Ben net terug van skivakantie in Les Arcs 1950. Het dorp is erg leuk opgezet. Veel gezelliger dan de meeste franse (massa) dorpen. De winkeltjes zijn gericht op publiek met een hoog besteedbaar inkomen (simpele snowboots vanaf €80 tot laarzen met bont van €600). Boodschappen zijn ook erg prijzig. Het skigebied is groot maar voor de gevorderde skier beperkt. Erg veel blauwe pistes. De mogelijkheden voor kleine kinderen zijn zeer beperkt. Er zijn in het skiresort twee touwliftjes maar die zijn gereserveerd voor de skischolen. Je mag daar geen vrij gebruik van maken. De bediening op de terrasjes varieert van vriendelijk tot lomp. Wij zaten in het raddisson source de marie. Twee appartementen voor zes personen. De appartementen zijn goed ingericht en voor franse begrippen erg ruim. Verder waren ze goed schoon. Extra’s: vaatwassertabletten, schoonmaakmiddel, sponsje, vaatdoekje, thee, badslippers en badjassen. Het dorp is geheel autovrij. De auto’s moeten verplicht geparkeerd worden in de ondergrondse parkeergarage. Er is géén mogelijkheid tot buiten parkeren. Kosten garage per week: €80.
Wij zijn vorig jaar naar les arcs 1950 geweest. Het dorpje zag er prachtig uit, heel sfeervol. Leuk om de winkeltjes te bekijken, maar inderdaad erg duur allemaal. Wij hadden met onze groep van 11 volwassenen en 1 kindje twee appartementen. De appartementen waren ruim en netjes, en bijna elke slaapkamer had een eigen badkamer. Ik lag zelf aan de voorkant, wat een prachtig uitzicht over het dorpje gaf, maar dat werd helaas volledig teniet gedaan door de vele asociaal hard joelende toeristen (vooral russen) tot diep in de nacht. Ben er regelmatig wakker van geworden, terwijl ik een hele vaste slaper ben. Niet prettig als het pas rond 5 uur wat rustiger wordt buiten.
Het skigebied is groot, maar ik vond veel pistes niet zo boeiend. Ben niet echt een supergoede skiër, maar ook geen beginner meer, en veel blauwe pistes gingen over een weg; 't is dat de weg af en toe een bocht maakte, anders hoefde je alleen maar rechtuit naar beneden te glijden! En om bij rode pistes te komen, moest je steeds eerst een aantal van die saaie pistes over. En ook veel klunen, of je moest op sommige plekken onverantwoord hard naar beneden gaan, wat ik niet durfde. Ik zou er niet nog een keer heengaan.