In Australië is de Nederlandse backpackster Linda Huiskamp vrijgesproken. De rechtbank in Esperance oordeelde dat de 26-jarige uit Culemborg niet schuldig is aan roekeloos rijgedrag. Daardoor kan ze binnenkort terugkeren naar Nederland.
Lees verder bron: NOS Nieuws.nl
Poeh, wat een heftig verhaal. Een proces aan je broek, 100.000 euro lichter, en ondertussen is ze wel zelf ook een dierbare verloren! Vreselijk toch. En daar zal ze toch een schuldgevoel aan overhouden, al is het maar ‘als ze niet met mij op reis was gegaan leefde ze nu nog’.
Daaraan lijkt iedereen voorbij te gaan.
Zelf heb ik in Australië ook bijna een ongeluk gehad met de auto, waarbij ik bijna een jongen van een jaar of 14 met fiets en al schepte, terwijl hij en zijn vriend door rood fietsten. Wat een nachtmerrie was dat geweest als ik hem echt had geraakt en misschien wel dood gereden!!
Ik reed op een weg buiten de steden waar je ook 80 of 100 mocht. Twee banen de ene kant op, twee banen de andere kant op. Ik kwam van verre aan bij een stoplicht dat op rood stond, liet het gas los, maar het sprong net op groen. Op de langzame baan trok een camper langzaam op uit stilstand bij dat stoplicht, maar de tweede baan was vrij, dus daar reed ik, ik had nog vaart en gaf weer gas bij, ik denk dat ik op dat moment een kilometer of 50 per uur ging (terwijl je dus harder mocht). Twee puberjongens op de fiets hadden alleen die stilstaande camper gezien en dachten nog wel even door rood te kunnen oversteken voor die camper langs, maar ze hadden mij niet zien aankomen! (en ik hen ook niet, die camper zat ertussen.)
Dus opeens had ik die twee pal voor mijn auto, met heel grote ogen. Van de schrik kon ik alleen maar mijn gas loslaten. Remmen of sturen was ook te gevaarlijk geweest i.v.m. slipgevaar en die camper naast me.
De jongens waren zich duidelijk ook lam geschrokken en trapten zo hard ze konden, de eerste haalde het makkelijk maar de tweede miste ik op een haar na.
Direct daarna moest ik echt de auto een half uur langs de kant zetten, zat ik helemaal te shaken en mijn reisgenoot ook, en moest ik hard huilen van de schrik, en van het besef dat onze hele reis (nog 8 maanden voor de boeg) afgelopen zou zijn geweest als ik echt die jongen had geschept. Ga dan maar eens uitleggen aan zijn moeder dat het zíjn schuld was…