FRED Vorstenbosch geniet van Georgische wijnen in Georgië / Europa.
Oktober 2008.
Ik neem aan dat de verschillende mensen onder u zijn die ook wel eens een glaasje wijn lusten en daarvan intens kan genieten.
Ikzelf ben beslist geen wijnkenner.
Wanneer ik op reis ben in Duitsland, drink ik Duitse wijnen. Ben ik op reis in Bulgarije, dan vind ik Bulgaarse wijnen perfect.
Dat heb ik dus in elk land, ik drink wat het land alwaar ik ben heeft, dus ook in Georgië / Europa. Voor mij is eten en drinken vaak een gezellig samenzijn met vrienden en kennissen. Vrienden maak ik gemakkelijk, ook wanneer ik in het buitenland ben.
Ik kan geen boeken schrijven en lezingen houden over waarom het ene glas wijn lekkerder is dan het andere. Ik heb geen uitgelezen mening over wijnen, ik vind het lekker of niet. Vind ik het lekker, dan koop en drink ik beslist van deze wijn.
In Nederland kennen we inmiddels heel wat wijnsoorten. Ik kreeg mijn eerste glas wijn thuis en dat was natuurlijk, in die tijd, Franse wijn. Dat was zo. Blijkbaar was de wijnwereld op dat gebied nog erg klein. Wijn kwam uit Frankrijk, kaas uit Nederland, horloges uit Zwitserland, etc. de tijd is veranderd en dus ook de producten.
Nu gaat men naar ook andere landen dan waar men vroeger heenging en geniet ook in die zogenaamd nieuwe landen, die een eigen wijncultuur kennen, van hun eten en drinken.
In Georgië /Europa hoort daar uiteraard een goed Georgisch glas wijn bij.
Zoals ik al schreef, Georgië kent heerlijke wijnsoorten. Ik denk dat elke stadje, elk plaatsje, in die streek waar druiven groeien, zijn eigen wijnsoorten kent. Vaak wordt wijn thuis gebotteld, maar ook wordt er in grote hoeveelheden in fabrieken (voor zover ik dat gehoord heb) geproduceerd. In Georgië zijn diverse streken waar speciale druiven voor de wijn worden geproduceerd. Indien u dat zou willen weten, kan ik dat navragen.
Ook in Nederland kan men op verschillende locaties Georgische wijnen kopen. Via internet kunt u dat opvragen.
Ik was circa 5 jaren geleden voor de eerste maal op reis in Georgië en wat bleek, in het klooster waar ik de eerste 10 dagen van mijn verblijf in Georgië mocht verblijven, (en dan te weten dat ik beslist geen monnik ben), bleek dat de monniken een geweldige voorraad aan vele soorten van Georgische wijnen in huis, in de kelder, onder de grond gebotteld in stenen vaten, liggend in uitgehouwen grotten, hadden. De monniken verzamelden wijnen vanuit Georgië en bottelden deze wijnen met de hand, vanuit zeer grote aardewerk kruiken, die onder de grond waren geparkeerd, totdat de wijnen rijp voor botteling waren. Het was een prachtig gezicht hoe de monniken de flessen handmatig vulden. De kurk met een hamer in de afgevulde flessen sloegen. Vervolgens werden de etiketten, in een zeer rustig tempo, handmatig op deze flessen geplakt. Dus echt monnikenwerk.
Nadat de flessen in kartonnen dozen door de monniken waren verpakt, werden ze of weer opgeslagen of werden deze verscheept naar de afnemers in de diverse landen.
In mei 2008 was ik ook in Georgië en kreeg ik van de Amerikaanse Ambassadeur, waarmee ik een glas wijn dronk, te horen dat juist de duurdere gezondheid supermarkten in de USA, steeds meer en meer Georgische wijnen verkochten.
Ook landen die vroeger onder de invloedsfeer van Rusland waren, nemen steeds meer Georgische wijnen af. Ik denk hierbij aan prijs - product - prestatie. De Georgische wijnen zijn goed en niet duur.
Men kent in Georgië dus heel veel soorten rode - en witte wijnen. Ook wordt er Cha-cha (een soort van Georgische Whisky) gebrouwen en overheerlijk, vind ik, de Georgische Brandy, tenminste wanneer je de juiste gevonden heb. Dat vinden was niet moeilijk. Een Georgische kennis in Tblisi, wist dat ik een glaasje Brandy wel heel lekker vond en liet me er verschillende proeven.
Georgië zelf verteld dat ze aan de wieg van de wijncultuur hebben gestaan.
Gouden wijnbekers uit ver vervlogen tijden willen dat ons laten zien.
Dat men er oude wijnen heeft en kent, heb ik op mijn diverse reizen in Georgië mogen ervaren en zien.
In Tblisi, de hoofdstad van Georgië / Europa , is er een wijnkelder te bezichtigen alwaar wijnen liggen uit de 19 e eeuw.
Ook Georgische whisky’s kan men daar in de kelders vinden. Er is minimaal 1 man het hele jaar door er mee bezig om de Whisky - en wijnflessen, daar gelegen, elk (half?) jaar een halve slag te draaien.
