Maak van je reis door Indonesie een geweldige ervaring door er vrijwilligerswerk te doen. SIW (Stichting Internationale Werkprojecten) biedt vrijwilligersprojecten aan in 70 verschillende landen over de hele wereld. In Indonesie kun je projecten doen op Sumatra, Java en Bali.
Wat dacht je van 2 weken meehelpen in een olifanten verzorgingscentrum op Sumatra, of meedraaien in een weeshuis op Java? In Indonesie biedt SIW voornamelijk sociale- en natuurprojecten aan. Je kunt er korte projecten doen van 2 weken, of er voor de lange termijn blijven (vanaf een maand tot maximaal een jaar). Neem snel een kijkje op onze site www.siw.nl of mail me als je vragen hebt op [EMAIL=“indonesia@siw.nl”]indonesia@siw.nl
Bij ontwikkelingshulp voor Indonesië begint het bij mij altijd weer te kriebelen, zeker als het moet komen van nog studerende of net afgestuurde mensen van een jaar of 20. Wanneer leren jullie nu eens dat het moet komen van de Indonesische bevolking zelf. Het ontwikkelingshulp wat jullie bieden is vaak alleen ter meerdere glorie van de zogenaamde ontwikkelingshelper. Lees het verhaal van ene Karien over de werkzaamheden die zij heeft uitgevoerd in een weeshuis in Semarang.
Ik vraag mij af wat zij heeft gedaan wat niet kan worden gedaan door een Indonesiër, putten graven voor een verbrandingsoven, naar de pasar voor het kopen van groenten, in de keuken staan voor het bereiden van het eten, onvoorbereid voor de klas. Al deze werken kunnen, nee beter gezegd, moeten uitgevoerd worden door de Indonesische bevolking zelf. Wij als Westerse bevolking hebben hieraan niets toe tevoegen. Vergeet niet dat van elk bovenstaand werkje dat jullie uitbesteden aan de een of andere “ontwikkelijkshelper”, het loon wordt onthouden van een Indonesische arbeider.
Vrijwilligersorganisaties met al die 2 wekelijkse projecties maken meer kapot dan ze denken, als jullie daadwerkelijk willen helpen, moet er in directie van een weeshuis iemand (een westerse vrijwilliger?) geplaatst worden die de boel daadwerkelijk en voor langere tijd (minimaal 1 jaar, beter langer) aan kan sturen, een persoon die hiervoor heeft gestudeerd en ervaring heeft, de taal spreekt, gemotiveerd is en hiervoor wordt beloond volgens plaatselijke normen. Deze persoon moet juiste maar vooral lokale mensen aannemen die, de kinderen kunnen motiveren, kunnen onderwijzen, een vak laten leren zodat ze uitzicht hebben op een toekomst. Maar in plaats hiervan maken jullie van de weeshuizen een duiventil met elke maand nieuwe vrijwilligers die steeds opnieuw moeten worden geïnstrueerd en met elk hun eigen werk methode, denken jullie nu echt dat zo motiverend is voor deze Indonesische kinderen?