Hallo,
Ik lees dat een vaccinatie voor buiktyfus nodig zou zijn als je langer dan 2 weken naar Sri Lanka gaat. Is dat echt nodig? Wat zijn julie ervaringen?
Hoi Katja,
Ja dit stukje van het GGD advies volgen we écht elke keer op, vaccinatie blijft 3 jaar geldig. Zelfs gefilterd drinkwater maar ook wat er indirect in andere etenswaren zit kan restanten van de ziektekiem bevatten en als je langer dan 2 weken blijft komt de totale inname boven de drempel waarvan je (goed) ziek kunt worden. Niet te verwarren met onschuldiger spijsverteringsziekten zoals “Bombay Belly” (reizigersdiarrhee enzo), die vermijd je i.h.a. door gewoon alleen flessenwater of goed gefilterd water te drinken en alleen in toeristenrestaurants te eten.
Sukses,
<Erik> & [Sandya]
Ik heb dat Toch niet gedaan die vaccinatie en heb er tot nog toe geen last van gehad
Voorheen deden wij het nooit, maar sinds een paar jaar wel.
Mijn vrouw werd op het einde van de vakantie ziek en belande bij thuiskomst op de IC.
Na diverse kweken en een paar spannende (levensbedreigende) dagen, bleek het buiktyfus.
Direct werd er melding gemaakt bij de GGD, de 12e melding ooit bij ons in het ziekenhuis.
Uiteindelijk was dit gelukkig goed te genezen.
Maar je begrijpt dat wij nooit meer zonder vaccinatie gaan…
Het GGD hanteert na de overstromingen nu een periode van 2 1/2 week als “veilig”. Daarvoor was het 4 weken. Maar het verandert dus wel regelmatig, vraag bij de GGD het actuele advies aan. En als je het zelf wilt is natuurlijk geen probleem.
Tja, is een persoonlijke afweging. Toen ik twee jaar geleden vier weken naar Sri Lanka ben geweest heb ik het niet gedaan.
Vaccinatie helpt overigens maar in 60% tot 70% van de gevallen. Wil je geen risico lopen, dan kan je beter thuis blijven.
Ook je leeftijd en gezondheid zijn van belang. Salmonella-besmettingen als buiktyfus hebben grotere gevolgen bij mensen met een lage weerstand.
Wat wellicht meer helpt is dit:
- Was altijd je handen voor het eten; hoewel je in Sri Lanka overal bestek kunt krijgen ontkom je er niet aan om je handen te gebruiken; denk bijv. aan het doorscheuren van brood. Zelfbesmetting via je vingers (kijk maar hoeveel vuil er af komt als je je handen wast) is het grootste risico op diarree in dit soort landen.
- Eet in drukke restaurants; hier is de omloopsnelheid van het eten groot waardoor de kans op vers eten beter is.
- Gebruik zo min mogelijk imodium bij diarree; dit zorgt dat je darmsysteem stil komt te liggen, handig als je een busreis moet maken, maar het houdt ook de bacteriën binnen. Norit is in dit geval vele malen beter; dit bindt juist de bacterie en zorgt dat het met de ontlasting naar buiten komt.
Verder maak je niet te veel ongerust. Geniet van het lokale eten, een van de grootste voordelen van reizen in Azië. Drinken van tapwater is vanzelfsprekend vragen om moeilijkheden, maar het vermijden van rauwe groente en fruit vanwege de angst dat dit wellicht met tapwater is schoongemaakt, gaat mij in ieder geval te ver. Je kunt moeilijk elke keer in de keuken gaan kijken hoe ze je eten klaar maken en je mist dan heel veel van de lokale lekkernijen.
De periode van twee weken die je noemt, heeft waarschijnlijk te maken met de incubatietijd van buiktyfus. Waarschijnlijk gaat men ervan uit dat je dan al weer terug bent in Nederland (met zijn goede gezondheidszorg) als de verschijnselen optreden.
Het verhaal van Rj1102 klopt, op het gedeelte van Norit na. Eerst maar even de Wikipedia omschrijving van buitktyphus:
*Buiktyfus kan in niet-Westerse landen met een warm of tropisch klimaat worden voorkomen door enkel water uit nog verzegelde flessen te drinken. Drinkwater uit de kraan is bijna altijd besmet. De lokale bewoners hebben weerstand tegen deze ziekte opgebouwd en kunnen dus vaak wel kraanwater drinken zonder hier ziek van te worden. Rauw voedsel, zoals groente en fruit, dat met kraanwater is afgespoeld, kan ook besmet zijn.
Daarnaast bestaat de mogelijkheid tot vaccinatie. Dit biedt doorgaans een bescherming van tussen de twee en vijf jaar, afhankelijk van het gebruikte vaccin. Het vaccin beschermt echter maar in ongeveer 70% van de gevallen, zodat het voorkomen van contact met besmet water of voedsel nog steeds noodzakelijk is.*
In een ver verleden heb ik last gehad in Thailand en India, maar daarna nooit meer, wellicht dat wij ook een soort van resistentie hebben opgebouwd. Maar inderdaad, wij drinken alleen flessenwater. Wij eten wel groente e.d. maar zijn in Sri Lanka (waar we al meer dan 15 jaar komen) nooit ziek geweest. Maar ik kan me voorstellen, dat als je niet vaak in tropische landen bent geweest er nog wel gevoelig voor kan zijn.
Norit werkt alleen goed bij vergiftigingen, volgens mij niet bij bacteriële infecties. Heb het nagekeken en dit wordt bevestigd op medicijnen-op-maat.nl (niet dat die site meteen zaligmakend is). Ik ben het eens dat diarreeremmers niet de verstandigste oplossing zijn. Dat is alleen tijdelijk en kan bij buiktyphus averechts werken.
Wat wel verstandig is, als je diarree krijgt, om ORS zouten in te nemen. Die kan je bij elke apotheek in Sri Lanka krijgen en zorgen ervoor dat belangrijke mineralen die je door vochtverlies gaat missen, weer aangevuld worden. Dus bij diarree, maar ook als je veel zweet.