Ook in de andere wijnkelders bij wijnproducenten zag ik flessen wijn daterend uit rond 1830. Ik heb geen idee of dat te drinken is. Men vertelde mij dat deze flessen niet verkocht zouden worden.
Volgens de Georgiërs is ons woord - wijn - afgeleid van het Georgische woord - ghivino -.
Zoals ik schreef, is wijn reeds in de oudheid hier verbouwd, gebotteld en gedronken. Er zijn gedurende opgravingen bewijzen gevonden van oude wijnstokken, druivenzaden, wijnwerktuigen, zoals waterkruiken, kommen en etc. die tot 7000 voor Christus zijn gedateerd. In oude geschriften wordt er gesproken over de Georgische wijnen en over ook de helende werkzaamheden bij het drinken hiervan. Ongeveer 3 eeuwen geleden schreef een Franse reiziger Chardin met veel enthousiasme over de superieure kwaliteit van de Georgische wijnen. Wel wat wens je nog meer, zou ik zeggen. Geniet ook eens van een goed glas Georgische wijn en, misschien ben U wel in, zoals ik was, voor een wijn ontdekkingsreis in Georgië.
Om dus nog veel meer van de Georgische wijnen te weten te komen, en natuurlijk hiervan te proeven, ging ik met de Georgische
mevrouw Nuca naar haar familie. Nuca haar familie heeft zelf wijnranken en samen met haar familie maakt ze ook diverse soorten van wijnen. In september begint de pluk hiervan en ik was uitgenodigd om ter plaatse mee te gaan oogsten en natuurlijk ook het oogstfeest mee te gaan maken. Of het een feest is geworden. Indien er wat te vieren is, staat Georgië in rep en roer. Familiebanden worden nog strakker aangehaald en men, zeker wat het oogsten betreft, werk samen.
Voor meer informatie over Georgische wijnen:
.- Openlucht etnografisch museum, museum van de geschiedenis en archeologie Het openlucht - etnografisch museum is een verzameling van (houten) huizen die men, zoals dat gedaan is in het openluchtmuseum te Arnhem - Nederland, in Georgië vanuit verschillende windstreken en plaatsen nabij Tblisi bij elkaar heeft gebracht. In deze verschillende huizen kan men ervaren hoe men vroeger niet alleen gehuisvest was, maar ook hoe men er daar leefde.
- Wijnfabriek - Kunnen heel moderne zijn maar zeker ook oude fabrieken.,Degene die ik bezocht heb is een wijnfabriek niet te ver van Tblisi gelegen, compleet met oude en stoffige wijnopslag alwaar flessen wijn in kelders en nissen te rijpen liggen en waar de oudste flessen wijn terug te brengen zijn naar de jaren rond 1830.
Stad Mtskheta - is op ongeveer 30 kilometer afstand van Tblisi gelegen. Deze oude stad is men (mei 2008) aan het verbeteren en waar nodig aan het restaureren. De oude Kathedraal, met zijn heilige plaatsen, is een must om te zien. Het oude nonnenklooster is er niet ver vandaan gelegen. Ook een geweldig is restaurant die mij deed denken aan een stel van zitjes die over de waterval is heen gebouwd, met daaromheen bossen, waar men in de zomer heerlijk koel kan zitten en ge nieten van een voortreffelijke maaltijd en heerlijke wijnen.
Georgisch feest met wijn en chacha proeven. Georgiërs kunnen echt feest vieren, daarbij mogen drank en eten niet ontbreken. Men zit lekker door elkaar, praat veel met elkaar, proost en eet. Familiebanden worden dieper aangehaald, vrienden ontmoeten vrienden, u ontmoet nieuwe vrienden, indien u dat wenst. Naar gelang van het type feest is er een BBQ een openvuur, een schouwspel, folklore, etc. maar vooral veel lol.
Tamada ceremonie is een speciale manier van proost zeggen en proosten door 1 persoon uit de groep die bij elke proost een goede wens doet - er zijn duizenden ideetjes om een proost uit te brengen. Gedurende deze ceremonie worden sterke verhalen verteld, nationale liederen gezonden (een geweldig feest voor hen die iets anders willen dan het bekende), gedanst, en er is straatmuziek en vermaak.
Oostelijk Wijngebied Georgië. Een andere streek van het land met een geheel andere en eigen cultuur en een eigen manier van met elkaar omgaan. Wist U dat Georgiërs, ook buiten de wijnoogst maanden, heel sociaal voelend zijn. Hun familie is zeer belangrijk voor hen. Indien de familie om hulp vraagt, wordt er niet verder over nagedacht, men doet het gewoon. De familie, even met uw hulp, klaren gezamenlijk het plukken en het verwerken van de vele soorten wijnen.
Ik heb genoten van de vriendelijkheid, de gastvrijheid, de wijnen en nog veel meer.
Ik hoop dat u eens zelf naar Georgië gaat om dit zelf te gaan ontdekken.
Georgiërs zien toeristen als een geschenk van GOD en zo wordt u dan over het algemeen ook behandeld.
Misschien iets voor u, voor mij was het weer een belevenis. Ik hoop binnenkort weer naarGeorgie af te reizen.
Fred Vorstenbosch
Oktober 2008