In 1972 deed geen enkele plek in Parijs meer stof doen opwaaien dan de afbraak van de befaamde markthallen van Baltard. Het ging hierbij immers niet alleen om een verkeersprobleem of een uit hygiënisch oogpunt begrijpelijke maatregel, maar om de afbraak van ‘een onderdeel’ van Parijs. Émile Zola beschreef het uitvoerig in zijn roman ‘de Buik van Parijs’.
Een diepgewortelde historie en niet te vergeten, één van de meest opmerkelijke structuren van ijzeren bouwtechniek. Al vanaf 1137 was dit de plek waar de handel bedreven werd met daarnaast een zeer sterke sociale functie. Honderden kleine cafés en eethuizen serveerden hier de bekende uiensoep en de Pied de Cochon (varkenspoot), om vooral in de winter de verkleumde lichamen van de marktkooplui te doen verwarmen.
Als je anno nu hier rondloopt is het nog steeds een veelvoorkomend onderdeel op de menukaart, alleen nu voor de toeristen die hier in grote getale aanwezig zijn. In 1851 werd begonnen aan de bouw van de 10 hallen van Victor Baltard, om vervolgens 120 jaar later te worden afgebroken. De handel werd verplaatst naar Rungis, een zuidelijk gelegen voorstad van Parijs. In 1979 werd begonnen aan de bouw van een toen hypermoderne Les Halles. Een spuuglelijk bouwsel dat na 30 jaar criminaliteit, drugshandel en verloedering een regelrechte mislukking mag worden genoemd en met de grond gelijk werd gemaakt. Wat in 1972 met de afbraak van de ‘oude’ hallen de hele stad op zijn kop zette, bleef in 2009 geheel uit. Uiteraard waren er wel weer, zoals altijd in Parijs, vele discussies over wat er nu weer ging komen.
In 2007 werd een prijsvraag uitgeschreven en waren Patrick Berger en Jacques Anziutti de architecten van het nieuwe Carreau des Halles. Prijskaartje maar liefst 1 miljard euro. Het meest opvallende is La Canopée, het dak van 25.000 m2 en 18.000 beweegbare glasplaten. Onder de grond nog steeds een groot aantal winkels, een gigantische parkeerplaats en daaronder één van de drukste metro- en treinstations van Parijs met 700.000 klanten per dag(!).
Op 5 april j.l. werd het lintje doorgeknipt en werd het centrum feestelijk geopend. Het omliggende park laat nog even op zich wachten tot 2018, maar aan de rand van het park staat de St.-Eustache kerk al vanaf 1532 op je te wachten………en is trouwens veel mooier. Oh ja, de kerk werd in 1844 na een brand gerestaureerd door Victor Baltard.
Meer info St.-Eustache: Parijsmijnstad, St.-Eustache
Foto oude Les Halles: www.pariszigzag.fr
Foto nieuwe Carreau des Halles: www.parispropertygroup.com
Foto St.-Eustache: www.parijsmijnstad.nl
Carreau des Halles
Metro: Châtelet-Les-Halles (lijn 4)