits liep dit nog wel eens op tot 75 minuten.
-
In het contract met China Plus staat: je krijgt je eigen appartement, volledig ingericht, voorzien van computer, internet, enzovoorts. Ik kreeg foto’s van Chinaplus van een nette kamer: goed bed, badkamer, douche, tv. Ik had maar twee vragen: zit er ook een keuken in & mag mijn vriendin hier ook overnachten. Antwoord van ChinaPlus: ja en ja.
Op dag van aankomst bij de school kreeg ik niet de kamer van de foto’s maar een “dorm room” op de campus. Omdat het een boys dorm was (voor Chinese studenten en leraren) mocht mijn vriendin niet op bezoek komen. En: geen keuken, een semi-privé badkamer, geen computer, geen internet, 90% van de tijd geen warm water, veel geluid van Chinese studenten. De Chinese matras was een houten plank met wat stof eromheen. -
Ik heb hiervan direct melding gemaakt bij ChinaPlus, maar hierop werd eigenlijk geen actie ondernomen. Pas toen we dreigden ons contract op te zeggen kwam er beweging in de zaak. Risun kwam steeds met andere smoesjes / leugens waarom een appartement niet mogelijk was: bijvoorbeeld geen verhuur voor korte termijn (minimaal jaar contract). Klinkklare onzin aangezien ik later zelf een appartement heb kunnen huren per dag (!).
-
Om toch bij elkaar te kunnen zijn, hebben mijn vriendin en ik elke week een hostel of hotel geboekt. Hiervoor werd met ChinaPlus / Risun een voorlopige compensatie afgesproken: 100 yuan per week. Een schijntje natuurlijk, maar er werd in de tussentijd ‘hard gezocht naar een appartement’. Deze compensatie is nooit betaald.
-
Risun heeft uiteindelijk met heel veel moeite, en tijdrekken, twee appartementen laten zien. Beide waren in mijn ogen onbewoonbaar. Eén appartement viel uit elkaar van ellende en had overal schimmelplekken (inclusief de bedden). Het andere appartement zouden we zelf in moeten investeren: meubels, keuken spullen, gordijnen, internetverbinding, matrrassen enzovoorts. Dat werd voor die paar maanden veel te duur.
Visa
-
We gingen in eerste instantie op toeristenvisa naar China omdat er te weinig tijd was om een werkvisum te regelen. “Het bedrijf regelt je verdere visa in China” werd er gezegd. Dit betekende in werkelijkheid: je moet zelf naar Hong Kong reizen om daar een nieuw visum aan te vragen. Twee dagen voor vertrek kreeg ik van Risun dit smsje: “Je vliegt zondag naar Korea. Info volgt.”
-
Door een “recente wijziging in regelgeving” was een nieuw visum in China regelen niet meer mogelijk. Een site die alle wijzigingen omtrent Visa secuur bijhoudt, maakt hier echter geen melding van. Vreemd.
-
Mijn vriendin en ik werkten uiteindelijk met een studentenvisum. Mijn visum kostte - exclusief (!) de reis naar Korea - ongeveer het tienvoudige van haar visum. Nooit een goede verklaring voor gekregen.
Werken als au-pair
-
In Nederland vertelde ChinaPlus ons: als au-pair ben je vrij in het weekend - dus dan konden we samen Beijing ontdekken. In werkelijkheid werken alle au-pairs het hele weekend, want dan zijn de kinderen thuis!
-
In Nederland vertelde ChinaPlus ons: als de kinderen naar bed zijn, ben je vrij in de avonduren. In werkelijkheid gaan veel Chinese kinderen héél laat naar bed. Het vierjarig meisje en haar anderhalf jaar oude broertje gingen om 21:00 naar bed. In het weekend werd dat gerust 22:00 / 23:00.
-
Volgens contract: 25 uur werken, verspreid over 5 dagen, 2 dagen vrij. In werkelijkheid: 40 uur werken, verspreid over 6 dagen, 1 dag vrij.
-
Als au-pair studeer je Chinees aan een “top universiteit”. In werkelijkheid is het onderwijs heel slecht en niet afgestemd op de doelgroep.
