De Canadese minister van Visserij, Gail Shea, kondigde deze week (april 2011) het nieuwe quotum aan voor het aantal zeehonden dat gedood mag worden voor hun vacht. Het nieuwe quotum: 468.200 zeehonden, is het hoogste ooit en een klap in het gezicht van dierenrechtenorganisaties, de Europese Unie en bezorgde mensen over de hele wereld.
Elk jaar start Canada de verschrikkelijke zeehondenslachting waarbij het land de protesten van over de hele wereld negeert. De jaarlijkse beelden van de slachting laten hulpeloze zeehonden zien, meestal niet ouder dan twee weken, die op brute wijze vermoord worden met harpoenen en knuppels en vaak levend gevild. Vorig jaar werden meer dan 200.000 zeehonden gedood, en deze week kondigde Canada dus een nog bloediger bloedbad aan, waarin 468.200 zeehonden zullen worden afgeslacht.
Bont voor Dieren directeur Nicole van Gemert is verbijsterd: “Onlangs voerden we nog actie voor de deur van de Canadese Ambassade en hebben we de ambassadeur een brief gegeven. We hoopten erop dat hij er bij zijn regering op aan zou dringen deze gruwelijke slachting niet langer toe te staan. Het is met dit nieuwe, extreem hoge quotum wel duidelijk dat Canada lak heeft aan wat de rest van de wereld vindt. Net als dat ze lak heeft aan het voortbestaan van de zeehonden”.
De Canadese regering blijft de zeehondenjacht subsidiëren met belastingdollars en probeert een afzetmarkt te realiseren in China, simpelweg omdat ze het ongewilde zeehondenbont nergens kwijt kunnen. Zo hebben de Verenigde Staten, Mexico, Slovenië, Kroatië, België, Nederland, Letland en de gehele Europese Unie al een verbod op de invoer van zeehondenproducten. Als het aan Bont voor Dieren ligt, breidt dit verbod zich uit over de hele wereld.