Hallo,
Mijn man Chris en ik wonen nu iets meer dan twee jaar op La Gomera. Toen mijn man met vervroegd pensioen kon, heb ik mijn bedrijfje opgedoekt en zijn we hierheen verhuisd. Eerst hebben we nog ca anderhalf jaar ons huis in Nederland aangehouden want we wilden er helemaal zeker van zijn.
Vorig jaar oktober hebben we het verkocht. Hier huren we. We hebben het erg naar onze zin, het is een prachtig eiland, het weer is prima, (meestal) niet te warm en zeker niet te koud en het leven is hier erg goedkoop maar de mensen verdienen ook niet veel. Voor ons als buitenlanders met een Nederlands pensioen etc pakt dat dus goed uit.
Omdat we ons vooraf georiënteerd hebben, o.a. via een forum van Gomera-liefhebbers, hadden we hier al kennissen inmiddels zijn we goede vrienden geworden. Het is een klein eiland, La Gomera lijkt nog het meest op een koeienvlaai.Het unieke is dat er vanuit het midden in alle richtingen diepe kloven (“barrancos”) naar de kust lopen. Dat is op geen enkel ander Canarisch eiland het geval. Daarom zijn er ook nauwelijks wegen langs de kust Waar je ook heen wilt, je ,moet altijd eerst omhoog.
De laatste jaren voordat we gingen, hebben we ons op het Spaans leren gestort, dat is wel een must. Voor alles geregeld is, is er nogal wat administratieve rompslomp maar onze ervaring is dat het niet moeizamer gaat dan in Nederland .
We hebben alle eilanden een aantal keren bezocht maar La Gomera is onze favoriet. El Hierro is een goede tweede, maar een beetje te stil. La Palma was ook een alternatief maar daar konden we niet zo’n leuke plek vinden om te wonen als hier. Er is wat toerisme, maar niet in verhouding met de toeristenfabrieken op Tenerife en Gran Canaria. Het voordeel van het toerisme is dat er waar wij wonen veel restaurantjes en barretjes zijn.
Al met al hebben wij er zeker geen spijt van.