-
Lastige situaties bij een Chinees gezin: je krijgt geen werkrooster, ouders die geen of amper Engels spreken, een nanny die je als concurrentie beschouwt en daarom actief tegenwerkt, strenge huisregels over bijvoorbeeld wanneer je weg mag en terug moet zijn (voor 20:00), je krijgt geen geld voor vervoer of je lunch. Je verdient 1000 yuan per maand, omgerekend ongeveer €150. Rondkomen is dus lastig!
-
Bij gebrek aan een werkrooster zagen de au-pairs de bui al hangen wat betreft de (nieuwjaars-)vakantie, die een maand duurt. Ze hebben samen een bericht naar Loho gestuurd met het verzoek om een werkrooster aan de families te vragen. De reactie van Loho was: “Je hebt gekozen voor een kennismaking met de Chinese cultuur. De nieuwjaarsvakantie is een unieke kans om onze cultuur te ervaren. Veel plezier.” Kortom: je werkt een maand lang elke dag.
-
Ervaringen van andere ChinaPlus au-pairs die we in Beijing leerden kennen: kinderen die slaan, geen sleutel van het huis krijgen, geen vrije tijd. Eén van de au-pairs wilde een maand eerder stoppen om rond te kunnen reizen. Dit kondigde ze ruim op tijd en voorzichtig aan. De familie ontsloeg haar op staande voet en ze werd het huis uitgezet. Loho center zei: je verbreekt zelf het contract - dus we doen niks voor je.
Communicatie en begeleiding
-
De communicatie met ChinaPlus verliep over het algemeen stroef en langzaam. Er werd niet of maar gedeeltelijk gereageerd op berichten. In Nederland zijn we ronduit voorgelogen over de omstandigheden in China. De communicatie met Risun was verschrikkelijk. Risun is een koning in het tijdrekken en excuses bedenken. Als ze iets van je willen (denk aan de ‘speciale’ klas) sturen ze honderden berichten over je verantwoordelijkheden en het contract wat je getekend hebt.
-
“Er staat een team 24/7 voor je klaar.” Werkelijkheid: toen ik een keer naar het ziekenhuis moest en om hulp vroeg aan Risun (ivm gebrekkig Engels van het lokale ziekenhuis personeel) stuurde Risun slechts deze reactie: Vraag maar één van de Chinese leraren. (Niet: goh wat is er aan de hand?) Ik gaf aan dat het privé was - en dat ik daar geen collega bij wilde hebben. Reactie bleef uit.
-
Nadat ik heel duidelijk had aangegeven dat ik onze contactpersoon van Risun niet meer vertrouwde - trok hij zich terug en wilde hij ons niet meer begeleiden. Zijn plaatsvervanger wist niets van alle problemen - dus mochten we onze verhalen weer van voor af aan bij haar kwijt. Zij stelde vragen als: “Waar staat dan in het contract dat je een appartement krijgt?” - “Geen warm water? Heb je al eens geprobeerd om op een andere tijd te douchen?”
-
Mijn maandloon (van Risun) bedroeg 7000 yuan voor 20 uur werk/week - dat lijkt een goede verhouding. Maar: Risun ontvangt van de school 12000 yuan per maand! Er blijft dus heel wat aan de spreekwoordelijke strijkstok hangen. Wat ze aan mij verdienden, kreeg ik er in begeleiding en huisvesting niet voor terug.
Enfin, ik zei al: we kijken met gemengde gevoelens terug op onze tijd. We hebben er samen iets positiefs van geprobeerd te maken. We hebben veel gezien, gedaan, veel expats leren kennen en kennis kunnen maken met de Chinese cultuur. Als leraar vond ik het een waardevolle ervaring: het lesgeven kan heel gaaf zijn - en het geeft je een bijzondere blik in het onderwijs in China. Er zijn organisaties die hun zaken beter op orde hebben dan ChinaPlus. Ons advies: zoek alles in Nederland grondig uit en laat alles zwart op wit vastleggen, dat er in China geen apart contract met Risun of Loho getekend hoeft te worden.
Vragen? Contact me!