Reuzenpadden veroveren Australië
PERTH - Wetenschappers in Australië zijn naarstig op zoek naar middelen om de reuzenpad te bestrijden. Ze veroorzaken een ware ecologische ramp. In 1935 werden ongeveer honderd reuzenpadden, zo groot als een kleine hond, vanuit Venezuela naar Australië gehaald om kevers op suikerrietplantages op te eten. Inmiddels zijn er zo’n 200 miljoen van deze dieren. De reuzenpad eet zo’n beetje alles wat op zijn weg komt: muizen, kikkers, slangen. Het dier is bovendien dol op insecten en concurreert daarmee met veel andere inheemse diersoorten.
Zelf heeft de reuzenpad geen natuurlijke vijanden. Met prooidieren die de pad verwarren met iets eetbaars, loopt het slecht af. Het dier scheidt bij een aanval het gif bufotoxine af, dat de meeste dieren een acute hartstilstand bezorgt. Ook menig huisdier is zo aan zijn einde gekomen.
De padden zijn inmiddels verspreid over een half miljoen vierkante kilometer en ze rukken langzaam maar zeker op vanuit het noordoosten naar het zuiden en het westen van het land. In West-Australië is daarom groot alarm geslagen. Daar staan de reuzenpadden in groten getale aan de grens. Politie-eenheden met speciaal getrainde honden proberen er de opmars te stoppen. De staatsoverheid brengt de komst van de padden onder de aandacht met een televisiecampagne onder de leus ‘De invasie van de aliens’.
Ook is erin het plaatsje Kimberly een organisatie van vrijwilligers opgericht, de ‘Kimberley Toadbusters’. De bijna tweeduizend leden gaan in hun vrije uren op paddenjacht. Tot nu toe hebben ze er ruim 117.000 padden gevangen.
De vraag is in hoeverre het vangen en doden van de padden zin heeft. De vrouwelijke reuzenpad is in staat 70.000 eieren per jaar te leggen. Ter vergelijking: de meeste inheemse kikkers leggen duizend tot tweeduizend eieren in een jaar.
Wetenschappers zinnen op drastische maatregelen. Zo probeert het Institute for Molecular Bioscience in het Oost-Australische Brisbane ervoor te zorgen dat de padden alleen mannelijke nakomelingen produceren om zo de razendsnelle voortplanting een halt toe te roepen.
Ondertussen gaan de Australiërs, in gebieden waar de aanwezigheid van de pad een voldongen feit is, nogal laconiek om met het dier. Menig pad dient als golfbal en tal van autobestuurders maken er een sport van om tijdens de dagelijkse rit naar het werk of de supermarkt de nodige padden te pletten.
Uiteraard gaat dit soort gedrag in tegen de adviezen van de overheid. Die raadt aan de padden in een plastic zak te stoppen en ze in de ijskast te laten bevriezen. Daar houden weinig Australiërs zich aan, al was het maar omdat de reuzenpad soms ziekten als salmonella verspreidt.
http://www.nd.nl/Image.aspx?image=11614
De reuzenpad teister Australië. In 1935 werden er honderd naar Australië gehaald, nu zijn het er 200 miljoen. |foto GPD/AP)
Bron: Trouw van donderdag 9 augustus