(origineel bericht op be-more.nl)
Worldmapping Ugandareis beschreven vanuit de beleving van expeditieleider"
<strong>Worldmapping Ugandareis beschreven vanuit de beleving van expeditieleider"</strong>
Het heeft even geduurd voordat alles weer een plekje heeft gekregen. Mijn uitgebreide ervaring in verschillende Afrikaanse landen met verschillende uitgangspunten zoals een eigen project in Kenia, als pilot vrijwilliger in Uganda, als reizende langs alle toen bestaande Be More projecten in Zuid Afrika, als eerste vrijwilliger bij een nieuw project in Uganda en op vakantie in combinatie met projectwerkzaamheden in Zimbabwe, Zambia en Botswana heeft mij wel geholpen om deze expeditiereis te kunnen doen.
Opnieuw een geweldige uitdaging om met een groep gemotiveerde enthousiaste jongeren op expeditie te gaan .Deze keer ging ik op pad vanuit Worldmapping een initiatief voortkomend uit Be More, een organisatie die ruim 5 jaar samenwerkt met lokale kleinschalige projecten in Zuid Afrika, Uganda, Malawi en sinds kort ook in Ethiopië. Hier kunnen mensen boven de 18 meewerken op deze verschillende projecten voor minimaal een maand.
Maar Worldmapping is voor een nieuwe doelgroep namelijk jongeren van 14 t/m 18 jaar. Het uitgangspunt hiervan is ze op jonge leeftijd in contact te brengen met ontwikkelingslanden om zichzelf daar op een andere manier te leren kennen, in contact te komen en te werken met de lokale bevolking, nieuwe vrienden te maken, avontuurlijke dingen te beleven en er zijn voor andere mensen. Soms dingen doen waarvan je dacht dat je ze nooit zou doen en daarna trots te zijn op het verleggen van je grenzen.
In Juli was de 1e reis naar Zuid Afrika en Uganda vertrokken met “Worldmappers” en Melvin en ik vertrokken met de 2e Uganda reis op 3 augustus met Tom, Esmee,Leontien, Kim en Ellen. In Uganda heeft ook Shabirah met ons meegereisd als de lokale expeditieleider met veel kennis over lokale dingen.
Van te voren hebben we met elkaar 2 voorbereidingsdagen gehad om elkaar te leren kennen maar ook natuurlijk al wat over het land te vertellen en met elkaar het programma wat in grote lijnen al bedacht was, met elkaar in de tijd te zetten d.m.v. een leuke opdracht. Het bleek direct een hele gezellig gemotiveerde groep.
<strong>Deze 19 dagen zijn echt geweldig geweest! Ik heb zoveel bewondering voor deze jonge mensen hoe die zich hebben aangepast, ingezet, verwonderd hebben, gehuild hebben, zich ingeleefd hebben in de lokale bevolking en daar ook keihard hebben gewerkt zonder te klagen. Echt heel bijzonder om dit te zien en mee te beleven.</strong>
Alle vragen die het ook opriep bij ze, vele gedachten die ze met ons hebben gedeeld, het was zeer indrukwekkend dat er zoveel begrip was en inlevingsvermogen voor verschillende situaties waarin we terecht kwamen.
<strong>Een van de eerste opmerking die ik hoorde was"goh, je ziet hier alle mensen op straat en ze houden zich met elkaar bezig, wat mooi om te zien"! </strong>
<strong>Later bij de werkzaamheden in de community kwam dit nog regelmatig terug: de verwondering dat mensen interesse in elkaar hebben en dingen met elkaar kunnen delen. </strong>
<strong>Een andere opmerking was : jeetje ik ben best wel heel erg verwend, kan alles krijgen, kopen en moet je hier zien. Is toch een heel mooi bewustwordingsproces als je dat al zelf kunt zeggen na een paar dagen.</strong>
De derde zag je weer verstild alles in zich opnemen om daar later weer over te praten en zo deed een ieder dat op zijn eigen manier en deelde dat later in de groep. Er is vooral ook heel erg genoten.
<strong>Betrokkenheid is het woord wat ik bij deze groep vind passen</strong>. Ze gingen elke keer weer met energie de nieuwe dag en uitdaging aan en zetten zich volledig in bij alles wat op hun pad kwam.
We hebben met elkaar Stoves gebouwd, een huis helpen opbouwen, maïs geplukt voor een gehandicapte vrouw, kinderen gewogen en gemeten , afgewassen voor een familie en de was gedaan, een start gemaakt met een nieuwe waterput bij een school bij Lwengo en nog veel meer. Schilderen met gehandicapten, en crafts maken met de craftladies van Pelido.
Vele kinderen zijn heerlijk geknuffeld, we hebben gesport, en geknutseld met de kleinere kinderen. Redelijk wat Home Visits gedaan en geholpen daar waar kon. Terwijl de Boda Boda’s (brommertjes)ons brachten bij deze families konden we genieten van het prachtige landschap in Uganda.
Natuurlijk hebben we ook af en toe “niets gedaan” , d.w.z. lekker in een bootje op het prachtige “Lake Bunyoyni” geroeid, op safaritocht bij Lake Mburo waar we vele hippo’s hebben gespot. Prachtige vogels, zebra’s en vele verschillende “springbokkie’s” en nog veel meer hebben wij gezien.
Nogmaals ik kan alleen maar positief terugkijken op deze prachtige reis met deze jonge, inspirerende mensen die volgens mij ongelofelijk hebben genoten en nog steeds genieten van deze avontuurlijke, bewogen, en afwisselende reis.
<strong>Ze hebben er allemaal een " pakketje " bij in hun rugzak wat niemand ze meer afneemt. En dat is echt een geweldige toevoeging waar je in Nederland weer mee verder kan.</strong>
En ik natuurlijk zelf ook weer! Het is zo mooi dat tijdens elke reis weer zulke mooie ontroerende, menselijke aspecten voorbij komen waardoor je geraakt wordt.
Ik zou zeggen ben je tussen de 14-18 jaar en zou je ook eens zo’n reis willen maken:
Kijk op <a rel=“external” href=“http://www.worldmapping.nl”>www.worldmapping.nl</a> en lees er alles over.
Marion van Lier expeditieleider Uganda2