Vluchtweg geeft dieren toekomst
Door GERBEN VAN ’T HOF
CANBERRA/ROTTERDAM - Australië wil een 2800 kilometer lange strook natuurgebieden aanleggen langs de oostkust.
http://www.ad.nl/multimedia/archive/00089/kangoeroe_89990h.jpg
FOTO www.pixelquelle.de
Om dit project te kunnen realiseren, vraagt de overheid aan honderden grondbezitters om actief mee te werken.
Zo’n ‘natuurcorridor’ is volgens de Australische overheid de enige mogelijkheid om de inheemse dier- en plantensoorten voor uitsterven te behoeden. Veel dieren hebben het moeilijk doordat Australië steeds heter en droger wordt. Noodgedwongen trekken ze naar delen van het land waar de leefomstandigheden beter zijn.
De corridor moet ervoor zorgen dat de beesten het land kunnen doorkruisen zonder daarbij te worden gehinderd door drukke verkeerswegen en bebouwing. De bedoeling is dat de passage de hele oostkust beslaat, van de Australische Alpen in de zuidelijke staat Victoria tot de tropische bossen in Queensland in het noorden.
Natuurbeschermingsorganisatie Bush Heritage is belast met de uitvoering van het megaproject. Door het sluiten van overeenkomsten met particuliere grondbezitters moeten nieuwe natuurgebieden ontstaan die de bossen en reservaten van de overheid met elkaar verbinden.
Alleen al de staat New South Wales trekt de komende drie jaar omgerekend ruim 4,3 miljoen euro uit voor de natuurcorridor. Het geld is bestemd voor grondaankopen, voor het aanplanten van inheemse plantensoorten en het uitroeien van soorten die van nature niet in Australië thuishoren.
Het eerste succes voor Bush Heritage is al geboekt. Met geld van de overheid en van donateurs wordt in Bredbo, in New South Wales, dertien vierkante kilometer land van de boerderij Scottsdale omgevormd tot natuurgebied.
,Natuurbescherming is een commercieel product geworden,’’ stelt Lauren van Dyke, de eigenaar van Scotssdale. ,De droogte en de klimaatverandering maken het boerenleven hard. Vergoeding voor vrijwillige natuurbescherming is een welkome aanvulling op het inkomen van agrariërs.’’
Bush Heritage beheert nu 26 natuurreservaten in Australië, die samen een oppervlakte hebben van 1,4 miljoen voetbalvelden. Met de aanleg van de corridor krijgt de organisatie er de komende jaren flink wat grond bij.
Critici twijfelen echter aan de haalbaarheid van de passage, die een lengte moet krijgen van Rotterdam naar Istanbul. Rond zeventig procent van de grond in Australië is in particulier bezit en de overheid heeft voor de aanleg van de nieuwe natuur geen middelen om landeigenaren te onteigenen. Voor het slagen van het project is de staat dus afhankelijk van vrijwillige medewerking van grondbezitters.
Ook over het effect van de corridor op de natuur bestaan twijfels. ,Met een strook van deze omvang bestaan vooralsnog alleen onzekerheden,’’ meent Paul Adam, bioloog aan de universiteit van New South Wales, in het populair-wetenschappelijk tijdschrift Cosmos. ,Onbekend is bijvoorbeeld of plantensoorten zich langs de corridor kunnen vermeerderen. Wetenschappers moeten dat continu controleren. Het gaat heel lang duren voordat duidelijk is of de aanleg van de strook natuur het gewenste resultaat oplevert.’’
Directeur Andrew Cox van de National Park Association is optimistischer. ,Dit project is de beste manier om de natuur te beschermen tegen de bedreigingen van klimaatverandering,’’ vindt hij. ,Bovendien voorkomt de corridor dat de nationale parken in Australië een soort geïsoleerde dierentuinen worden, doordat de natuurgebieden aan elkaar worden gekoppeld.’’
Terugdringen van uitheemse planten
Australië wil in een 2800 kilometer lange strook van aaneengesloten natuurgebieden vooral inzetten op het behoud van inheemse planten- en diersoorten.
Het merendeel daarvan komt nergens anders ter wereld voor.
Gevreesd wordt dat ruim een kwart van de 600.000 tot 700.000 soorten in Australië door klimaatsverandering uitsterft. Weerkundigen voorspellen een temperatuurstijging van bijna zeven graden Celsius tot het jaar 2080.
De natuur heeft ook flink te lijden van soorten die oorspronkelijk niet in het land thuishoren, maar sinds de negentiende eeuw door immigranten uit onder meer Europa zijn meegenomen. Door uitheemse planten, bloemen en grassen terug te dringen krijgen de inheemse soorten weer de ruimte, waarmee ook de inlandse dieren zijn gebaat. De afgelopen tien jaar stelde Australië omgerekend ruim 50 miljoen euro beschikbaar voor de uitbreiding van het aantal natuurgebieden en het beheer ervan.
De zogenoemde natuurcorridor langs de oostkust van Australië wordt niet de langste ter wereld. De strook aaneengesloten natuurgebieden tussen Yellowstone in de Verenigde Staten en Yukon in Canada heeft een lengte van 3200 kilometer.
(Bron AD Rotterdams Dagblad vrijdag 10 augustus)